همشهری آنلاین- سحر جعفریان‌عصر: کمترشان هم پَرشی، پاکَشتی و اسکوتری‌اند که سَر و شکل‌های خاص و رنگ‌های پاستیلی اغلب روزها میان صفِ کِش آمده مقابل جایگاه سیار معاینه فنی ویژه موتورسیکلت چشم‌نوازی می‌کنند. ۳ جایگاه که از حدود یک ماه پیش (۱۰ آذرماه تا ۱۰ بهمن‌ماه) به قرار اجرای طرح کنترل ارشادی معاینه فنی در ۳ مکان پرتردد (میدان‌های امام‌خمینی، بهارستان و محمدیه در منطقه ۱۲) جانمایی شده‌اند. شلوغ‌ترین‌شان جایگاه در ضلع شمال میدان بهارستان مستقر است که روزانه بیش از ۱۰۰ موتورسوار به آن مراجعه می‌کنند. جایگاهی جمع و جور که از هر سوی میدان، چشم‌گیر است و چشم‌گیرتر شاید بنرهای اطرافش هستند که باد سرد زمستانی، پیچ و تاب‌شان می‌دهد: «می‌دونی خیلی بیشتر از ۴ میلیون موتورسیکلت توی این شهر این وَر اون وَر می‌رَن که سهمشون از آلودگی هوا ۱۰ درصده...یا اینکه همین موتورسیکلت‌ها توی بیشتر از ۴۰ درصد تصادفاتی که منجر به فوت می‌شن مقصرن...پس اگه خودت و همشهری‌هاتو دوست داری با احترام به قانون بیا اینجا و رایگان و فوری معاینه فنی موتورتو بگیر».
۱- معاینه از صبح زود آغاز می‌شود
ساعت ۸ صبح است و گِرد میدان بهارستان یکی پس دیگری انواع خودرو و موتورسیکلت می‌چرخند. یکی از دو کارشناس معاینه فنی، قفل از دَر جایگاه سیار که مساحتش ۲ در ۲ متر به نظر می‌رسد، باز می‌کند. کارشناس دیگر نیز تا کتری برقی، آب را برای چای صبحگاهی‌شان جوش اندازد، دستگاه‌های تست از جمله دستگاه تست ترمز که غلطک‌هایش درست وسط جایگاه قرار گرفته را روشن می‌کند. در همین لحظه، سر و کله نخستین موتورسوار که از سویی پی کار و بارش، رو و روان بود، پیدا می‌شود: «آقا؛ رایگانه!؟»
۲- صف والنتینو روسی‌ها و مارک مارکزها
هنوز ساعتی نگذشته که همان صفِ کِش آمده و چشم‌نوازِ موتورهای مختلف مقابل جایگاه سیار، شکل می‌گیرد. موتورهای مختلف با موتورسوارانی که هر کدام قصه و احوالی شنیدنی و دیدنی دارند. آنها که کم‌سن و سالند؛ گویی همین تازگی شیرینیِ به جیب گذاشتن گواهینامه‌یشان را بین دوست و آشنا چرخانده‌اند و آنها که مویی سفید کرده‌اند و در ویراژ دادن و لایی‌کشیدن کم از «والنتینوروسی» یا «مارک مارکز» ندارند. برخی‌شان با موتورسیکلت‌هایی که حالا آورده‌اند تا کارشناس نقلیه سلامتش را تایید کند، عشق و تفریح می‌کنند. پُرشماری‌شان اما نان‌آوری می‌کنند.
۳- گارد استاندارد، باید زاویه داشته باشد
از تَر و فِرزیِ ۲ کارشناس جایگاه است که مدت زمان ثبت‌نام تا فرارسیدن نوبت برای بررسی ترمز، اگزوز، چراغ‌ها، بوق و تایرها به طولی نمی‌انجامد: «نفر بعدی...آقای عامری...» از باکسِ نشانده شده عقبِ موتورِ آقای عامری پیداست که پیکِ آنلاین یکی از اپلیکیشن‌های درخواست باربرِ موتور است. تا چشم کارشناسی که او را فراخوانده به گارد موتورش می‌افتد پیش از آنکه بررسی‌های ظاهری را پی بگیرد، مدارک هویتی، سند و برگه ثبت‌نام را برمی‌گرداند: «داخل نیا...رَدی...این چه گاردیه که داری؟ زوایه خالی برای پا و زاویه مناسب برای زمین نخوردن نداره...۱۴ روز وقت داری این ایراد و باقی ایرادها رو رفع کنی...».
۴- معاینه‌فنی، حق این سالاره!
عقربه‌های ساعت، ظهرگاه را نشان می‌دهند که نوبت معاینه موتورِ رامین می‌رسد. کارشناس به ترتیبی که بررسی می‌کند، برابرِ گزینه‌ها نشانِ تیک را با جوهر نیم‌بند خودکارش می‌کشد: «درخشندگی نور چراغ‌ها با قاب‌های سالم و نشکسته، آینه قابل تنظیم، کمک‌فنر استاندارد، اگزوز بدون دود و صدا...خب، موتورت رو بیار روی غلطک تست ترمز». لبخندِ پهنِ رضایت، هر دو گوشه از لبِ رامین را حسابی بالا می‌کشد: «برگه معاینه فنی، حقِ این سالاره...بس که خرجش می‌کنم به خدا، مهندس‌جون...حالا این برگه تا کی اعتبار داره؟» کارشناس انگار که از خستگی، کم‌حوصله شده: «فعلا دندون به جیگر بگیر ببین تایید نهایی رو می‌گیری یا نه؟» پهنای لبخند رضایتِ رامین، کم می‌شود!
۵- سرِ راه، یه معاینه‌فنی بگیر!
نیش ترمزِ موتور هر موتورسواری که از آن حول و حوالی می‌گذرد با دیدن صف و جایگاه به ترمز کامل تبدیل می‌شود: «چه خبره؟...رایگانه؟...طول که نمی‌کشه؟...سخت می‌گیرن؟» بهمن یکی از آنهاست که ۳ دخترِ قد و نیم‌قدِ دبستانی‌اش را ترکِ موتورش، تنگ هم جا داده و مردد است که معاینه فنی را انجام دهد یا همچنان بی‌خیالش باشد. تردیدش نمایان اس که موتورسوارِ منتظر در صف می‌گوید: «یه ربع بیشتر وقتت رو نمی‌گیره...اگه موتورت سالمه، تردید نکن و بیا معاینه فنی‌شو بگیر...قانونه دیگه؛ نداشته باشی مامور بهت گیر میده...یا جریمه می‌شی یا سر و کارت به کفی‌ها می‌افته!» سوگند، ته‌تغاریِ بهمن به حرف می‌آید: «بابا...من گشنمه...بریم خونه...مشقم زیاده...»
۶- حواست به لوله اگزوزت باشد
ساعت کمی مانده به ۱۵ و صفِ موتور و موتورسواران مقابل جایگاه همچنان از یک سو کوتاه و از سوی دیگر بلند می‌شود. «آخه مورچه چیه که کله‌پاچه‌اش چی باشه؟ دودِ موتور اصلا قدش به هوا می‌رسه که بتونه آلودش کنه!» این را محمود می‌گوید که موتورش را به جکِ بغل، توقف داده. پشت سرش، مهدی دست فرو برده به دستکش‌های روفرمانی موتور خود: «آلودگی به کنار داداش...میگن موتور سهمِ پُر و پیمونی توی تصادفات داره!» محمود تا متوجه دریافت کارت معاینه فنی و سلامت موتر نفر جلویی می‌شود، برای سوال و سراغ پیش می‌رود: «مبارکت باشه عمو؛ راحت شدی به مولا...این تست آلایندگی به نظر، یه ریزه ستم میاد؛ نه؟» نفر دریافت‌کننده کارت معاینه‌فنی و سلامت موتور، محمود را با امیدواری این طور راهنمایی می‌کند: «لوله اگزوز موتورت سوراخ نباشه یا سوخت‌رسانی موتور ردیف باشه، خیالت راحت، گیر و گوری اتفاق نمی‌افته».
نظر شما