در این نشست دکتر ادهمی، با موضوع بررسی وضعیت متکدیان و نحوه ساماندهی آنها سخنرانی کرد.وی با ارائه تعریفی از متکدی و آسیب‌های این پدیده اجتماعی گفت: در این تحقیق تمامی متکدیان زن و مرد شهر تهران در مقاطع سنی مختلف به‌عنوان جامعه آماری درنظر گرفته شده است.
حجم نمونه آمار ی متکدیان در این پژوهش 350 نفر برآورد شده است و اطلاعات مربوط به این جمعیت از طریق مصاحبه تصادفی با متکدیان از گروه‌های مختلف کودک و بزرگسال، زن و مرد، پیر وجوان، حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای، و افراد دارای نقش‌های وانمودی و تصنعی چون نوازنده‌ها، رمّالان و غیره به‌دست آمده است.
ادهمی اقداماتی را که باید برای مقابله با این پدیده اجتماعی درنظر گرفته شود به سطوح مختلفی چون کلان، فرهنگی، اقدامات عملی، سازمان‌های غیر دولتی، اشتغال و... تقسیم کرد و در بخش اقدامات عملی پیشنهاد داد که باید از اقدامات سطحی، ضربتی، ناپیوسته و قهری جلوگیری کرد.
تحویل افراد بی‌سرپرست، ناتوان و معلول و سالمندان نیازمند و نگهداری در مکان مناسب و تحت آموزش قرار دادن آنها می‌تواند بخشی از مشکلات این قشر را کاهش دهد.
پیگیری حضوری و مداوم، در جهت رفع مشکل و بازگرداندن خانواده به شرایط عادی و بهنجار، فراهم آوردن امکانات بهداشتی، درمانی، آموزشی- تحصیلی و خدماتی رایگان برای این خانواده‌های آسیب‌پذیر، آموزش حرفه‌ای و ایجاد اشتغال برای کودکان و نوجوانان آسیب‌پذیر، استفاده از منابع و مشارکت‌های نهادهای بین‌المللی، سازمان‌های غیردولتی، انجمن‌های مردمی و مؤسسات خیریه، واگذاری غرفه‌های خوداشتغالی، کیوسک‌های عرضه بلیت و... به برخی متکدیان متقاضی و به‌کار‌گیری در مشاغل غیرحرفه‌ای و... از دیگر پیشنهادهای این محقق برای برخورد با مسئله تکدی‌گری است.
کارتن خوابی موضوع سخنرانی دکتر اکبر علیوردی نیا در این نشست بود. وی به‌علل، تجارب جهانی و راهکارهای این پدیده پرداخت و اعلام کرد: باتوجه به بررسی‌های انجام شده می‌توان گفت که تا‌کنون تحقیقی که کارتن خوابی را در شهر تهران بررسی کرده باشد، به انجام نرسیده است.
از این رو، در این تحقیق صرفا به برخی از تحقیقاتی که در زمینه بی‌خانمانی در خارج از کشور صورت گرفته است پرداخته شده است. به اعتقاد علیوردی‌نیا عواملی چون بیماری ذهنی، سوء‌مصرف مواد‌مخدر و الکل، خشونت خانگی و فقدان یک شبکه حمایت خانوادگی می‌تواند باعث کارتن خواب شدن افراد شود.
عوامل اجتماعی- ساختاری چون فقر، شرایط اقتصادی نظیر بیکاری، کمبود مسکن مناسب برای اقشار کم درآمد و ناکارآمدی نظام رفاه اجتماعی بر این مسئله تأثیر می‌گذارد.
وی با اشاره به اینکه حدوداً بین 30 تا 170 میلیون فرد بالغ بی‌خانمان در سراسر دنیا وجود دارد در مورد وضعیت آنها در ایران گفت: موضوع طرح ساماندهی کارتن خواب‌ها، یک طرح ملی است و مستلزم اقدام مؤثر سازمان‌ها و دستگاه‌های مربوط در حوزه شرح وظایف آنهاست.
کارآفرینی، درمان، کارآموزی، ترک اعتیاد، حمایت‌های حقوقی و... در توان شهرداری نیست و همکاری نهادها و ارگان‌های دیگری را می‌طلبد. بخشی دیگر از سخنرانی دکتر اکبر علیوردی‌نیا در مورد تجارب جهانی کارتن‌خوابی و برخورد با آنها بود.
وی در این بخش از تحقیق، مروری اجمالی بر برخی از سیاست‌های اجتماعی فعلی بخش‌های خصوصی و عمومی در سایر کشورهای جهان به‌ویژه آمریکا داشت.
علیوردی‌نیا گفت: در این کشور با برنامه تهیه مسکن انتقالی (برنامه تهیه مسکن پشتیبان)، برنامه ایجاد سر پناه‌های اضطراری، نوانخانه‌ها، برنامه فراهم کردن غذا برای بی‌خانمان‌ها، برنامه‌های بازدارنده اجتماعی، برنامه‌های آموزشی برای کاستن از میزان مصرف بیش از حد مواد، برنامه آموزش در باب بی‌خانمانی(برنامه بی‌خانمانی یک شبه)، برنامه دادگاه افراد بی‌خانمان، برنامه‌های سازمان موکلین و کمک‌رسانان به افراد بی‌خانمان در آمریکا، پزشکی نکردن مشکل بی‌خانمانی راه‌حل‌هایی برای کمک به بی‌خانمانان ارائه می‌کنند.
در این نشست همچنین دکتر سهراب‌زاده، با موضوع نقش مدیریت شهری در پیشگیری و کنترل پدیده اعتیاد و راهکارها و دکتر بیات، با موضوع بررسی آسیب‌های مناطق حاشیه‌نشین و راهبردهای ساماندهی آن به سخنرانی پرداختند.
