به گزارش همشهری‌آنلاین، یک‌سری کلیشه در حوزه‌های مختلف هست و فوتبال هم از آن مستثنی نیست. مثلا می‌گویند اگر رونالدو بیرون باشد، پرتغال تیم بهتری است.
در بازی دوستانه با کرواسی دیدیم که این‌طوری نیست و همینطور در دقایقی که کریستیانو در نیمه‌دوم بازی با گرجستان از بازی بیرون رفت. او در ۳۹سالگی همچنان تأثیرگذار است.
رکورد بیشترین ضربه در این تورنمنت با ۳۷ضربه در دست اوست. اما این درست است که رونالدو دیگر مثل سابق نمی‌تواند یک متر بالاتر از مدافع حریف بپرد یا کورس سریع بگذارد.
واقعیت این است که پرتغال روبرتو مارتینس تیم متنوعی نیست. آنها پلن ب ندارند. در بازی اول با سیستم ۳-۴-۳بازی کردند که به‌معنای واقعی کلمه بد بودند. پس از بازگشت به سیستم ۴دفاعه، تنها استراتژی آنها نفوذ از کناره‌ها و ارسال روی دروازه است؛ آن هم مقابل حریفانی که ۱۱نفره داخل محوطه جریمه خودی حضور دارند. رونالدو که بیرون باشد، این روش تغییر نمی‌کند و کانسلو و نونو مندس که مدافعان کناری تیم هستند، بیشتر استراحت نخواهند کرد.
در این بازی اسلوونی تنها ۲۸درصد مالکیت توپ داشت اما با همین مقدار توانست ۱۰موقعیت داشته باشد و ۲ضربه به چارچوب بزند؛ مقابل ۲۰موقعیت و ۶ضربه به چارچوب تیم حریف. پرتغال در بازی با گرجستان هم بیش از ۷۵درصد مالکیت توپ داشت اما ۲بر صفر باخت. یک جای کار می‌لنگد و این لنگی ربطی به رونالدو ندارد.
نظر شما