همشهری آنلاین- فرشاد شیرزادی: امیرحسن چهلتن، داستان‌نویس گفت: یکی از ملاک‌های شناخت کشوری مانند ایران خواندن ادبیات ایران در خارج از کشور است اما آثار ما ترجمه نمی‌شوند و به همین دلیل ساده خوانده هم نمی‌شوند و این یکی از مهمترین دلایل جا نداشتن ادبیات ایران میان ادبیات جهان است. از همین رو ادبیات‌داستانی معاصر و مدرن ایران میان جهانیان جای خودش را باز نکرده و نمی‌کند.
چهلتن افزود: این که می‌گویند آثار سیمین دانشور ترجمه شده درست نیست. در واقع ناشری غیر معتبر برای مطالعات جامعه‌شناسی شرق‌شناسان در امریکا با شمارگان ۵۰۰ نسخه از «سووشون» ترجمه‌ای مغلوط ارایه می‌دهد که صرفاً برای شناخت جامعه ایرانی است. یکی از ملاک‌های شناخت کشوری مانند ایران خواندن ادبیات این کشور است. در واقع نمی‌توان «سووشون» دانشور را در ویترین‌های معتبر کتابفروشی‌های دنیا دید و در سایت آمازون هم وجود ندارد.
- امیر حاج رضایی: بدون کتاب هرگز به مسافرت نمی روم
- رابطه بعضی مدیران با کتاب مثل جن و بسم‌الله است | ماجرای کتابفروشی که الان فست فود زده!
این داستان‌نویس در پاسخ به این پرسش که «چرا با وجود ترجمه‌های متعددی که در دنیا از رمان‌های یاشار کمال شده جایزه نوبل را به اورهان پاموک که سن فرزند و نوه این نویسنده را دارد، دریافت می‌کند؟» گفت: نمی‌خواهم رمان «اینجه ممد» یاشار کمال را با «سووشون» دانشور مقایسه کنم اما ترجمه هم چندان ملاکی برای اعطای جایزه نوبل نیست. شاید آکادمی نوبل چنین تشخیص داده که نباید به یاشار کمال جایزه داد. ترجمه زمانی اهمیت دارد که ناشران معتبر ادبیات این آثار را ترجمه کنند. به هر حال اورهان پاموک نویسنده‌ای است که به اصطلاح مدرن می‌نویسد. به گمانم یاشار کمال هرگز به عنوان نویسنده‌ای ممتاز شناخته نشده است.
وی در پاسخ به این پرسش که: «چرا نویسنده‌ای مانند یاشار کمال جایزه نوبل نمی‌گیرد؟» افزود: دعوای دهاتی‌ها برای مردم دنیا جذابیت نیست. آن یاغی‌گری‌ها چه در ترکیه اتفاق بیفتد و چه در رمان‌های ایرانی برای مخاطب حرفه‌ای ادبیات‌داستانی در سطح جهان جذاب نیست. به همین دلیل ساده این گونه رمان‌ها در اروپا و غرب مخاطب ندارند و برای شهروندان جهان کنهن شده‌اند.
وی ادامه داد: من شناخت کاملی نسبت به آثار یاشار کمال ندارم اما همین قدر می‌دانم که تا به حال آثار نویسندگان ایرانی هم به زبان‌های متخلف دنیا ترجمه نشده. «اینجه ممد» یاشار کمال هم گره به بیش از ۴۰ زمان ترجمه شده است اما آن نفوذ را در ذهن مخاطبان ادبیات ندارد.
نظر شما