و همه خود را برای مشارکت گسترده و برگزاری باشکوه جشن‌های نیمه شعبان آماده می‌کنند. به گزارش واحد مرکزی خبر، نیمه شعبان در اذهان شیعیان و محبان اهل بیت (ع) به عنوان روز میلاد نجات بخش موعود حضرت مهدی (عج ) معنا و مفهوم یافته است؛ روز میلاد بزرگ مردی که انسانیت؛ ظهور او را به انتظار نشسته و عدالت برای پای بوس قدمش لحظه شماری می‌کند.
نیمه شعبان اگر چه شرافتش را وامدار مولود خجسته‌ای است که در این روز زمین را با قدوم خود متبرک ساخته است؛ اما همه عظمت آن در این خلاصه نشده و در تقویم عبادی اهل ایمان نیز از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار است.
در روایاتی که از طریق شیعه و اهل سنت نقل شده فضیلت‌های بسیاری برای عبادت و راز نیاز در شب و روز خجسته نیمه شعبان بر شمرده شده است و این خود تمثیل زیبایی از این موضوع است که برای رسیدن به صبح وصال موعود بایدشب وصل با خدا را پشت سرگذاشت.
در روایات به شب نیمه شعبان و فضیلت عبادت در آن بسیار سفارش شده به گونه‌ی که حتی آن را هم پایه شب قدر شمرده‌ند.
حضرت علی (ع) در روایتی درفضیلت شب نیمه شعبان چنین می‌فرماید: درشگفتم ازکسی که چهارشب از سال را به بیهودگی بگذراند؛ شب عیدفطر؛شب عیدقربان ؛ شب نیمه شعبان و اولین شب از ماه رجب.
از امام صادق (ع) نیز روایت شده که پدر بزرگوارشان در پاسخ کسی که ازفضیلت شب نیمه شعبان از ایشان پرسیده بود؛ فرمودند: این شب برترین شب‌ها بعد از شب قدر است؛ خداوند در این شب فضلش را بربندگان جاری می‌سازد و ازمنت خود گناهان آنان را می‌بخشد؛ پس تلاش کنید که در این شب به خدا نزدیک شوید.
همانا این شب؛ شبی است که خداوند به وجود خود سوگند یاد کرده که در آن درخواست کننده ای را؛ مادام که درخواست گناه نداشته باشد؛ از درگاه خود نراند.
اما شرافت این شب خجسته؛ علاوه بر همه آنچه که بیان شد؛ به اعتبار مولود مبارکی است که در این شب قدم به عرصه خاک نهاده است؛ وجود مقدسی که سالهاپیش از تولدش مژده میلاد او به مسلمانان داده شده بود و شاید همه عظمت این شب و تکریم و بزرگداشتی که در کلمات معصومان (ع) از آن شده است به خاطر وجود همین مولود مبارک باشد.
مطابق روایت‌های بسیاری که شیعه و اهل سنت آنها را نقل کرده اند میلاد خجسته امام عصر (ع)؛ در شب نیمه شعبان سال 255 ه ق در شهر سامرا واقع شده و باعث مزید فضیلت این شب مبارک شده است.
اسامی مقدس حضرت مهدی (ع) در کتب مذهبی اهل ادیان به صورتهای مختلفی آمده است اما اسامی مقدسی چون صاحب؛ قائم؛ قاطع؛ منصور و بقیه الله که در کتب مذهبی ملل مختلف آمده؛ از القاب خاص وجود مقدس حضرت حجت بن الحسن العسگری (عج ) است که در بیشتر روایات اسلامی؛ به آنها تصریح شده و ائمه معصومین (ع) در اکثر روایات ؛ از آن حضرت به عنوان صاحب؛ قائم و بقیه الله یاد کرده اند.
نام مشهور مادر حضرت مهدی (عج ) نرجس نرگس و نام پدر بزرگوار ایشان امام حسن عسگری (ع) است. پنج سال از زندگانی آن حضرت در حیات پدر بزرگوارش امام حسن عسگری (ع) گذشت.
امام حسن عسگری (ع) چند روز پیش از وفات ؛ به دوستان خود؛ در مجلسی که چهل تن از یاران وفادارش حضور داشتند و از جمله آنان محمد بن عثمان و معاویه بن حکیم و محمد بن ایوب بودند؛ چنین فرمود: او بعد از من صاحب و خلیفه شماست؛ او قائمی است؛ که گردنها منتظرانه؛ به سوی او کشیده می شود؛هنگامی که زمین از ستم و ناروا پر شد؛ خروج می کند و زمین را از قسط وعدل سرشار می سازد.
غیبت صغری آن حضرت از سال 260 هجری قمری تا سال 329 هجری قمری به طول انجامید و امام مهدی (ع) در این مدت با بعضی از یاران نزدیک خود به طورمستقیم تماس می‌گرفت و به آنان توصیه می‌فرمود که مشاهدات خود را در میان مردم تبلیغ کنند و سفارش می‌کرد که مکان و سایر خصوصیاتی را که راه وصول به سوی او را برای مقامات دولتی آسان می‌ساخت؛ پنهان دارند.
آن حضرت به مسائل گوناگون مردم از طریق وکیلان و سفیران خود؛ که مورد اعتماد او بودند پاسخ می‌داد و فقط با کسانی که اخلاصشان محرز و مورد اطمینان کامل بودند و راز را افشا نمی کردند؛ تماس می‌گرفت.
وظایف نواب آن حضرت؛ علاوه بر رسیدگی به امور مالی؛ گرفتن سوالات و رساندن آن به امام و رساندن پاسخ امام به مردم بود.
نواب چهارگانه آن حضرت که به هنگام غیبتش دارای وکالت خاصه بودند عبارتنداز عثمان بن سعید العمری مدت نیابت پنج سال؛ محمد بن عثمان العمری مدت نیابت حدود چهل سال؛ حسین بن روح نوبختی؛ مدت نیابت حدود 21 و علی بن محمد سمری مدت نیابت سه سال.
با پایان زندگی این چهار نفر؛ دوران غیبت صغری در سال 329 هجری به پایان رسید و سپس دوران غیبت کبری آغاز شد و تاکنون نیز ادامه دارد
از آن هنگام تاکنون انسان‌های بسیاری پا به عرصه هستی گذاشته و با عقاید وباورهای متفاوت منتظر ظهور منجی بوده اند تا روزی عدل و داد را در زمین برقرار کند.
با سیری کوتاه در افکار و عقاید ملل مختلف جهان از جمله مصر باستان؛ هند؛چین؛ ایران و یونان و نگرش به افسانه های دیگر اقوام مختلف بشری؛ این حقیقت را به خوبی روشن و مسلم می سازد که همه اقوام مختلف جهان با آن همه اختلاف آرا؛ عقاید و اندیشه های متضادی که با یکدیگر دارند؛ در انتظارمصلح موعود جهانی؛ بسر می برند.
نیمه شعبان روز شادی مظلومان جهان؛ فرخنده زادروز میلاد خورشید آل محمد (ص)؛ یگانه منجی عالم بشریت ؛حضرت مهدی صاحب الزمان (عج ) است که تلالو آن تنها حق و حقیقت است و زندگانی بخش تمامی واماندگان زمین.
در جای جای این کره خاکی عاشقان دل خسته بی تاب تر از همیشه در تکاپوی استقبال از میهمانی مسیحا نفس و آسمانی ؛ نقل لبخند تقسیم می کنند.
پیچک ها دستان سبز خود را رو به آسمان گرفته؛ گل‌های امید رقص کنان مژده آمدن بهار را به باغ زمین نوید می‌دهند و مریدان کویش با گلواژه‌های نوردر مدح قدومش ترانه عشق می‌سرایند.
همه مشتاق دیدار گوهری هستند که در دل صدفی سرشار از روشنی و نور؛ ازدیده‌ها پنهان شده تا روزی جهانی را از ظلمت و تاریکی برهاند.
او مسافری است بس عزیز که ره آوردش کوله باری از حقیقت؛ عشق؛ عدالت ومهربانی است و با آمدنش هر آنچه زشتی و پلیدی است از صفحه روزگار محو می‌کند.
سال‌های سال است که مظلومان زمین با پاشیدن بذر دعا در باغچه دل‌های پریشان و تبدارشان و به امید احقاق حق در ساحل امن وجودش؛ آمدنش را به انتظار نشسته‌اند.
او راز بزرگ تجلی و سر اکبری است که از اوان کودکی از نظرها پنهان شد وجهانی را در انتظاری عظیم و طاقت فرسا گذارد.
