به رختکن استقلال آمدند و طوری حرف زدند که بهتر است بازی با پرسپولیس مساوی شود

به گزارش همشهری آنلاین، نام رضا نعلچگر برای طرفداران استقلال که وارد میانسالی شده‌اند کاملاً آشناست. هافبک اسبق آبی پوشان که فوق العاده تکنیکی بود و با استقلال توانست علاوه بر قهرمانی و نایب قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا، چند بار هم قهرمان جام باشگاه‌های تهران شود و البته یک مرتبه هم تحت عنوان سرمربی این تیم را به مقام قهرمانی جام برتر پایتخت رساند.

در همین راستا قبل از بازی با فولاد، باشگاه استقلال با طراحی یک پوستر که عکس آقا رضا هم روی آن نقش بسته، مسابقه دوشنبه را به نوعی دیداری تلقی کرد که آبی‌پوشان به یاد این استقلالی قدیمی به میدان می‌روند و حالا خود این پیشکسوت از چنین اتفاقی در گفت‌وگو با خبرورزشی فوق العاده ابراز خوشحالی کرد.

آقا رضا، در جریان پوستر باشگاه استقلال برای مسابقه دوشنبه هستید؟

پوستر باشگاه؟ نه. به خاطر بحث پزشکی از تلفن همراه استفاده نمی‌کنم و در جریان این اتفاق هم نیستم.

استقلال برای مسابقه با فولاد پوستر طراحی کرده و در توضیح آن ضمن انتشار عکس شما در کنار جلال الدین ماشاریپوف ،تاکید کرده است که آبی پوشان به یاد رضا نعلچگر و برای کسب پیروزی به میدان خواهند رفت.

واقعا؟ من ممنون مسئولان باشگاه استقلال هستم که این لطف را کردند و قدرشناس پیشکسوتان باشگاه هستند. تشکر می‌کنم که استقلالی‌ها من را فراموش نکرده‌اند. در زمان ما که پولی در فوتبال نبود و توقعی هم نداشتیم اما همه هدفمان این بود که خدمتگزار هواداران استقلال باشیم و خوشحالم که باشگاه من را فراموش نکرده است.

همانطور که گفتیم عکس شما در کنار جلال الدین ماشاریپوف منتشر شده است. این بازیکن استقلال را چطور می‌بینید؟

ازبک‌ها در حال پیشرفت هستند. نه تنها در فوتبال بلکه در کشتی و ژیمناستیک هم در حال پیشرفت هستند. حالا دیگر از سایه شوروی سابق بیرون آمده‌اند و به صورت مستقل حرف‌هایی برای گفتن دارند. آنها در فوتبال پایه خوب نتیجه می‌گیرند و کم کم این مسئله به تیم بزرگسالانشان هم می‌رسد. همین الان غیر از جلال الدین ماشاریپوف، استون اورونوف هم در لیگ ما است و انصافاً برای پرسپولیس خوب بازی می‌کند. به نظرم ماشاریپوف بازیکن خوبی است و به استقلال هم کمک می‌کند اما فراموش نکنیم زبیر نیک نفس و آرش رضاوند هم در میانه میدان استقلال هستند و نمایش آنها کمتر به چشم می‌آید.

به نظر شما استقلال قهرمان می‌شود؟
همه چیز دست خود استقلال است. اگر ۴ بازی باقیمانده را ببریم تحت هر شرایطی قهرمان می‌شویم و این اتفاق بسیار خوبی است که خودمان می‌توانیم شرایط را تعیین کنیم. در این هفته‌ها همه باید به کمک جواد نکونام و شاگردانش بیایند. همه، از هواداران عزیز گرفته که باید بیایند و سکوها را پر کنند تا برتری روانی ایجاد شود تا پیشکسوتان محترمی که باید در این روزها با مصاحبه‌ها و رفتار خودشان نهایت حمایت را از استقلال داشته باشند. باور کنید اگر استقلال قهرمان شود امثال من هم در خیابان سرمان را بالا می‌گیریم و به این مسئله دلگرم هستیم که در تیمی بازی می‌کردیم که هنوز هم می‌تواند با کسب کاپ قهرمانی طرفدارانش را خوشحال کند.

مجید نامجو مطلق در فوتبال ایران برای خیلی از بازیکنان بزرگ و ملی‌پوش الگو بود ولی خودش هر وقت صحبت شده به این مسئله اشاره می‌کند که شما برای او الگو بودید.
این واقعا از لطف و بزرگواری چنین فوتبالیست بزرگی است. ایشان هر وقت من را دیده و بحث پیش آمده چنین ابراز لطفی کرده است. من افتخار می‌کنم بازیکن بزرگی مثل مجید نامجومطلق در موردم این طوری حرف می‌زند.

حیفمان می‌آید با شما صحبت کنیم ولی به یکی دو نکته تاریخی پیرامون استقلال نپردازیم. بحث اول دربی معروف سال ۶۲ که استقلال با یک گل پیروز شد و تک گل مسابقه با سانتر شما و ضربه سر پرویز مظلومی به ثمر رسید. اگر آن بازی با آن میزان از حساسیت در شرایط کنونی برگزار می‌شد، بازیکنان تیم برنده ۱۰۰میلیون تومان پاداش می‌گرفتند ولی دلمان می‌خواهد بدانیم شما برای این پیروزی بزرگ چقدر پاداش گرفتید؟

آن موقع پولی در فوتبال نبود. زمان جنگ بود و شرایط فرق می‌کرد ولی گروهی از طرفداران متمول استقلال لطف داشتند و تیم را تنها نمی‌گذاشتند. از آقای ترابپور گرفته تا آقای ابزارچی و... یادم می‌آید بعد از پیروزی مقابل پرسپولیس این دوستان پول روی هم گذاشتند و به بازیکنان پاداش دادند کر می‌کنم به هر بازیکن ۲۰۰۰ تومان پاداش رسید. در همان مقطع حجت الله خاکسار تهرانی دوست عزیز من و دروازه‌بان اسبق استقلال کارمند بانک بود و ماهیانه ۳۸۰۰ تومان حقوق می‌گرفت یعنی ما نصف حقوق یک کارمند بانک پاداش گرفتیم. البته همانطور که گفتم آن زمان پولی در کار نبود و ازیکنان هر دو تیم استقلال و پرسپولیس فقط به عشق هوادارانشان بازی می‌کردند.

نکته دوم هم اتفاق عجیبی که سال ۷۸ هنگام برگزاری جدال استقلال و پرسپولیس به وقوع پیوست. همان مسابقه‌ای که پرسپولیس در نیمه اول ۲ اخراجی داشت و بازی با نتیجه مساوی بدون گل تمام شد اما سال‌ها بعد این مسئله توسط گروهی از مسئولان باشگاه استقلال و مدیران وقت سازمان تربیت بدنی افشا شد که بین دو نیمه به استقلالی‌ها توصیه شد شرایط ورزشگاه را در نظر بگیرند و مراعات کنند. واقعا در آن بازی چه اتفاقی افتاد؟

همانطور که شما گفتید پرسپولیس در نیمه اول دو اخراجی داشت و شرایط ورزشگاه واقعاً خاص شده بود. اوضاع خیلی عجیب بود و هر لحظه احتمال برهم ریختن کار وجود داشت. ببین کسی علنی به ما نگفت بازی باید مساوی شود ولی برخی افراد و مسئولان به داخل رختکن آمدند و طوری صحبت کردند که از لابلای حرف‌هایشان مشخص بود بهتر است بازی مساوی شود به همین خاطر همه دیدند که در نیمه دوم مسابقه چقدر شرایطی متفاوت داشت. به هر حال آنها هم وضعیت استادیوم را مد نظر قرار داده بودند و می‌خواستند فضا را کنترل کنند تا اتفاقی برای تماشاگران رخ ندهد.

در آن زمان یوگنی سکوموروخوف سرمربی استقلال بود. مردی که اعتماد بسیار زیادی به شما داشت و در هر دو نوبت که هدایت استقلال را بر عهده گرفت فقط و فقط با شما به عنوان دستیار ایرانی کار کرد. او هیچ وقت در این رابطه به رضا نعلچگر حرفی نزد؟

نه در این رابطه به من حرفی نزد. اصلاً نمی‌دانم که این ماجرا را برایش ترجمه کردند یا نه ولی چون او مترجم روسی داشت، نمی‌دانم که قضیه را متوجه شد یا نه؟ به هر حال در این رابطه هیچ وقت با من صحبتی نکرد.

چطور شد که یک آدم کم حرف مثل سکوموروخوف که شناختی هم از فوتبال ایران نداشت تا این حد به شما اعتماد پیدا کرد؟

من خودم به مربیگری علاقه داشتم و یک بار وقتی که ۲۶ ساله بودم، هنگامی که برای تیم جوانان استقلال مشکل پیش آمد به دستور منصور خان پورحیدری همزمان با بازی کردن برای بزرگسالان استقلال، جوانان را هم تمرین می‌دادم. وقتی سکوموروخوف به ایران آمد من به عنوان دستیار کنارش قرار گرفتم و دید که واقعا کنارش هستم و به او خیانت نمی‌کنم. البته این صرفاً به فوتبال ربطی ندارد من در تمام زندگیم هرگز اهل خیانت نیستم و به کسی که دست رفاقت بدهم در کنارش می‌مانم. همین مسئله موجب شد تا وقتی در مرحله دوم برای سرمربیگری به ایران آمد دوباره سراغم را گرفت. در آن مقطع به خاطر مشکلات جسمانی مربیگری نمی‌کردم ولی او تاکید داشت که کنار دستش باشم و به همین خاطر ماندم و دستیارش شدم.

این روزها بحث‌های بسیار زیادی پیرامون انتخاب محمد حسین ضیایی به عنوان رئیس آکادمی باشگاه استقلال مطرح است. عده‌ای می‌گویند وقتی مالک جدید پول آورده طبیعی است که افراد مد نظر خودش را هم صاحب سمت کند ولی برخی افراد نیز می‌گویند استقلال آنقدر آدم بزرگ در خانواده خودش دارد که نیازی به استفاده از دیگران ندارد. نظر شما در این رابطه چیست؟

به نظر من هم بهتر است از افراد بزرگ خانواده استقلال برای احراز سمت فوق استفاده شود چون این مسئله اصلاً ارتباطی به تعصب و هواداری ندارد بلکه یک رسم است که در فوتبال حرفه‌ای دنیا هم انجام می‌شود. حتی باشگاه بزرگی مثل بارسلونا هم چنین کاری را می‌کند چون ثابت شده که حضور یک بازیکن بزرگ و بازنشسته در رأس آکادمی همان باشگاه موجب افزایش انگیزه بازیکنان جوان و بالاتر رفتن ضریب کارایی می‌شود. این قاعده کار است ولی حالا اگر یک مالک جدید بیاید و چون پول آورده شرایط را هم عوض کند بحث دیگری است که باید مد نظر قرار بگیرد. به هر حال نمی‌توانیم کتمان کنیم که پول در فوتبال امروز جهان مولفه بسیار بزرگی است.