این اثر نخستین‌بار در سال 1971میلادی یعنی 20سال پیش از مرگ نویسنده‌اش، برای نخستین‌بار چاپ‌شد.
«کلاه‌گیس» روایتی نمایشی به‌صورت «تک‌گویی» است که در آن زنی با مخاطب قراردادن شخصیت‌هایی که ما هیچ‌کدام از آن‌ها را نمی‌بینیم و صدایشان را هم نمی‌شنویم، داستان را پیش می‌برد و به سرانجام می‌رساند.
شیوه اطلاعات‌دهی و خلق موقعیت نمایشی که تنها با استفاده از کلام زن صورت می‌گیرد، نقطه قوت کارگینزبورک است.
یک منتقد ایتالیایی درباره همین ویژگی نمایش‌نامه «کلاه‌گیس» و حتی دیگر آثار نمایشی «گینزبورک» می‌گوید: «گمان نمی‌کنم با ذکر این نکته که ناتالیا گینزبورک در ارایه تک‌گویی موفق‌تر است تا خلق کنش؛ کیفیت نمایشی آثار او را تقلیل داده باشم.»
«گینزبورک» با استفاده خلاقانه از ظرافت‌های زبانی در نمایش‌نامه کوتاه «کلاه‌گیس» در قالب تک‌گویی یک زن، داستانی جذاب را برای خواننده روایت می‌کند.
او با زیرکی اطلاعات موردنیاز مخاطب را در طول این‌نمایش و تک‌گویی پخش می‌کند تا در هر لحظه، گره‌افکنی و تعلیقی تازه برای مخاطب به‌وجود آورد و جالب این‌که شیوه این اطلاعات‌دهی، معمولا به‌صورتی غیرمستقیم و هنرمندانه، با استفاده از نشانه صورت می‌گیرد.
به‌عنوان مثال برای مشخص‌شدن مکان داستان که یک «مسافرخانه» است، زنی با استفاده از تلفن، سفارش صبحانه می‌دهد و تازه از این نقطه به بعد است که از واژه «مسافرخانه» استفاده می‌شود.
نمایش‌نامه «کلاه‌گیس» را که مایه‌هایی کمدی هم دارد، می‌توانید در کمتر از 30دقیقه بخوانید. این‌کتاب را نشر «نیلا» چاپ‌کرده و چهل‌ویکمین کتاب از مجموعه «کتاب کوچک» این انتشارات است.
مترجم آن هم «مهدی فتوحی» است و قیمتش هم 200تومان. به همین ارزانی!
