به گزارش ایسنا، گوزن زرد ایرانی نادرترین گونه گوزن و از نظر جثه دومین آن بعد از گوزن قرمز در ایران و منطقه مدیترانه است.
در این گونه، شاخ فقط در جنس نر گوزن دیده می‌شود و هر ساله در ماه اسفند از محل قاعده می‌افتد و مجددا در مرداد ماه و زمانی که آغاز فصل جفتگیری و جدال است به رشد کامل خود می‌رسد.
وزن گوزن زرد از 70 تا 180 کیلوگرم بسته به جنس و سن آن متغیر است. دوران فعالیت‌های جنسی و جفتگیری معمولا از اواسط مرداد تا اواسط شهریور اتفاق می‌افتد و با جدال و در گیری‌های سختی در بین جنس نر همراه است که گاهی به زخمی‌شدن و حتی مرگ آنها منجر می‌شود.
دوران آبستنی تقریبا 8 ماه است و زایش‌ها به‌تدریج از اواخر فروردین شروع و گاهی تا خرداد به تاخیر می‌افتد و معمولا یک گوساله به دنیا می‌آورند. برنامه تکثیر و احیای نسل گوزن زرد -که در سال 1950 احتمال می‌رفت که به‌طور کامل منقرض شده باشد- با مشاهده تعدادی از آنها در میان جنگل‌های حاشیه رودخانه کرخه و دز در خوزستان از سال 1957 در دشت ناز ساری آغاز شده است.
پس از حدود 50 سال و با موفقیت آمیز بودن فعالیت‌های تکثیر و احیای نسل آن و انتقال به سایر نواحی مناسب زیستی، محدوده پراکنش آن در کشور به 9 استان رسیده است.
