همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی: تپه سیف که با گذشت زمان بارها تغییر نام داده و امروز هیچ اثری از آن باقی نمانده به حد فاصل خیابان فرزانه فعلی تا میدان آزادی گفته می شد و آنطور که قدیمی ها نقل می کنند این اراضی وسیع را یک تپه پوشش داده بود. محمدباقر حسین‌مردی، یکی از قدیمی ترین اهالی طرشت که به طایفه حسین‌مردی‌ها تعلق دارد، می گوید: «وجود تپه سیف در منطقه درشت قدیم این خاصیت را داشت که وقتی سیل می‌آمد از دو طرف تپه جاری می شد و روستای طرشت را ویران نمی کرد. احتمالا به همین دلیل اسم تپه را سیف گذاشتند چون همچون شمشیر جریان آب را می شکافت و به دو بخش تقسیم می کرد.»
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
تپه مشهور محله طرشت تا اواخر دهه ۴۰ پابرجا بود اما از ابتدای دهه ۵۰ که ساخت‌وسازها در پایتخت سرعت گرفت جای خودش را به خانه ها و آپارتمان های مسکونی داد و امروز هیچ نشانی از آن باقی نمانده است. تپه سیف برای اهالی طرشت و در مقیاسی بزرگ تر برای تهران‌نشین‌ها، اهمیت تاریخی هم دارد، چراکه در یک برهه تاریخی اقامتگاه موقت طغرل سلجوقی، بنیانگذار سلسله سلجوقیان، هم بوده است.
حسین‌مردی با نقل روایتی در این باره می گوید: «طبق روایتی که نسل به نسل منتقل شده و در کتاب «مشایخ فقه و حدیث در جماران، کلین و درشت»، تالیف عزیزالله عطاردی، به آن اشاره شده، طغرل با شرط ادامه پرداخت مالیات از طرف سرزمین های شرقی، دختر خلیفه بغداد را به عقد خودش درمی‌آورد. بعد از این ماجرا راهی ری می شود تا مقدمات مراسم ازدواج را مهیا کند و بین راه در منطقه درشت یا طرشت امروزی، به قول معروف اردو می زند. تپه سیف در آن روزگار موقعیت توچال امروزی را داشته و در بلندی بوده و طغرل در تپه سیف به ری احاطه داشته است. طغرل در انتظار رسیدن همسرش به درشت بود، اما همان شب به خواب ابدی رفت و همان جا درگذشت.»
درباره تپه سیف روایت های تاریخی مختلفی نقل می شود که برخی از آنها شفاهی است و نسخه مکتوب ندارد. قدیمی های طرشت نقل می کنند که ناصرالدین شاه وقتی به ولیعهدی رسیده به طرشت آمده و از بالای تپه سیف به این قریه خوش و آب هوا نگاه کرده است. بعد هم نام این منطقه سرسبز را از همراهانش پرس‌وجو کرده و بعد از این ماجرا چند بار دیگر به روستای ییلاقی درشت رفته تا در باغ های وسیع این منطقه ییلاقی اتراق کند.
نظر شما