شبکه حمل و نقل عمومی شهر وضعیت بسامانی ندارد. عمده وسیله تردد در شهر برای مردم عادی در وهله اول موتورسیکلت و سپس اتوبوس، توک توک و تاکسی است.
موتورسیکلت‌های مسافربر با پوشیدن جلیقه نارنجی رنگ از بقیه متمایز می‌شوند. اتوبوس‌های شهر نیز کهنه، اندک و ناکارامد هستند. خیابان‌های اصلی شهر همواره مملو از خودروهاست. از این نظر خیابان‌های بانکوک شبیه به تهران است.
اما دو تفاوت عمده وجود دارد. اول اینکه رانندگی بسیار منظم‌تر است، یعنی ماشین‌ها یا موتورسیکلت‌ها به حریم یکدیگر تجاوز نمی‌کنند، تغییر خط نمی‌دهند و به ندرت بوق می‌زنند. دوم آنکه در کمتر خیابانی خودروها کنار خیابان پارک شده‌اند. وجود پارکینگ‌های عظیم طبقاتی سبب شده است که به رغم وجود خودروهای بی‌شمار، کمتر راننده‌ای مجبور می‌شود کنار خیابان را برای پارک کردن خودروی خود انتخاب کند.
برخی خیابان‌های پرگذر با احداث پل‌های بلند و اتوبان‌های هوایی دو طبقه شده‌اند که البته استفاده از آنها مستلزم پرداخت عوارض است. مترو پایتخت تایلند نیز ناکافی به نظر می‌رسد. اما گذری در شهر نشان می‌دهد طرح‌های گسترده‌ای برای رسیدگی به مشکل تردد در دست اجراست.
عکس‌ها از وحید رضا نعیمی
