در دهههای اخیر، یادگیریمشارکتی موضوع بحثی داغ درآموزش و پرورش شده است و معلمان در حال تجربهکردن روشهای یادگیری مشارکتی هستند تا سطح آموزش را در کلاسهای خود از لحاظ کمی و کیفی ارتقا دهند. درکلاسهای مشارکتی استفاده قاعدهمند و مکرر از گروههای کوچک، تاثیر عمیقی برفضای کلاس داشته است و کلاس تبدیل به جامعهای از یادگیرندگان شده است که به صورت فعال با هم کار میکنند تا دانش و صلاحیت و لذت دانشآموزان را بالا ببرند. نکته مهم در یادگیری مشارکتی این است که دانشآموزان و معلمان هر دو از کاربرد آن بهرهمند میشوند؛ کلاسی که با ایده مشارکت در یادگیری تشکیل میشود برای همه مفیدتر و با نشاطتر است.
یادگیری مشارکتی دستورالعملی بر یادگیری است که طبق آن گروههای کوچک با همدیگر کار میکنند تا یادگیری خود را به حداکثر برسانند.
اولین مشخصه اساسی یادگیری مشارکتی، وابستگی مثبت است. معلمان باید فعالیتهای یادگیری مشارکتی را به گونهای سازمان دهند که دانشآموزان حقیقتا به یکدیگر وابسته باشند.
برای ایجاد وابستگی مثبت، دانشآموزان باید باورکنند که اولا؛ تلاشهای هر یک از اعضا برای موفقیت گروه ضروری است؛ دوما هرکدام از اعضا سهم منحصر به فردی متناسب با استعدادش در گروه به عهده میگیرد. دومین مشخصه اساسی یادگیری مشارکتی پاسخگویی فردی است. هر دانشآموز باید بداند که مسئول یادگیری مواد درسی است و هیچکس اجازه ندارد مستمعآزاد باشد، یا از زیر بار وظایف گروه، شانهخالی کند.
چه مواردی را معلم باید برای اجرای موفق یادگیری مشارکتی رعایت کند؟
- هنگامی که دانشآموزان در یک گروهکارمیکنند، کار آنها را زیرنظر داشته باشد.
- نتایج حاصل از مهارتهای اجتماعی را که دانشآموزان به کار میگیرند، به آنها بگوید و به آنها کمک کند تا از این مهارتها آگاهانهتر استفاده کنند.
- در مواقع مناسب با آموزش مهارتهای ضروری در کارگروهها مداخله کند.
- دروس هیجانانگیز و کاربردی را انتخاب کند و آنها را برای کار مشارکتی برنامهریزیکند.
- مشکلاتی را که دانشآموزان ممکن است در کار با یکدیگر داشته باشند تشخیص دهد و برای حل مشکلات آنان در مواقع لزوم دخالت کند.
«حس مزاح و شوخطبعی داشته باشد که این حس حالت خشکی و یکنواختی کلاس را از بین میبرد. اگر راهبرد خاصی نتیجه نمیدهد، آن را تغییر دهد».
انتظار نداشته باشد که دانشآموزان به سرعت پیش بروند. هدف او باید ایجاد تغییرات کوچک در هر مرحله باشد.
نحوه آمادهسازی دانشآموزان
برای انجام یادگیری مشارکتی گفتن اینکه با همدیگر کار کنید، مشارکت کنید و یا گروهبندیکردندانشآموزان کافی نیست؛ بلکه زمانی که میخواهیم یادگیری مشارکتی را ارائه دهیم باید دانشآموزان را برای این کار آماده کنیم. برای آمادهسازی باید روحیه کارگروهی را در دانشآموزان ایجاد کنیم. برای مثال از دانشآموزان میخواهیم که به موفقیتهایی فکر کنند که به کمکدیگران چیزی را یاد گرفته و یا کاری را انجام بدهند.
معلم نیز میتواند به شرح موقعیتهایی بپردازد که طی آن از کمک دیگران بهرهمند شده است، مانند: طرح مشکل با یک دوست یا همکاری با معلمان دیگر در تهیه برنامههای درسی.در این مرحله معلم باید وظایف دانشآموزان برای آنان را شرح دهد و از دانشآموزان بخواهد یک رشته دستورالعملهای مهم که باعث موفقیتکارگروهی میشود تهیه کند.مثلا هیچ سخن تحقیرآمیزی شنیده نشود، آهسته صحبت کنند، به یکدیگر کمککنند و کار را تا انتها پیش ببرند. معلم میتواند قوانینی را که گروهها باید رعایت کنند به صورت فهرست درآورده و در معرض دید بچهها قرار دهد و زمانی که بچهها تجارب بیشتری در کار پیدا کردند موارد جدیدی به فهرست اضافه کند.
مواردی که باید در گروهبندی دانشآموزان رعایت کنیم
الف) آرایش کلاس: دانشآموزان باید تا حد امکان به افراد گروه خود نزدیک و از گروههای دیگر، دور باشند. ارتباط چهره به چهره یکی از مشخصههای اساسی این نوع یادگیری است که قراردادن صندلیها در وضعیت دایرهوار امکان این ارتباط را فراهم میسازد.
ب) تعداد افراد هر گروه: در حقیقت مطلوبترین گروه، گروه 2 نفری است و اعضای گروه به نسبت پیچیدگی گروه افزایش پیدا میکند.
ج) ترکیب گروه: بهترین ترکیببندی برای گروه، ترکیببندی ناهمگون است و در هر یک از این گروهها وجود اختلافنظر و دیدگاههای متفاوت از طریق تشکیل گروههای ناهمگون از نظر سن، جنس و زمینه دانش قبلی باید مورد توجه و ترغیب قرار بگیرد.
د) نقشهای گروه: دانشآموزان ممکن است در گروه، همان فعالیتی را انجام دهند که آنها به تنهایی انجام میدهند. آنها ممکن است با یکدیگر در حل مشکل، همراهی کنند یا در مورد موضوعی بحث کنند یا خلاصهای از آنچه را که یاد گرفتهاند، بیان کنند. اهداف گروه میتوانند از تمرین فرایندهای ارتباطی در داخل گروه تا آمادگی برای ارائه به تمام کلاس متفاوت باشند.
نظارت بر تعامل دانشآموزان
معلم میتواند وقتی دانشآموزان سرگرم انجام تکالیفشان شدند، به گروههای مختلف سر بزند و ناظرکار هر گروه باشد. اگر دانشآموزان با مشکلی روبهرو شدند معلم میتواند نزد آنها بایستد و به آنها کمک کند تا بفهمند مشکلشان را چگونهحلکنند یا مهارتهایی را که برای ادامه کار به آنها نیاز دارند آموزش بدهد. هر وقت که ممکن باشد مشکل را به خود دانشآموزان برگرداند تا مهارت حل مسئله در آنها تقویت شود و در مورد تواناییهای خود اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند و کمتر به معلم وابسته باشند.
ارزشیابی کارگروهها
لازم است در پایان درس برای اینکه معلمان و دانشآموزان کار گروهها را ارزیابی کنند، زمانی درنظر گرفته شود. نکته مهمی که باید مدنظر داشت این است که اگر معلم به گروهی گفته باشد که کارهای آنها را ارزیابی خواهد کرد؛ باید این کار را در مورد گروههای مختلف انجام دهد تا دانشآموزان بفهمند که نسبت به یادگیری خود و همگروهشان مسئول هستند. میتوان میزان استفاده دانشآموزان از مهارتهای اجتماعی را ارزشیابی کرد:
1) اطلاعاتی که در حین مشاهده کارگروهی جمعآوری شده است
2) ارزشیابی دانشآموزان از میزان موثربودن کارگروهی خود
نمرات گروهی
یکی از روشهای بحثانگیز ایجاد همبستگی گروهی، دادن یک نمره به گروه است. گاهی والدین کودکان «تیزهوش» به این شیوه اعتراضمیکنند، زیرا فکر میکنند اگر نمره کودکان آنها از کار کودکانی که استعداد کمتری دارند، تاثیر بپذیرد، مانع پیشرفت آنها شده یا آنها را تنبیه کردهایم.نمره گروهی موقعی مناسبترین روش است که مشارکت همه دانشآموزان در به دست آوردن محصول گروه، روشن باشد.یکی از راههای نمره دادنگروهی این است که تنها یک تکلیف از هر گروه گرفته شود. برای مثال اگر گروهی تکالیف درس را با همدیگر حل کردهاند، میتوان به طور تصادفی از هر گروه ورقهای را انتخاب کرده و آنها را تصحیح کرد.
این راهبرد، نهتنها دانشآموز را تشویق میکند تا مطمئن شود جواب همه افراد کامل و دقیق است؛ بلکه تعداد ورقههایی را که باید تصحیح شوند، کم میکند. شاید بهترین سیستم، تلفیق نمرات پروژههای گروهی و تستهای فردی باشد. این عمل نمرات ممتاز را چندان تغییر نمیدهد اما تعداد نمرات رتبه دوم و سوم را افزایش میدهد و تقریبا هیچکس در رتبه پایین باقی نمیماند.
مشکلات برخورد با دانشآموزان
با دانشآموزی که قبول نمیکند در فعالیتهای یک گروه مشارکتی شرکت کند، چه باید کرد؟
1 – با دانشآموزان ناراضی از پیش صحبت کنید و همان کاری را که در گروه از او انتظار میرود، به او بیاموزید. در این کار حتما به شیوه مثبت و تشویقکننده، عمل کنید.
2 – برای حل آن از بقیه افراد کمک بخواهید. بین افراد گروه بنشینید و از آنها بپرسید که برای تشویق دانشآموزان ناراضی چه باید کرد؟
3 – اگر هیچ کاری موثر واقع نشد به دانشآموزان فرصت دهید که همه تکالیف را به تنهایی انجامدهند. این راهبرد به نحو حیرتآوری در بازگرداندندانشآموزناراضی به گروه موثر است.
نتیجهگیری
با توجه به آنچه گذشت درمییابیم که در یک فضای گرم و دوستداشتنی و جاذب که دانشآموزان احساس امنیت میکنند، یادگیری، افزایش پیدا میکند. یادگیری مشارکتی با فراهم آوردن امکان اظهارنظر و تعامل در ایجاد چنین محیطی نقش بسزایی دارد.
عوامل، مشخصهها و نتایج این شیوه نشانگر این امر است که یادگیری مشارکتی نسبت به یادگیری انفرادی در افزایش موفقیتهای تحصیلی دانشآموزان به همراه رشد ادراک آنها موثر بوده و زمینه را برای رشد مهارتهای اجتماعی در دانشآموزان فراهم میآورد.این نکته را باید مدنظر داشته باشیم که دانشآموزان صرفنظر از هر شغلی که انتخاب کنند، باید یاد بگیرند با دیگران ارتباط داشته باشند و این روش با ایجاد این مهارتها سهم عمدهای در فعالیتهای تحصیلی و زندگی دانشآموزان دارد. این روش همچنین باعث افزایش علاقه دانشآموزان به مدرسه میشود. ضمنا یادگیری مشارکتی، روشن میسازد که متخصصان آموزشوپرورش قطعا میتوانند بر کیفیت یادگیری و نگرش دانشآموزان نسبت به خود، اثر قابل توجهی بگذارند.