براساس این حکم، متهمان جمعا به 7بار قصاص نفس، 4 بار اعدام، 40 سال زندان و 148 ضربه شلاق محکوم شده‌اند.راز جنایات این باند مخوف، پاییز 86 با پیدا شدن جسد زن جوانی در یک کانال آب در منطقه قیامدشت، فاش شد.
جسد این زن در حالی پیدا شده بود که دست و دهانش با نوارچسب بی‌رنگ بسته شده بود و بررسی‌ها نشان می‌داد عامل جنایت وی را با روسری خودش خفه کرده و سپس چند ضربه چاقو به بدنش وارد کرده‌است.
به فاصله چند ماه از پیدا شدن این جسد، ماموران در جریان قتل 6 زن و دختر دیگر قرار گرفتند که اجساد تمامی آنها در کانال‌های آب اطراف ورامین رها شده بود.
تحقیقات نشان می‌داد تمامی این جنایات از سوی یک باند صورت گرفته و جنایتکاران بعد از به قتل رساندن قربانیان‌شان، طلا و جواهرات آنها را به سرقت برده‌‌اند.
با کشف این اجساد، با دستور دادستان ورامین رسیدگی ویژه به این پرونده در دستور کار قرار گرفت و کارآگاهان جنایی ورامین با بررسی‌های شبانه‌روزی در جریان فعالیت 3 برادر سابقه‌دار قرار گرفتند که به بهانه مسافرکشی، باند سرقت و اخاذی از زنان و دختران راه انداخته بودند.
وقتی این 3 برادر که امیر، حمید و علیرضا نام داشتند از سوی پلیس بازداشت شدند، به سرقت طلا و جواهرات 12 زن اعتراف کردند اما مدعی شدند که تاکنون هیچ جنایتی مرتکب نشده‌‌اند.
درحالیکه تحقیقات از متهمان ادامه داشت، زن جوانی که از آشنایان متهمان بود با پلیس تماس گرفت و پرده از رازی مهم برداشت.این زن به ماموران گفت: «مدتی قبل وقتی با یکی از این سه برادر به نام علیرضا دعوایم شد، وی در حالی که به‌شدت عصبانی بود، اسم زنی را به زبان آورد و گفت مرا مانند این زن به قتل می‌رساند و جسدم را در کانال آب می‌اندازد.»
با این سرنخ، بازجویی از متهمان از سر گرفته شد و متهمان که چاره‌ای جز بیان حقیقت نداشتند به قتل‌های سریالی اعتراف کردند.
آنها گفتند که به بهانه مسافرکشی، دختران و زنانی را که طلای زیادی همراه خود داشتند شناسایی کرده و بعد از کشاندن آنها به یک دامداری در اطراف ورامین، با همدستی نگهبان افغانی دامداری، طلاهایشان را سرقت می‌کردند اما تمامی جنایات را علیرضا یعنی برادر بزرگ‌تر انجام می‌داد.
بعد از اعترافات متهمان و دستگیری همدست افغانی آنها، این پرونده با صدور کیفرخواست در اختیار قضات شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت و مردان جنایتکار در حضور اولیای دم قربانیان و 12 شاکی دیگر که توسط آنها ربوده شده و مورد سرقت و آزار و اذیت قرار گرفته بودند، پای میز محاکمه رفتند.
در دادگاه
در جریان محاکمه اعضای این باند، علیرضا - متهم ردیف اول - در جایگاه قرار گرفت و درحالیکه منکر هرگونه جنایتی بود مدعی شد: من تنها آدم‌ربایی و سرقت را قبول دارم و تمام شاکیان من که 12 نفر هستند زنده هستند. او مدعی شد که هیچ‌وقت مرتکب قتل نشده و قاتل این هفت زن فرد دیگری است. اظهارات علیرضا در حالی بیان می‌شد که در ادامه جلسه دادگاه، همدستان او تمامی اتهامات خود را قبول کردند و مدارک موجود در پرونده نیز نشان می‌داد که زنان جوان توسط برادر بزرگ‌تر به قتل رسیده‌اند.
در پایان محاکمه، قاضی عزیز محمدی و قضات مستشار دادگاه وارد شور شدند و حکم صادره درخصوص این پرونده را اینگونه اعلام کردند: علیرضا (متهم ردیف اول) به اتهام قتل عمد 7 زن و دختر، آدم‌ربایی، سرقت و تجاوز به عنف به 7 بار قصاص، یک بار اعدام، 20 سال زندان و 74 ضربه شلاق، امیر (متهم ردیف دوم) به اتهام مباشرت در آدم ربایی، تجاوز به عنف و سرقت به یک بار اعدام، 20 سال زندان و 74 ضربه شلاق و 2 متهم دیگر به اتهام تجاوز به عنف به یک بار اعدام محکوم می‌شوند.
این حکم بلافاصله برای تایید به شعبه 27 دیوان عالی کشور ارسال شد و قضات دیوان نیز بعد از بررسی‌های انجام شده حکم را تایید کردند تا شمارش معکوس برای اجرای حکم اعضای این باند شروع شود.
