موقعیت ییلاقی و قشلاقی منطقه، نزدیک بودن به تهران و داشتن مراکز تفریحی همچون پیست اسکی این منطقه را در ردیف نقاط گردشگری - تفریحی پایتخت‌نشینان قرار داده است؛ با این حال به گفته مسئولان شهری آن چنان‌که مناسب شأن و امکانات منطقه بوده مورد توجه و رسیدگی قرار نگرفته است.
به گفته رئیس شورای اسلامی شهر آبعلی ظرفیت بالای منطقه و کاهش درآمد شهرداری‌ها ضرورت جذب سرمایه و ایجاد زمینه مناسب برای حضور گردشگر را بیشتر ساخته است. در این باره و برای آگاهی از مشکلات پیش روی گردشگری این منطقه با احمد اسماعیلی - رئیس شورای اسلامی شهر آبعلی- به گفت‌وگو نشستیم.
- موقعیت شهرستان آبعلی این منطقه را در ردیف مناطق گردشگری به‌خصوص برای گردشگران تهرانی قرار داده است، اما به‌نظر می‌رسد از همه ظرفیت منطقه برای جذب گردشگر استفاده نمی‌شود، علت چیست؟
بله. قرار گرفتن شهرستان آبعلی در منطقه‌ای مرتفع باعث شده در تابستان دمای بالاتر از 26 درجه نداشته باشیم و در زمستان هم کوه‌هایی پر برف را شاهد باشیم. همین آب و هوای منحصربه‌فرد زمینه حضور جمع کثیری از گردشگران در فصول مختلف سال را فراهم کرده است.
متأسفانه با اینکه منطقه از ظرفیت بالایی برای جذب گردشگر برخوردار است اما تاکنون مورد عنایت مسئولان گردشگری قرار نگرفته و شاهد هستیم که اکثر مسافران به‌صورت خودجوش از منطقه بازدید می‌کنند. این در حالی است که اگر زیرساخت‌ها از جمله هتل، سرویس بهداشتی، نمازخانه، اتاقک‌های اقامتی و... توسعه باید و تقویت شود قطعا به قطب گردشگری استان تبدیل خواهد شد.
- گفته می‌شود بیشتر مناطق گردشگری و تفریحی شهرستان آبعلی در دست ارگان‌های دولتی است و همین مسئله باعث شده گردشگران نتوانند از امکانات منطقه استفاده لازم را ببرند. این موضوع صحت دارد؟
بله. دقیقا همین طور است، ببینید مهم‌ترین مسئله این است که بهترین و بزرگ‌ترین مناطق گردشگری در آبعلی در تملک نهاد‌های دولتی است که نه تنها استفاده‌ای از آن نمی‌برند که حتی حاضر نیستند با تغییر کاربری زمینه استفاده از آنها را برای عموم فراهم کنند.
در حال حاضر چندین هتل در این مسیر هست که بلااستفاده مانده، مثل هتلی که تحت تملک بنیاد مستضعفان به مساحت 200 هزار مترمربع است و قدمتش به 80 سال می‌رسد، اما متأسفانه این مکان به مخروبه‌ای تبدیل شده است. همینطور هتل دیگری هم در اختیار تربیت بدنی است که به همین سرنوشت دچار شده است.
باغ 230 هزار مترمربعی هم با همین شرایط در اختیار ارگان نظامی دیگر است. تنها پیست اسکی آبعلی مانده که آن هم به دلایل گوناگون از اطراف و اکناف هر روز کوچک‌تر از قبل می‌شود.
- آیا اقدامی برای آزاد‌سازی آنها صورت گرفته است؟
بارها طی مکاتباتی خواستار استفاده بهینه از این فضاها و اماکن شده‌ایم اما توجهی به آن نشده است. متأسفانه بی‌توجهی و عدم‌رسیدگی به این اماکن باعث شده که در بیشتر مواقع به مخروبه‌ای تبدیل شوند. در حالی که ما بارها عنوان کردیم که می‌توان از این مراکز به‌عنوان مراکز تاریخی و میراثی، دانشگاهی و حتی تفریحی استفاده کرد ولی متأسفانه پاسخی دریافت نکرده‌ایم.
- روزانه چه تعداد گردشگر از این منطقه بازدید می‌کنند؟
ما در شهرستان دو جمعیت ثابت و معلق داریم. جمعیت ثابت حدود 8 تا 10 هزار نفر و جمعیت معلق آن بین 50 تا 100 هزار نفر را شامل می‌شود. نکته اصلی این است که تنها سه مرکز اقامتی خصوصی موجود حتی جوابگوی یک‌صدم و البته در روز‌های 5 شنبه و برفی پاسخگوی یک هزارم این جمعیت نیست و شاهد هستیم که اقامت مردم بیشتر به شکل برپایی چادر‌های شخصی در طول مسیر است که البته این مسئله اصلا زیبنده نیست.
- شورا به‌عنوان نماینده مردم، برای بهبود موقعیت گردشگری منطقه چه اقداماتی داشته است؟
واقعیت این است که شورا به دو دلیل یکی کمبود اعتبارات و دیگری کوتاه بودن طول عمر خود نمی‌تواند اقدامات اجرایی قابل توجهی داشته باشد. عمر 4 ساله شورا کفاف گرفتن مالیات‌های کلان و بازپرداخت آن برای ساماندهی حوزه گردشگری را نمی‌دهد. بنابراین تنها فعالیت ما به دادن مشاوره و فراهم کردن زمینه برای حضور سرمایه‌گذار محدود می‌شود.
- درخصوص احداث مراکز جدید چطور، تاکنون اقدامی صورت نگرفته است؟
از 16 کیلومتر مساحت شهرستان آبعلی از امامزاده هاشم تا رودهن نزدیک به 7-8 کیلومتر آن قابلیت ساخت هتل، مراکز تفریحی، پارک و اقامتگاه‌هایی مخصوص گردشگران را دارد اما متأسفانه تاکنون نه تنها اقدام جدی برای احداث مراکز جدید صورت نگرفته بلکه همان مراکز موجود هم در دسترس عموم قرار نمی‌گیرد، نتیجه این شده که الان ما با وجود منابع ملی زیاد، به‌شدت دچار ضعف و کمبودهای مختلف هستیم.
همشهری استانها
