چرا که هنوز با وجود تمامی تدابیر امنیتی موجود در محیطهای شبکهای، بهکارگیری نرمافزارهای مختلف ضدویروس، ضدحملات اینترنتی یا ضداسبهای تروا و کرمها و یا هکرها، باز هم بسیاری از شبکههای سازمانی و یا رایانههای شخصی افراد در ایران مصونیت کامل ندارند.[مفاهیم: ویروس و کرم چیست؟]
کافی است یکی از رایانههای اداری متصل به اینترنت یا شبکه داخلی را با تازهترین نسخه اصلی یک نرمافزار ضدویروس، اسکن کنید تا متوجه شوید هزاران ویروس ریز و درشت درون آن جا خوش کردهاند.
عادت کاربران ایرانی به استفاده از نرمافزارهای قفل شکسته باعث شده تا همواره محیطهای رایانهای ایران آلوده به انواع و اقسام ویروسهاباشد و حفرههای امنیتی موجود راه را برای نفوذ اخلالگران به اطلاعات و دادههای آنها فراهم کند.
شاید بدین لحاظ بتوان ایران را یکی از کشورهای مطلوب برای تولیدکنندگان و منتشرکنندگان ویروس و هکرها دانست. انتشار خبرهایی مبنی بر حملات اینترنتی به وبسایتهای دستگاههای دولتی و حتی هک شدن گاه و بیگاه پرتالهای اصلی وزارتخانههای ایران حکایت از ضعف شدید تدابیر امنیتی در محیط رایانهای ایران دارد.
راه حل رفع این مشکل رویکرد به سمت استفاده از نرمافزارهای اصلی تامین امنیت است البته برخی از این نرمافزارها بهدلیل شرایط تحریمهای بینالمللی علیه ایران امکان ورود رسمی و پشتیبانی قانونی در کشور را ندارند.
با وجود این نرمافزارهایی مانند کاسپراسکای یا گیت پروتکت که رسما وارد بازار نرمافزاری ایران شدهاند در دسترس بوده و بسیاری از سازمانهای دولتی و شرکتهای بزرگ و حتی افراد میتوانند از این نرمافزارها برای افزایش میزان امنیت رایانهای خود استفاده کنند.
بهعنوان مثال محصول آلمانی گیت پروتکت شامل دستگاههای مدیریت یکپارچه تهدیدات (UTM)، دیوارههای آتش بوده و آخرین قابلیتهای امنیتی در شبکه را در یک سیستم واحد ارائه میدهد.
اخیرا مرکزی تحتعنوان مرکز امداد رایانهای در ایران راهاندازی شد که هدف آن ارائه خدمات و راهنمایی امنیتی به کاربران اعلام شده هر چند هنوز گزارشی از میزان کارایی و عملکرد این مرکز منتشر نشده است، اما ظاهرا راهاندازی این مرکز و مراکز مشابه در کشور نشاندهنده ضعفها و آسیبپذیریهای شدیدی است که از این ناحیه در میان کاربران ایرانی وجود دارد.
اینکه چرا چنین نرمافزارهایی در داخل کشور تولید نمیشود سؤالی اساسی است که ریشه در ضعف صنعت تولید نرمافزار دارد. رعایت نشدن حقوق تولیدکنندگان نرمافزار و تکثیر غیرقانونی آنها توسط متخلفان منجر به ورشکستگی 40 درصدی این تولیدکنندگان در سالهای اخیر در ایران شده است.
وقتی استفاده از نرمافزارهای قفل شکسته حتی در نهادهای رسمی ما رایج است کسی به فکر تولید نرمافزار نخواهد بود. اگر کپی رایت در داخل رعایت شود تولید چنین نرمافزارهایی نیز افزایش خواهد یافت و مشارکت سرمایهگذاران خارجی نیز در کشور افزایش مییابد.