به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از arstechnica، کریسمس برای دانشمندانی که سیارک‌ها را مطالعه می‌کنند تنها دو ماه دیگر فرا می‌رسد، زمانی که یک فضاپیمای کوچک حامل مقدار زیادی سنگ‌های آسمانی در صحرای یوتا فرود می‌آید. بازگشت ظروف نمونه اوسیریس-رکس (OSIRIS-REx) در ۲۴ سپتامبر، به دنبال ماموریت جمع‌آوری مواد از یک سیارک - در این مورد، سیارک کربن‌دار نزدیک زمین بنو (Bennu) - و آوردن مقداری از سنگریزه‌ها و غبار آن به زمین است.
این ماموریت هفت سال پیش آغاز شد و بیش از یک دهه است که در مرحله برنامه‌ریزی و توسعه قرار دارد. اینکه بگوییم دانشمندانی که برای این ماموریت تلاش کرده و آن را اجرا کرده‌اند، فقط هیجان‌زده‌اند، دست کم گرفتن ماجرا است. البته دانشمندان مطمئن نیستند که دقیقا چه چیزهایی توانسته‌اند از سیارک بنو جمع‌آوری کنند.
بنو در اصل توده‌ای از آوار است و برای جمع‌آوری این مواد، فضاپیما از یک مانور منحصر به فرد استفاده کرد. بلافاصله پس از برخورد یک بازوی روباتیک روی بنو، فضاپیما یک قوطی از گاز نیتروژن خالص شلیک کرد که باعث شد ابری از مواد از سطح بنو بلند شود. نکته این است که دانشمندان کاملا مطمئن نیستند که چه چیزی به دست آورده‌اند یا چه مقدار از آن را بازیابی کرده‌اند. دانشمندان مطمئن هستند که حداقل ۶۰ گرم مواد از بنو جمع‌آوری کرده‌اند، یا به اندازه جرم یک شکلات اسنیکرز. به احتمال زیاد، آن‌ها حداقل چند صد گرم، اگر نه بیشتر، جمع‌آوری کرده‌اند. اما تا زمانی که فضاپیما فرود نیاید و کپسول باز نشود، نخواهند دانست.
گروهی از دانشمندان و هلیکوپترها در محدوده آزمایشی و آموزشی یوتا در صبح روز ۲۴ام در انتظار این نمونه‌ها خواهند بود. بعد از رسیدن نمونه‌ها، ابتدا سپر حرارتی و غبار برداشته خواهد شد. بعد به یک اتاق تمیز برده می‌شود و دانشمندان گرد و غبار سیارکی را از قسمت بیرونی ظرف نمونه برمی‌دارند و تجزیه و تحلیل را آغاز می‌کنند. طی حدود ۱۰ روز، دانشمندان و تکنسین‌های مرکز فضایی جانسون به‌دقت ظرف نمونه را باز می‌کنند و محتویات آن را در سینی مخصوص به اندازه پیتزا با هشت محفظه قرار می‌دهند. این کار در اتاق تمیز ISO-۵ با نور روشن در مرکز فضایی، با کف اپوکسی و دیوارهای سفید انجام خواهد شد. آن‌جا نمونه‌ها با دقت بررسی می‌شوند و یک کاتالوگ از تمام سنگ‌های کوچک و ذرات گرد و غبار ساخته می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اوسیریس اکس تیمی متشکل از ۲۰۰ دانشمند دارد که در این ماموریت فعالیت می‌کنند. آن‌ها شش ماه فرصت خواهند داشت تا تجزیه و تحلیل‌های اولیه خود را از مواد جمع‌آوری شده از سطح سیارک ارائه دهند. پس از این زمان، نمونه‌ها برای تحقیقات تکمیلی در اختیار دانشمندان خارجی قرار خواهند گرفت.
دانشمندان مراقب نمونه‌های سیارک بنو هستند، چون نمی‌خواهند آن‌ها را با مواد آلی زمین آلوده کنند. امید است که با درک مواد تشکیل‌دهنده بنو، دانشمندان بتوانند تصویری از شرایط را تا زمان پیدایش منظومه شمسی، زمانی که چنین سیارک‌هایی تشکیل شده‌اند، به دست آورند. با توصیف مواد آلی و مواد معدنی اطراف آن، دانشمندان ممکن است بتوانند جزئیاتی را در مورد چگونگی پیدایش حیات در منظومه شمسی کشف کنند.
نظر شما