یک نفر در حال کوبیدن قطعه‌ای چوب به قابی خالی است، دیگری با ظرافت تمام، قلم‌موی بزرگی را به سطح تخته‌ای می‌کشد و... . در این گالری به جای تابلوهای نقاشی که با استفاده از رنگ روغن، آبرنگ و سایر مواد خلق می‌شود، تابلوهایی از جنس گل وجود دارد که هر کدام، سبکی نو را شامل می‌شود.
راهروی کوچکی که مابین گالری و فضای پررفت‌وآمد پاساژ قرار دارد، تماما از تابلوهایی این‌چنینی پر شده و همه عابرین را برای چند لحظه مجذوب خود می‌کند؛ فضای یک خانه روستایی از جنس کاهگل به همراه ایوان کوچکی که از تابلو بیرون آمده، پیرزنی که پشت آن ایستاده، نمایی از دری قدیمی به همراه کلون و زینت‌های گذشته، منظره‌ای سرسبز با تپه‌های برآمده از قاب و ده‌ها اثر دیگر، نمونه‌های بارزی هستند که خانم‌های هنرمند این گالری، خالق آن بوده‌اند.
هنری که آنها پیروش هستند، بخش‌های مختلفی از جمله پتینه‌کاری، حجیم‌سازی، دکوپاژ و ماسک‌سازی را شامل می‌شود. استاد گالری فوق در حالی که مشغول کوبیدن چند گل‌میخ به دری قدیمی‌است، می‌گوید: «هنری چون پتینه‌کاری یا کهنه‌کاری حدود 15سال پیش در اروپا باب شد و بعد به دست ما شرقی‌ها رسید. پتینه‌کاری اروپایی، معیارهایی مطابق با فرهنگ و عقایدشان داشت که ما آن را با فرهنگ خودمان هماهنگ و در حقیقت، این هنر را ایرانی کردیم. سایر شاخه‌ها همچون حجیم‌سازی، دکوپاژ و ماسک‌سازی نیز چنین روندی را طی کرده‌اند». او از چسباندن کلونی کوچک به در دست می‌کشد و از انباری گالری، دری شکسته و بلااستفاده را بیرون می‌کشد؛ «باورتان می‌شود این دری که ما الان در حال کلون‌زدن به آن هستیم، همین باشد؟ ما در هنر پتینه‌کاری لوازم و ابزار دورریز و بدون استفاده را به زیباترین اشیاء تبدیل می‌کنیم».
او در حالی که همچنان مشغول چکش‌کوبیدن است، اضافه می‌کند: «طرز رنگ‌زدن در و برجسته‌کاری روی آن، به اضافه زینت‌های قدیمی، فرم کار را پتینه می‌کند و پودر سفید رنگی که روی بخش‌های انتهای کار پاشیده می‌شود، آن را به صورت عتیقه نیز درمی‌آورد. این نمونه، یک سفارش کار است که هم می‌تواند به صورت تزئینی استفاده شود و هم به وسیله لولا در محلی مناسب به عنوان در کارآیی داشته باشد».
وقتی به اطراف نگاهی انداخته شود، معرفی‌های استاد کمک می‌کند تا بتوانی شیء اولیه را حدس بزنی. او به تابلویی بزرگ که نقشی برجسته از طرحی مینیاتوری روی آن نصب شده اشاره می‌کند و می‌گوید: «این قاب، از جعبه‌های میوه ساخته شده؛ همان جعبه‌هایی که هر روز به تعداد زیادی کنار خیابان گذاشته می‌شود».
روی چارچوب قاب عکس کوچک، چیزی پستی و بلندی‌های زیبایی ایجاد کرده که روی آن رنگ پاشیده شده است. به گفته استاد، اینها از طریق مچاله‌کردن روزنامه و ترکیب با ماده‌ای خاص که خودش آن را ساخته به وجود آمده. روزنامه به واسطه این ماده، سخت می‌شود و بعد با رنگ‌زدن روی آن، جذابیت زیادی پیدا می‌کند.
همه تابلوهای پتینه‌کاری که هر کدام با خلاقیت و تنوع بسیار زیادی ساخته شده‌اند، مواد اولیه بسیار ساده و ارزان‌قیمتی همچون خاک رس، خاک اره، چسب چوب، شاخ و برگ خشک درختان و... دارند. استاد می‌گوید: «ما همواره در آموزش، سعی داریم تا شاگردها هزینه اندکی را متحمل شوند و با این هزینه کم، به سود بالایی برسند». وی اضافه می‌کند: «هنر پتینه‌کاری، جدید و شامل جذابیت‌های بسیار زیادی است که می‌تواند به‌راحتی منعکس‌کننده فرهنگ و آداب و رسوم ما باشد. آثار پتینه، بازاری بسیار گرم- هم در داخل و هم خارج از کشور- دارد و اشتغال‌زایی بسیار خوبی به وجود آورده است. این در حالی است که سود همه کارها صددرصد است چرا که هزینه تهیه هر کدام، حداکثر به
5 تا 10هزار تومان می‌رسد، در حالی که با رقم‌های بالای 100هزار تومان فروخته می‌شود».
در سایر رشته‌ها همچون دکوپاژ، حجیم سازی و... نیز شرایط، مشابه است و گاهی نیز هنرهای فوق با هم ترکیب و سبب خلق شاهکارهای متنوعی می‌شوند. به عنوان مثال، به‌وسیله هنر پتینه‌کاری می‌توان روی بشقاب‌های ملامین که امروزه استفاده کمتری دارند مواد زد و بعد از پوشاندن آن، با استفاده از هنر دکوپاژ، عکس مورد دلخواهی را روی آن انداخت. در نهایت، هنر فوق توانسته در میان خانم‌ها جا باز کند و به ایجاد اشتغال کمک کند؛ طوری که به گفته استاد گالری فوق «هنرجوهای این رشته سفارش‌های متعددی را به صورت روزانه قبول می‌کنند؛ طوری که وقتی در گالری تابلویی فروخته می‌شود، آنها فرصت تحویل کاری جدید به ما را ندارند».
