یعقوب زلقی، سرپرست هیأت کاوش با اعلام این مطلب تنها راه دسترسی و ارتباطی این منطقه را پس از خط ریلی تهران اهواز و رسیدن به ایستگاه تنگ 5 و پیاده‌روی 15 کیلومتری در کوه و گذر از پرتگاه و دره‌های موجود و رود همیشه خروشان بختیاری برشمرد.
وی کشف ابزارهایی از دوره فراپارینه سنگی، نوسنگی با سفال و بی‌سفال، چیدمان‌های سنگی اولیه متعلق به جوامع کوچرو و آثاری از دوره اسلامی را از دستاوردهای فصل اول کاوش در محوطه نم نچ بارانی خواند.
زلقی با اشاره به اینکه از این محوطه و مسیر هیچگونه اطلاعاتی در سوابق باستان‌شناسی موجود نیست، گفت: داده‌های به‌دست آمده حاکی از آن است که این مسیر همواره کوچرو بوده است.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، وی با تاکید بر صعب العبور بودن این منطقه و با در نظر گرفتن آثار یافت شده احتمال تهاجمات و در گیری‌ها را دلیلی برپناه گرفتن و انتخاب مسیر از سوی جوامع کوچرو دانست.
سرپرست هیات کاوش با اشاره به شناسایی 200 محوطه تاریخی شامل غار، اشکفت، راه‌های باستانی، پل‌های تاریخی، قبور دوره اسلامی، آسیاب، آب انبار و تعدادی محوطه باستانی با سفال در فصل بررسی و شناسایی که سال87 به سرپرستی خود وی صورت گرفته، کشف نقوش صخره‌ای با نگاره‌هایی به شکل بز و کل را از دیگر دستاوردهای این فصل کاوش اعلام کرد.
وی درخصوص دستاوردهای کاوش در غارهای محوطه گفت: در این فصل 4 غار مرتبط به هم مورد کاوش قرار گرفت. در غارهای 1و 2 آثار و ابزار دوره فراپارینه سنگی، نوسنگی شامل پرنده‌ها و استخوان حیوانات یافت شد.
زلقی با بیان اینکه این منطقه کاملا کوهستانی به لحاظ جغرافیایی در مرز استان خوزستان و لرستان واقع شده و جزء زاگرس مرکزی است، عنوان کرد: تمامی حوزه یاد شده در مرز لرستان و خوزستان قرار دارد و از محل تنگ 5 آغاز و به پل کول ختم می‌شود
