به گزارش بی‌بی‌سی، یک تیم تحقیقاتی از داشنگاه میزوری که این باتری را طراحی کرده‌است می‌گوید این باتری هسته‌ای یک میلیون برابر باتری‌های شیمیایی معمول انرژی الکتریکی تولید می‌کند.
زمانی که مواد رادیواکتیو از هم فرومی‌پاشند، ذرات بارداری از خود گسیل می‌کنند. اگر این ذرات به درستی دریافت شوند، می‌توان از آن‌ها برای تولید انرژی استفاده کرد.
باتری‌های هسته‌ای کاربردهای نظامی و فضایی دارند ولی بسیار بزرگ‌تر از این باتری جدید هستند.
هدف تیم تحقیقاتی میزوری، طراحی منابع تولید برق برای سیستم‌های میکرو و نانو الکترومکانیکی است. گفتنی‌است که نزد داشنمندان، طراحی منابع انرژی این سیستم‌ها به اندازه طراحی خود آن‌ها اهمیت دارد.
نکته قابل توجه در باتری‌های هسته‌ای این است که می‌توان از آن‌ها جریانی ثابت و مداوم را برای صدها سال تولید کرد.
تیم دانشگاه میزوری که توسط جی وان کوان رهبری می‌شود، از یک نیمه‌رسانای مایع برای جذب ذرات گسیل شده استفاده می‌کنند.
اکثر باتری‌های هسته‌ای از نیمه‌رساناهای جامد برای جذب ذرات بهره می‌گیرند که همین امر آن‌ها را نسبت به خرابی‌های ناشی از انرژی بالای ذرات آسیب‌پذیر می‌سازد.
در نیمه‌رساناهای مایع، ذرات از میان آن به راحتی عبور می‌کنند و انرژی خود را بدون ایجاد آسیب به نیمه راسانا، تخلیه می‌کنند.
گفتنی‌است که این باتری در شرایط عادی کار برای محیط زیست و بدن انسان کاملاً بی‌خطر است.
