پاسخ ایران چهارشنبه پیش منتشر شد و سولانا فقط چند ساعت بعد تلفنی با جلیلی نماینده ارشد تهران در دیپلماسی هسته‌ای، گفت‌وگو کرد.
ماجرا گره خورد
ماجرا اما وقتی کلینتون همان شب (چهارشنبه شب) در کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا با ادبیات بوش علیه ایران سخن گفت، گره خورد.
حتی اظهار نظر دستیار وزیر امور خارجه آمریکا در ترکمنستان - که یک خبرگزاری ایرانی آن را با آب و تاب منتشر کرد - مبنی بر اینکه «آمریکا آماده گفت‌وگو با جمهوری اسلامی ایران است»، یک موضعگیری تشریفاتی تحلیل شد.
سیگنال بعدی در این میان از آن تهران بود که البته از بروکسل فرستاده شد زیرا متکی به این پایتخت اروپایی سفر کرده تا در اجلاس سازمان ملل در مورد مناقشات بین‌المللی شرکت کند.
وزیر خارجه ایران در حاشیه این اجلاس و در جمع خبرنگاران از همتای آمریکایی خود خواست برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران را مورد مطالعه قرار دهد. کیلنتون در جلسه استماع کنگره گفته بود که دولت آمریکا زمینه را برای اعمال تحریم‌های بسیار سخت علیه ایران درصورت نپذیرفتن پیشنهاد مذاکرات از سوی تهران یا ناموفق و بی‌نتیجه بودن این روند آماده می‌کند.
وزیر امور خارجه ایران حتی در برابر پرسش دیگر خبرنگاران بار دیگر بر تمایل طرف ایرانی برای انجام گفت‌وگو و مذاکره با اتحادیه اروپا و دیگر کشورها تاکید کرد و در عین حال گفت که ایران برای دیدن اینکه اوضاع چطور پیش می‌رود شکیبا خواهد بود.
بسته ایرانی در راه است
منوچهر متکی اعلام کرد که ایران پیشنهادهای جدیدی با هدف ازسرگیری گفت‌وگوهای هسته‌ای آماده می‌کند. آسوشیتدپرس همچنین از متکی نقل کرد: ما معتقدیم که این بسته پیشنهادی جدید مبنای بسیار خوبی برای همکاری دو جانبه در سطح بین‌المللی خواهد بود. وی درباره پیشنهادهای مذکور توضیح بیشتری نداد.
کیسینجر یک گام پیش‌تر
هنری کیسینجر اما گفت‌وگوهای دوجانبه آمریکا و ایران را اجتناب‌ناپذیر خواند و ایران را کشوری بسیار پیچیده با تاثیری مستقیم و بزرگ روی منطقه دانست.
هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه پیشین آمریکا در مطلبی با عنوان چالش سیاست خارجی اوباما که در روزنامه واشنگتن‌پست منتشر شد، نوشت: به‌طور کلی متوجه شدم که بهترین رویکرد مذاکراتی این است که صورتی کامل و صادقانه از اهداف نهایی را در برابر طرف دیگر قرار داد.
او تصریح کرد: چانه‌زنی تاکتیکی که پایداری آن از طریق مسائل حاشیه‌ای به بوته آزمایش گذاشته شود، با این خطر روبه‌روست که ممکن است درخصوص اهداف نهایی سوءتفاهم ایجاد شود.
دیر یا زود به مسائل بنیادی باید پاسخ داده شود. این به‌ویژه زمانی ضروری است که با کشوری برخورد می‌شود که هیچ تماس مؤثری با آن در طول 3دهه وجود نداشته است.
