همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد: محله طرشت در گذشته‌های دور دارای ۲ قبرستان بوده که اکنون هیچ اثر و نشانی از آنها باقی‌نمانده است. این قبرستان‌ها اکنون در دل محله قرار گرفته‌اند و هیچکس از چگونگی و هویت اموات دفن شده در این قبرستان ها اطلاعی ندارد. حاج محمد باقر حسین مروی، یکی از موسفیدان محله طرشت با مرور خاطرات و شنیده هایش برایمان از۳ قبرستان طرشت می‌گوید که فقط یکی از آنها باقی مانده است.
او می‌گوید: «قدیمی‌ترین قبرستان طرشت در تقاطع خیابان حبیب اللهی و میدان تیموری قرار داشت؛ جایی نزدیک ایستگاه مترو دانشگاه شریف که اکنون به میدان تبدیل شده است. این قبرستان متروکه را در زمان بچگی دیده بودم و از کنار آن بارها رد شده بودم، اما همان زمان هم زمینی متروکه بود. شاید هم اگر دقت می‌کردیم چند سنگ قبر قدیمی و شکسته شده در آن می دیدیم. قبرستان آنقدر قدیمی بود که حتی پدر من هم یادش نمی‌آمد که آیا از اموات اهالی طرشت در آن قبرستان به خاک سپرده شده باشد یا نه! این قبرستان متروکه در کنار رودخانه قرار داشت و بخش زیادی از آن در اثر سرازیر شدن سیل و سرریز رودخانه از بین رفته بود.»
او درباره قبرستان دیگر طرشت می گوید: «دومین قبرستان طرشت، جایی بود حوالی میدان آزادی که اکنون به ساختمان مخابرات تبدیل شده است. آن زمان اغلب زمین‌های طرشت زراعی و به کشت گندم و جو اختصاص داشت. در حوالی این قبرستان هم زمین‌های مزروعی وجود داشت که به مرور از بین رفتند و جای آن ساختمان ساخته شد. این قبرستان هم متروکه بود و بعدها ساختمان مخابرات جای آن ساخته شد که اکنون هم وجود دارد.»
اما قبرستان دیگر طرشت که اکنون نیز دفن اموات در آن صورت می‌گیرد، در پارک طرشت و در محوطه بقعه شیخ عبدالله طرشتی قرار دارد. این قبرستان نرسیده به میدان آزادی، خیابان شهید اکبری بوده و اکنون با نام بوستان طرشت شناخته می‌شود.
حاج آقا مروی در ادامه می گوید: «در گذشته تمام محوطه‌ای که اکنون به نام پارک طرشت شهرت دارد، قبرستان بود اما به مرور محوطه مقبره شیخ عبدالله طرشتی به دفن اموات اختصاص یافت. البته قیمت قبر در این محوطه بسیار بالا و تا صد میلیون تومان هم می رسد. بقعه میراث به جا مانده از دوران سلجوقیان است. شیخ عبدالله طرشتی (شیخ عبدالله بن جعفر بن محمد معروف به ابومحمد دوریستی) در این بقعه به خاک سپرده شده است . داخل ساختمان، سنگ قبر سبز رنگ علامه طرشتی میان ضریح به چشم می‌خورد. قدمت سنگ قبر اولیه بقعه بنا به گفته کارشناسان میراث فرهنگی به ۳۰۰ سال قبل و دوره قاجار می‌رسد که اکنون موجود است.»
این سنگ قبر در اثر گذشت زمان شکسته شده و نوشته‌های روی آن نیز ناخواناست. دهه ۵۰ برای علامه سنگ قبر جدیدی توسط سید حسین هاشمی اصفهانی که از همدوره‌ای‌های امام خمینی(ره) در نجف بود تهیه شد. اکنون این سنگ قبر داخل ضریح دیده می‌شود. روی آن نیز اشعاری از ناسخ التواریخ در مدح شیخ وجود دارد.
نظر شما