همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی
نمایش تیم ملی ایران مقابل هنگ‌کنگ بد بود و بدتر از آن، مصاحبه‌ای بود که امیر قلعه‌نویی پس از پایان این مسابقه انجام داد. اساسا مصاحبه‌های سرمربی تیم ملی ایران در این تورنمنت برخلاف دیگر مربیان بیش از حد به طول می‌انجامد و حاوی جملات ملتهبی است که شاید نیاز چندانی به بیان آنها وجود نداشته باشد. قلعه‌نویی که قبل از بازی با حرف زدن در مورد پیاده‌سازی تاکتیک جدید پپ گواردیولا در تیمش نوعی بار روانی کاذب روی ملی‌پوشان به‌وجود آورده بود، پس از مسابقه هم به قصد دفاع از عملکرد بازیکنان حرف‌هایی زد که نباید می‌زد؛ مطالبی که جبهه‌های جدیدی از انتقاد را علیه تیم ملی گشود.
سرمربی؛ خلاف جهت بازیکنان
کیفیت کار ملی‌پوشان در دومین بازی مرحله گروهی پایین بود و این موضوع را همه فهمیدند؛ چنان که بازیکنان نیز در میکسدزون راهی برای انکار آن نیافتند. فصل مشترک اظهارات شمار زیادی از ملی‌پوشان این بود که آنها نتوانستند نمایش خوبی مقابل رقیب داشته باشند و شانس آوردند که بازی را بردند. از مهدی طارمی گرفته تا علیرضا جهانبخش و از مهدی قائدی تا رامین رضاییان، همه بر این موضوع صحه گذاشتند اما امیر ترجیح داد طور دیگری حرف بزند. او گفت ایران در تمام شاخص‌ها برتر از تیم رقیب بوده و حتی اظهارات سرمربی هنگ‌کنگ در مورد نمایش نزدیک آنها نسبت به ایران را هم زیر سؤال برد. قلعه‌نویی گفت تیمش موقعیت چندانی به حریف نداده و در عوض فرصت‌سوزی مهاجمان ایران باعث شده در دقایقی از بازی حساسیت کار بالا برود. بله! تیم ملی فرصت‌هایی داشت که البته خلق آنها مقابل تیم ۱۵۰رنکینگ فیفا چندان هم غیرمنتظره نبود. با این حال آنچه عجیب به‌نظر می‌رسید ادامه تزلزل در ساختار دفاعی بود که بارها دروازه ایران را تا مرز فروپاشی پیش برد. اگر قلعه‌نویی امروز این اشکالات را نبیند شاید فردا خیلی دیر باشد.
حسادت به چی؟
بخش دیگری از مصاحبه قلعه‌نویی که پررنگ شد و مورد توجه قرار گرفت آنجا بود که او ۲اتهام به منتقدانش زد؛ نخست انتقاد نکردن در دوره کارلوس کی‌روش و دیگری بخل و حسادت! هر دو این برچسب‌ها هم ناعادلانه است. آرشیو رسانه‌ها به خوبی گواهی می‌دهد هرقدر به پایان دوران حضور کی‌روش در ایران نزدیک شدیم انتقادات از او بیشتر و بیشتر شد. از سوی دیگر اغلب منتقدان قلعه‌نویی، روزنامه‌نگاران و هواداران عادی هستند؛ اینها مگر رقابتی با امیر دارند یا می‌خواهند جای او را بگیرند که حسادت می‌کنند؟ چیزی را که به‌نظرشان می‌آید، می‌گویند و شایسته نیست که به این دلیل آماج اتهام قرار بگیرند.
تنش‌زایی به جای تنش‌زدایی
در نهایت اینکه وظیفه سرمربی تیم ملی در شرایط فعلی حفظ آرامش و تمرکز بازیکنان است نه اینکه درست در جهت معکوس حرکت کند و با اظهارنظرهای نالازم روی آتش بنزین بریزد. شما نمی‌توانی دیگران را به بخل و حسد یا جهل و ناآگاهی متهم کنی و در عین حال انتظار وفاق و همدلی داشته باشی. کمی کمتر حرف زدن شاید به امیر کمک کند.
نظر شما