قبرس، آفریقای جنوبی و هند. اما انتخابات هند از یک نظر با بقیه فرق دارد. انتخابات هند بزرگ ترین رای گیری در جهان است. در هندوستان 714 میلیون نفر حق رای دادن دارند.
هندوستان در دوران استعمار مهم ترین مستعمره انگلیس بود و نایب السلطنه پادشاهی انگلیس درآن حکومت می کرد.
هندیها چند بار برای کسب استقلال قیام کردند، ولی از ارتش انگلیس شکست خوردند تا این که در سال 1947 مبارزههای «مهاتما گاندی» نتیجه داد و هندوستان مستقل شد.
گاندی، وکیل بود و به جای مبارزه مسلحانه، روشهای دیگری مثل راهپیماییهای بزرگ را برای کسب استقلال دنبال میکرد. بعد از استقلال، او پایه اصلی نظام سیاسی هند را
بنیان گذاری کرد ؛ یعنی مجلسی که همه مردم هند در آن نماینده داشته باشند.
این مجلس الان 543 صندلی دارد .800 هزار صندوق رای در نقطه های مختلف این کشور قرار گرفتهاند. انتخابات پنج مرحله دارد و یک ماه طول میکشد. البته هندوستان پرجمعیتترین کشور جهان نیست، پر جمعیتترین کشور جهان چین است، ولی چون در چین انتخابات عمومی برگزار نمی شود، بنابراین هندوستان عنوان بزرگ ترین دمکراسی جهان را برای خود حفظ میکند. جالب است بدانید که در آمریکا فقط در حدود 200 میلیون نفر رای دهنده وجود دارد.
ناظر انتخابات دستگاه الکترونیکی رایگیری را چک میکند
نوعی تبلیغ انتخاباتی
هند در سالهای اخیر در زمینههای علمی، اقتصادی، و نظامی پیشرفت های زیادی کرده است، ولی هنوز هم جمعیت زیادی از این کشور در فقر و شرایط سخت زندگی میکنند. تا به حال بیشتر مردم هند به برگزاری انتخابات، علاقه نشان دادهاند ولی گروههایی هم با انتخابات مخالف هستند. مهمترین آنها شبه نظامیان «مائوئیست» هستند که شرکت کنندگان در انتخابات را تهدید کردهاند. برای همین نزدیک به دو میلیون نیروی نظامی از این انتخابات حفاظت میکنند. در روز اول رایگیری درگیریهایی اتفاق افتاد که باعث کشته شدن چند نفر شد.
هندوستان دوحزب بزرگ به نام «کنگره» و «بهاراتیا جاناتا» دارد که در این انتخابات با هم رقابت میکنند. نخست وزیر هم توسط اکثریت مجلس تعیین می شود.
الان «ماهونمان سینگ» از حزب کنگره نخست وزیر است. در صورتی که حزب کنگره در این انتخابات بیشتر از دیگر حزب ها رأی بیاورد ، احتمال نخست وزیر شدن« رائول گاندی»، پسر «راجیو گاندی»، نوه «ایندیرا گاندی» و نتیجه «جواهر لعل نهرو» بسیار زیاد است. پدر، مادر بزرگ و جد بزرگ او همه نخستوزیر بودند و این نسبتهای خانوادگی در کشورهای شبه قاره هند (پاکستان، هند، بنگلادش و سریلانکا) اهمیت زیادی دارد.