همشهری آنلاین- استقلال بعد از ۴بازی در فصل جدید لیگ برتر ۶گل خورده در کارنامه دارد. میانگین ۱.۵گل خورده در هر بازی، آماری است که خط دفاعی استقلال را از ۱۲تیم لیگ پایین‌تر قرار می‌دهد و در واقع فقط ۳تیم آمار گل‌های خورده‌شان بدتر و ضعیف‌تر از استقلالی‌ها است. جواد نکونام که به یک مربی دفاعی شهره بود و تیم‌هایش به سختی گل می‌خوردند، امسال با هدف تغییراتی اساسی در سبک بازی تیمش و ارائه یک فوتبال تهاجمی وارد لیگ شد و تا امروز نتیجه این شده که تیم او فوتبالی را که بلد بود هم از یاد برده است. استقلال فصل گذشته تحت هدایت نکونام طی ۳۰بازی مجموعا ۱۵گل دریافت کرد تا بهترین خط دفاعی لیگ باشد. اما وضعیتی که امسال در خط دفاعی این تیم به وجود آمده اگر ادامه داشته باشد، آبی‌ها برای خوردن ۱۵گل فقط به ۱۰بازی نیاز دارند، چون دقیقا دارند ۳برابر سال گذشته گل می‌خورند.
دست زدن به ترکیب برنده
استقلال در ابتدای این فصل بیترین خریدها را در خط دفاعی انجام داده است. تیمی که نقطه قوتش کم گل خوردن و نقطه‌ضعفش کم گل زدن بوده، در پنجره تابستانی قبل از خرید هافبک و مهاجم شروع به خرید مدافع کرد و خط دفاعی‌اش نسبت به فصل گذشته دچار تغییرات زیادی شد. استقلال با وجود سیدحسین حسینی که بهترین عملکرد را داشت، خریدهایش را با یک دروازه‌بان بوسنیایی شروع کرد! هر چند جواد نکونام به این دروازه‌بان بر خلاف زیلکیچ اجازه حضور در اردوی آبی‌ها را نداد. در خط دفاعی نیز آبی‌ها با داشتن جلالی در چپ و حردانی در راست به سراغ زکی‌پور و رضاییان رفتند که این تغییرات به خصوص در سمت راست باعث کاهش استحکام دفاعی تیم شد. رامین اگرچه خصوصیات منحصربه‌فردش در گلزنی و گل‌سازی را در استقلال هم مثل تیم‌های قبلی‌اش به نمایش گذاشته اما از آنجا که نکونام فکری برای ضعف‌های دفاعی او نکرده نقش مهمی در گل‌های خورده استقلال داشته است. در دفاع میانی هم سامان فلاح به تیم اضافه شده و آرمین سهرابیان -مدافع فیکس فصل گذشته- در آستانه جدایی است. از اینها گذشته، تغییرات رخ‌داده در پست هافبک دفاعی هم بر روی عملکرد خط دفاعی و دریافت گل‌های بیشتر کم‌تاثیر نبوده است. استقلال در این پست امید حامدی‌فر را از دست داده که بازی فیزیکی‌اش اگرچه در تمرینات باعث مصدومیت بازیکنان خودی می‌شد اما در مسابقات هم نقش زیادی در به هم ریختن نقشه‌های تهاجمی حریف و بستن روزنه‌های دفاعی و کمک به دفاع تیمی در استقلال داشت.
سیر تغییرات در خط دفاعی
علاوه بر تغییرات زیادی که در لیست نفرات استقلال رخ داده، تغییرات بی‌شمار در ترکیب اصلی آبی‌ها که بازی به بازی توسط نکونام رخ می‌دهد، دلیل دیگری است که اجازه نداده آبی‌پوشان به آن صلابت مورد نظر در خط دفاعی برسند. نکونام در اولین بازی با دفاع ۴نفره به مصاف شمس‌آذر رفت؛ سهرابیان و سیلوا در دفاع وسط بازی می‌کردند و رامین و زکی‌پور هم مدافعان چپ و راست بودند. در آن بازی چشمی به خط میانی رفته بود تا در کنار زبیر نیک‌نفس و در پست هافبک دفاعی بازی کند. در هفته دوم و مقابل ملوان نیز همین ترکیب در خط دفاعی به کار گرفته شد اما برخلاف بازی اول که دروازه آبی‌ها فقط یک بار و آن هم روی یک ضربه پنالتی باز شده بود، این بار دروازه حسینی ۲بار باز شد تا نکونام به فکر تغییر بیفتد. هفته سوم، هفته ورود سامان فلاح به ترکیب اصلی بود. مدافع جوان و بازیکن سابق تیم ملی امید، جانشین آرمین سهرابیان شد و در کنار سیلوا قرار گرفت. چشمی همچنان در خط میانی بازی می‌کرد و ابوالفضل جلالی با وجود اینکه از مصدومیت رها شده بود باز هم در ابتدای بازی‌ها روی نیمکت می‌نشست و در نیمه دوم به زمین می‌آمد. استقلال با این ترکیب از استقلال خوزستان هم گل خورد تا نکونام برای بازی آسیایی‌اش به فکر یک تغییر اساسی بیفتد. بازگشت به دفاع ۳نفره یعنی همان تاکتیک فصل گذشته، راه چاره‌ای بود که نکونام آن را با حضور فلاح، چشمی و سیلوا در مقابل الغرافه اجرا کرد. چپ و راست تیم همچنان زکی‌پور و رامین بودند و جلالی از دقیقه۷۱ به زمین آمد. تنها کلین‌شیت این فصل استقلال در همین بازی رقم خورد اما وقتی در بازی بعدی، دفاع ۳نفره استقلال هم مقابل نساجی تسلیم شد نکونام دریافت که کلین‌شیت آسیایی هم به‌خاطر ضعف قطری‌ها بوده نه قدرت خط دفاعی تیمش! ترکیب ۳نفره استقلال در دفاع، مقابل نساجی در همان نیمه اول دو سه موقعیت به میزبان داد و بالاخره با یک پنالتی تسلیم شد. بین دو نیمه نکونام مدافع برزیلی‌اش را بیرون کشید و جلالی را این بار همزمان با زکی‌پور و جلوتر از او به کار گرفت. آبی‌ها به دفاع ۴نفره برگشتند و این بار چشمی و فلاح مدافعان میانی بودند. استقلال با این ترکیب جدید هم از نساجی گل خورد و حتی در ثبت یک کلین‌شیت ۴۵دقیقه‌ای هم ناکام ماند.
زمان؛ بزرگ‌ترین کمبود استقلال
نکونام امروز مصداق همان ضرب‌المثلی است که از راه رفتن کبک و کلاغ ساخته شده بود. تیم او بازی تهاجمی رایاد نگرفته و بازی تدافعی‌اش را هم از یاد برده است. این اتفاق البته برای چهار پنج هفته اتفاق عجیبی هم نیست و طبیعتا تغییرات اساسی در سبک بازی یک تیم به زمان کافی برای شکل‌گیری نیاز دارد. اما شرایط نکونام در استقلال آن‌قدر مطمئن نیست که مجال این شکل‌گیری را بدهد و تیم او مجبور است دقایق زیادی را عصبی و بی‌تمرکز سپری کند. نکونام و تیمش روی لبه تیغ در حال تمرین کردن سبک جدید فوتبالشان هستند، در حالی که تمرین این سبک به آرامشی افزون‌تر از آنچه امروز می‌بینیم و فضایی وسیع‌تر از یک لبه باریک و خطرناک نیاز دارد.
نظر شما