همشهری آنلاین- سمیرا باباجانپور: صدای خنده‌ها گاهی به قهقهه‌های ممتد تبدیل می‌شود. خاطره روز خواستگاری، اولین غذای سوخته عروس‌خانم، لحظه خوش تولد فرزندان، حرف‌وحدیث‌های خاله‌زنکی بهانه‌ای است برای یک دورهمی صمیمی، بهانه‌ای برای از خانه بیرون آمدن و در کنار یکدیگر نشستن و برای حال خوب تلاش کردن. توران نفیسی سال‌هاست در محله‌های شهرک غرب، شهران، جنت‌آباد و پونک پیگیر حال و احوال بانوان سالمنداست. او با برگزاری دورهمی‌های ساده‌ای همچون خاطره‌گویی، گردش، مهمانی‌های صمیمی و ... سعی دارد افسردگی و انزوا را از سالمندان دور کند. فعالیت‌های او باعث شده است تا مادربزرگ‌های زیادی از تنهایی رها شده و حتی مانع رفتنشان به خانه سالمندان شده است.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا بخوانید
توران نفیسی متولد ۱۳۳۱ است. از سال ۱۳۷۰ فعالیت‌های عام‌المنفعه خود را برای بانوان آغاز کرده است. او نمونه کامل یک شهروند مسئولیت‌پذیر است. شهروندی که حال و احوال همسایه، هم‌محله‌ای و همشهری‌اش برایش مهم است. او می‌گوید: «بیشتر اوقات برای کمک کردن به دیگران بهانه‌تراشی می‌کنیم یا دایره کمک و یاری‌رسانی‌مان محدود به کمک‌های مالی است. زمانی که تصمیم گرفتم دورهمی‌های محلی برای بانوان به‌خصوص سالمندان راه‌اندازی کنم می‌دانستم کار ساده‌ای نیست. استمرار و پابندی آن‌ها برای حضور در این دورهمی بسیار مهم بود. می‌دانستم که حال خوب خانواده وابسته به حال نیک مادر خانه است و به چشم خود می‌دیدم که مادرانی که با بزرگ شدن فرزندانشان و خالی شدن خانه به افسردگی نزدیک می‌شوند. همین بهانه‌ای شد تا به‌صورت خودجوش و بعدها در سراهای محله کانون جهان‌دیدگان را مدیریت کنم.»
با من از خانه بیرون بیا!
در صف نانوایی، تاکسی و اتوبوس، مهمانی و خیابان هرجایی که توران نفیسی باشد و یک بانوی سالمند بر چهره‌اش رنگ غم داشته باشد او پا پیش گذاشته و او را به دورهمی‌شان دعوت می‌کند. می‌گوید: «برای اینکه این دورهمی شکل بگیرد تک‌تک اعضای آن را از در خانه تا سرای محله همراهی کردم. معمولاً سالمندان به‌خصوص زنان سالمند سخت توجیه می‌شوند آن‌قدر برایشان حرف می‌زنم تا خودشان را باور کنند و بیایند.»
در حال حاضر ۳۷ نفر در سرای محله پونک جنوبی به‌طور دائم همراه توران نفیسی هستند. اگر سالمندی به کمک نیاز داشته باشد، اگر در معرض افسردگی باشد و... آن‌ها او را همراهی می‌کنند تا شرایط زندگی‌اش را بهبود ببخشد.
نفیسی می‌گوید: «بانویی دخترش را از دست داده است. ۳ ماه در خانه مانده و بیرون نمی‌آمد. هر روز با دوستانمان به خانه‌اش می‌رفتیم تا تنها نباشد. او را برای پیاده‌روی همراهی می‌کردیم. دیگری از تنهایی افسرده شده بود و تنها گزینه‌اش رفتن به خانه سالمندان بود. او را به دورهمی‌مان دعوت کردیم، آمد و ماندگار شد و این روزها رد خنده از روی چهره‌اش پاک نمی‌شود.»
«بده بستان» یک نیکوکاری خلاقانه
دورهمی بانو نفیسی نه‌تنها برای بانوان محله بلکه برای همه اهالی پر خیروبرکت بوده است. او از رویداد محلی بزرگی خبر می‌دهد که به ابتکار اعضای کانون جهان‌دیدگان شکل‌گرفته و با استقبال خوبی روبه‌رو شده است. او می‌گوید: «بده بستان» قصه وسایل و لباس‌هایی بود که در خانه‌هایمان مانده بود. با همدیگر تصمیم گرفتیم وسایل نو و وسایلی که در حد نو هستند را برای هدیه جمع کنیم. با همراهی مدیریت سرای محله پونک جنوبی این رویداد در آستانه سال نو برگزار شد و استقبال خوب از این رویداد باعث شد تا اوایل تابستان رویداد دوم را برگزار کنیم. با این تفاوت که در این دوره امکان فروش کالا هم فراهم شد.
سنگ صبور مادربزرگ‌ها
بهناز میر طالبی مدیر سرای محله پونک جنوبی است. او وجود توران نفیسی را قوت قلب و آرامش بانوان کانون جهان‌دیدگان می‌داند و می‌گوید: «بدون هیچ چشم‌داشتی همراه همه است. از خودش هزینه می‌کند، اعضا را به گردش می‌برد. کلاس‌ها و دورهمی هایی باهدف سلامت آن‌ها برگزار می کند. مثلاً کلاس خاطره گویی برای دوری از آلزایمر برپا کرده است. شور و امیدی که او به سالمندان داده است باعث شده تا کانون ما فعال‌ترین کانون منطقه باشد. او مادر سخاوتمند و خستگی‌ناپذیر محله است. سنگ صبوری که در این روزگار غنیمتی است.»
نظر شما