تفاوت در دنیای افراد باعث ایجاد بسیاری از مسائل می‌شود. دنیای هرکس بسته به اعتقادات، باورها، افکار، عقاید و تصورات ذهنی‌اش از جهان هستی با دنیای دیگران متفاوت است و همین تفاوت در باورها باعث تفاوت در رفتار و کنش و واکنش افراد می‌شود. افراد به 2دسته مثبت و منفی‌اندیش تقسیم می‌شوند. اندیشیدن به پیروزی باعث پیروزی افراد و شکست، اساسا نتیجه اندیشیدن به شکست است.
آنچه به صورت اندیشه، احساس و تصاویر ذهنی و کلام از ما بروز می‌کند همان را به سوی زندگی خود می‌کشانیم. توانگری حاصل اندیشه و عمل آگاهانه است. اندیشیدن به آرزوهای خویش و بیان زنده آنها و تعیین زمان دلخواه برای برآورده‌شدن آنها و اینکه لطف خدا شامل حال آن آرزوها شود دارای اثرات اعجاب‌آوری است.
می‌توان گفت کامیابی ابتدا در ذهن زاییده می‌شود. رویاها به ما انگیزه حرکت و پویایی و اراده و اعتماد به نفس برای حرکت می‌دهد. هیچ‌گاه نباید از رویاها و تصاویر ذهنی خود برای موقعیت‌های بهتر و بزرگ‌تر با افراد حسود سخن گفت زیرا حاسدان با شک و تردید و بی‌اعتقادی خود تصاویر ذهنی زیبایی را که برای خود ساخته‌ایم نابود کرده و یأس و ناامیدی را در ما جایگزین اعتمادبه‌نفس می‌کنند.
داشتن تفکر مثبت باعث ایجاد آرامش در ما و انتقال انرژی مثبت به دیگران خواهد شد؛ در نتیجه هنگام برخورد با دیگران با آنان محترمانه برخورد خواهیم داشت و این احترام‌گذاردن به شخصیت و اعتقادات دیگران نشان‌دهنده احترامی است که برای خود قائلیم که بازتاب آن، احترام دیگران به ماست.
هنگام افسردگی و نومیدی و دلسردی می‌توان از قدرت تخیل خلاق استفاده کرد. با شخص خوش‌بین و مثبت‌اندیش درد دل کنیم؛ با کسی که بتواند نگرشی نو در اختیارمان قرار دهد. در چنین مواقعی آن حس اعتماد به‌نفسی که خود نمی‌توانیم در خویش ایجاد کنیم در ما پدید می‌آید.
آنها به ما خواهند گفت که سخنان منفی دیگران در مورد ما اهمیتی ندارد؛ آنچه مهم است واکنشی است که ما نسبت به آن سخنان نشان می‌دهیم.آنچه مهم است و باید همیشه در نظر داشت این است که شکست اساسا نتیجه اندیشیدن به شکست و پیروزی نتیجه اندیشیدن به رشد و ترقی، تعالی و پیروزی است و در این مسیر باید قدردان افرادی بود که از آنان کمک گرفته‌ایم. گرایش به قدردانی و قدرشناسی باعث می‌شود که دیگران به ما اعتماد کنند و این مسئله باعث ایجاد اعتمادبه‌نفس و مثبت‌اندیشی در ما می‌شود.
