همشهری آنلاین- سمیرا باباجانپور : حاجی دشتیانه که اصالتاً برازجانی بود و در حوزه علمیه قم درس خواند، از شاگردان مرحوم آیتالله بروجردی بود. او سال ۱۳۳۲ـ ۱۳۳۳ به تهران میآید و در نازیآباد ساکن میشود.نقشه مسجد وقفی حاج آقا دشتیانه را مرحوم لرزاده میکشد و حاج «عباس کیهانی» معماریاش را بر عهده میگیرد.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
نوروزعلی حسنجانی، از پیرمردهای خوشحافظه و خوشکلام محله نازیآباد، درباره این مسجد میگوید: «مسجد الرسول (ص) برای قدیمیهای محله سراسر خاطره است و برای جوانان هم همینطور. مسجد در محله نازیآباد فقط جنبه عبادی ندارد؛ یک پایگاه فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است. سال ۱۳۵۸ با امکانات محدود آن زمان، در این مسجد یک چاپخانه کوچک راهاندازی کردند که دفتر مشق برای بچههای بیبضاعت تولید میکرد. اهالی کارهای بزرگی در این مسجد انجام دادند؛ از همان ابتدای انقلاب پایگاه مردمی مبارزات بود و در دوران دفاع مقدس همه محل اعزام نیرو به جبهه و پایگاه پشتیبانی و حمایتی. سال ۱۳۵۵ کتابخانه مسجد با حمایت مرحوم دشتیانه راهاندازی شد که برای محله نازیآباد غنیمتی بهحساب میآمد. بچهها بیشتر وقتشان را در این کتابخانه میگذراندند. مسجد برای بچههای محله مثل خانه بود؛ صبحها قبل از نماز صبح جوانها راهی مسجد میشدند، آنقدرکه مرحوم دشتیانه میگفتند چقدر شلوغ میکنید مراعات مردم را کنید. البته ایشان اعتقاد داشت درهای مسجد نباید هیچگاه بسته باشد.»
حسنجانی از همراهی و همدلی اهالی نازیآباد میگوید: «یک سال برای بازسازی عتبات عالیات اینجا طی یک روز ۲۱ میلیون طلا اهدا شد؛ یک میز گذاشتند و دو بنر چاپ کردند و ۷۰۰ میلیون طی یک ماه جمع شد. راستش مردم این محله ثروتمند نیستند، ولی وقتی پای ایمان و اعتقاداتشان به میان میآید از همهچیزشان میگذرند.»
حجتالاسلام محمدباقر دشتیانه، امام جماعت مسجد الرسول (ص) نازیآباد، آبان ۱۳۹۵ در ۸۷سالگی دارفانی را وادع گفت. او سومین روحانیای بود که توسط گروهک فرقان در سال ۱۳۵۸ ترور نافرجام شد. ایشان از نخستین اعضای جامعه روحانیت مبارز در سالهای ابتدایی انقلاب بود و طی ۶۲ سال در مسجد الرسول (ص) محله نازیآباد مسئولیت امام جماعت را بر عهده داشت. ایشان وصیت کرده بود بعد از مرگش در مسجد دفن شود و اینگونه در مسجدی که خود بانی ساختش بود آرام گرفت.
نظر شما