دامدار خوش‌نام جمارانی در برابر تصرف باغ وقفی ایستاد

همشهری‌انلاین - شهره کیانوش‌راد: دامداری مرحوم حاج اسدالله در کوه‌های جمشیدیه و در مجاورت جماران بود و یکی از تفریحات جوانان و اهالی جماران بعد از کوهنوردی، همکلام شدن با حاج اسدالله در ارتفاعات جمشیدیه بود. مهمان نوازی حاج اسدالله زبانزد بود به طوری که همیشه ۱۰ تا ۱۵ نفر مهمان سفره‌اش می‌شدند. او بسیار آدم بانفوذ و مورد اعتماد اهالی روستا بود و هنوز با گذشت سالها، خاطره حفظ باغ وقفی جماران در یاد اهالی جماران مانده‌است.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

محمد تیموری از اهالی جماران خاطره‌ای از پافشاری حاج اسدالله برای حفظ باغ وقفی جماران نقل می‌کند: «باغ وقفی که الان وزارت خارجه شده، باغی وقفی بود. اردشیر زاهدی، یکی از ارتشی‌های بانفوذی بود که در جماران زندگی می‌کرد.

آقای لسانی، از طرف اردشیر زاهدی به جماران آمد تا باغ را تسخیر کند، حاج اسدالله که این باغ وقفی به او سپرده شده بود، در برابر این تصمیم مقاومت کرد و اجازه نداد باغ را تملک کنند. مرحوم حاج اسدالله، بزرگان محل و پیرمردها را جمع کرده‌بود و به لسانی گفته بود: «آن دسته بیل‌ها که در کنار باغ می‌بینی برای این است که همراه جمارانی‌ها اجازه ندهیم باغ را تسخیر کنید! آقای لسانی هم رفته بود و به اردشیر زاهدی گفته بود اینجا جای ما نیست! ما با این پیرمرد نمی‌توانیم درگیر شویم.»

تیموری خاطره‌ای دیگر از حاج اسدالله دارد:«حاج اسدااله مردی با خدا و پاک بود. آن روزها جماران به دلیل داشتن مزارع کشاورزی، مار و حشرات زیادی داشت. حاج اسدالله می‌گفت یکبار در حالیکه خواب بوده، متوجه شده که ماری از شلوارش وارد بدنش شده است. او بدون هیچ ترس و واهمه‌ای بیدار می‌شود و بدون اینکه تکان بخورد یا از جایش حرکت کند، به آرامی، کش دور کمرش را باز می‌کند و منتظر می‌ماند تا مار از قسمت شانه او بیرون برود. حاج اسدالله معتقد بود تا خدا نخواهد، هیچ اتفاقی برای آدم نمی‌افتد.»

آشپز هیئت که غسال امام(ره) شد

حاج حسین عرفاتی از اهالی باصفای محله جماران در میان اهالی به حاج حسین حاج اسدالله (نام پدر) معروف است. حاج حسین از آشپزهای قدیمی هیئت جماران است و جمارانی‌ها با صوت دلنشین قرآن خواندن او آشنا هستند. هر چند دامداری بی رونق است و مانند گذشته نیست، اما حاج حسین به رسم روزگار جوانی، شغل پدری خود را ادامه داده و زندگی بالای کوه و دور از هیاهوی شهر را اختیار کرد. او پیرمرد باصفایی است و وقتی امام به جماران آمد مانند همه جمارانی ‌ها رسم همسایگی را برای رهبر انقلاب انجام داد.

آوازه خوشنامی حاج حسین به بیت امام(ره) هم رسیده بود. وقتی خبر رحلت امام(ره) در جماران می‌پیچد این محله صاحب عزای از دست دادن همسایه و رهبری می‌شود که انقلاب اسلامی ایران با نام او عجین شده است. محمد تیموری در ادامه می گوید:« حاج حسین در همان ارتفاعات جمشیدیه آلونکی ساخته بود و هر وقت حاج احمدآقا به کوهنوردی می رفت، در این الونک و نزد حاج حسین استراحتی می کرد.» تیموری که خود در زمان تغسیل امام(ره) حضور داشته می‌ گوید: « حاج حسین پیرمرد با صفایی است و زمانی که امام(ره) در بیمارستان قلب جماران رحلت کردند، تغسیل پیکر مطهر ایشان برعهده حاج حسین گذاشته ‌شد.اهالی جماران هنوز هم او را به نام حاج حسین حاج اسدالله می شناسند.»