و به انتقادات آنان از سیاستهای اقتصادی دولت گوش داد و خودش نیز از این سیاستها انتقاد کرد.
سید محمد جهرمی، در نوزدهمین نشست صبحانه اتاق تهران، از وزارت بازرگانی نسبت به واردات بیرویه شکر انتقاد کرد و به وزارت صنایع بهعلت نداشتن استراتژی در توسعه ظرفیت سیمان کشور، خرده گرفت و بار دیگر از طرح 3سال اخیر دولت در توسعه بنگاههای زودبازده، دفاع جانانه کرد.
در مقابل، نمایندگان تشکلها و اعضای اتاق بازرگانی تهران از فرصت نشست با وزیر کار استفاده کردند تا نگرانیهای خود را در مورد آینده کار و اشتغال اقتصاد ایران بیان کنند. برخی اعضای اتاق بازرگانی نیز از افزایش 25درصدی حداقل دستمزد کارگران در سال آینده گلایه کردند و آن را خارج از توان کارفرمایان دانستند.
محمد مروج، رئیس هیأتمدیره انجمن صنایع نساجی ایران نیز در سخنانی خبر داد که در صنعت نساجی بهدلیل افزایش حقوق و دستمزد و ناتوانی این صنعت در پرداخت حقوق کارگران، شاهد ریزش شدید نیروی کار در سال آینده خواهیم بود.
مهدی جاریانی، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران هم به بحران اقتصادی دنیا اشاره کرد و گفت: با بروز بحران، به صنایع نیز صدماتی وارد شده است؛ چنانچه به این مسئله توجه نشود و در جهت یافتن تمهیداتی اقدام نکنیم آمار بیکاری بالا نیز خواهد رفت.
اسدالله عسگراولادی، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران هم گفت: اوضاع کسبوکار در 6 ماه نخست سال خوب بود، ولی در 6 ماهه دوم امیدهای ما ناامید شد. وی همچنین افزود: باز هم میگویم سال آینده، فروردین و بهار سختی در پیش رو داریم و چالشهای موجود بسیار نگرانکننده است.
پدرام سلطانی عضو هیات نمایندگان اتاق تهران هم گفت: در 3سال گذشته شاهد کاهش بیکاری بودیم اما در 6ماه گذشته این روند برعکس شد.
سید محمد جهرمی وزیر کار و امور اجتماعی هم در این نشست اعلام کرد: طبق ارزیابی وزارت کار، 54 درصد از واحدهای موجود در سالجاری افزایش اشتغال داشتهاند و 49 درصد از واحدهای موجود یا تغییری به لحاظ اشتغال نداشتهاند و یا کاهشی به لحاظ اشتغال داشتهاند، اما در سال آینده با توجه به بحرانهای مختلف اقتصادی و خشکسالی یقینا بازار کار دچار مشکل میشود.
هر هفته یک بحران اقتصادی در سال 87
یحیی آل اسحاق، رئیس اتاق تهران، با بیان اینکه در سال 87 هر هفته یک بحران اقتصادی داشتیم، سال 1388 را برای اقتصاد کشور بسیار پرچالش و سخت معرفی کرد و گفت: با وجود همه مسائلی که بر اقتصاد ایران میگذرد، اساسیترین مشکل فعلی، مبهم بودن شرایط سال آینده است.
یکی از این مسائل که هماکنون روی آن بحث داریم وضع اشتغال است که در شرایط کنونی که با رکود و بحران و تحریم مواجه هستیم اوضاع این حوزه بدتر نیز خواهد شد.