قصد داشتیم برای این پرونده با او گفتوگو کنیم، ولی به دلیل مشغولیتهای فراوان و کمبود وقت ملاقات حضوری ممکن نشد. فقط توانستیم تلفنی چند سؤال بپرسیم. دینورزاده از اهالی قدیمی محله اختیاریه است و وعده داد که در آینده ماجراهای بسیاری از ورزش این محله برای ما تعریف خواهد کرد.
- از چه زمانی فوتبال را شروع کردید؟
من متولد 1333 هستم و مانند تمام فوتبالیستهای قدیمی، از همان دوران کودکی با بازی در زمینهای خاکی اختیاریه فوتبال را شروع کردم. 9 ساله بودم که با راهنمایی «قاسم خلج» وارد تیم اقبال شدم. از آنجا با عزیزانی مثل «حسن روشن»، «نادر صدری»، «حسن رحیمزاده» و «امیر رستمی» که ساکن همین اطراف بودند، آشنا شدم. در دبیرستان تیمی داشتیم که در میان تیمهای آموزشگاهی معروف بود و بعد هم وارد تیم ملی جوانان شدیم.
- اختیاریه آن موقع تیم داشت؟
بله، 2 تیم اصلی به نامهای امید اختیاریه و المپ داشت که در زمین فوتبال اختیاریه در ضلع جنوب شرقی میدان اختیاریه مسابقه میدادند. برای هر مسابقه صدها تماشاگر میآمد. من دفاع چپ بازی میکردم. بعد از مدتی، وارد تیم پاس و شاهین شدم و مدتی هم کاپیتان تیم شاهین بودم. بعد از انقلاب، در سالهای 60 در تیم مهرشمیران بودم تا امروز که همچنان در کار ورزش هستم.
- بیشتر فوتبالیستها از پرورش استعدادها در زمینهای خاکی جنوب شهر صحبت میکنند. شمال شهر هم آن سالها فوتبالخیز بود؟
بله، در محله ما استعدادهای ورزشی زیادی پیدا میشد و بازیکنان معروفی چون برادران «سلیمی»، برادران «نوروزی»، «ضرابی»، «رضا بیگی» و دیگران زندگی میکردند. محلههای شمال شهر مثل اختیاریه، لویزان، ازگل، نیاوران و قلهک محل زندگی فوتبالیستهای بزرگی بود. شاید این اشتباه از آنجا ناشی شده باشد که شمال شهر را یکسره اعیاننشین و مرفه تصور کردهاند.
- فکر میکنید الان هم استعدادهای فوتبال در این محلهها وجود داشته باشد؟
بله، اگر امکانات لازم فراهم باشد، در همین مدارس و دبیرستانها فوتبالیستهای بزرگی خودشان را نشان میدهند و فوتبال شمال شهر شکوفا میشود. خوشبختانه، شهرداری با مسئولان جدیدش تحولی ایجاد کرده که امیدواریم برنامههای ورزشی آن مؤثر واقع شود.
- چرا الان شهروندان مثل گذشته پرتحرک نیستند؟
دلیل اصلی آن شیوه زندگی جدید است که گرفتاری و اتلاف وقت زیادی ایجاد میکند. یادم هست زمانی که دبیرستان میرفتم، فاصله خانه در اختیاریه و دبیرستان بهرام در قهلک را پیاده میرفتم. خیابان دولت بسیار آرام و باصفا بود، ولی الان پرترافیک و شلوغ شده. با این حال، نباید از ورزش غفلت کرد.
- ورزش را برای سالمندان هم مفید میدانید؟
بله، قطعاً یک پیادهروی آرام خیلی بهتر از نشستن در کنج خانه است. ورزش حتماً نباید سخت و سنگین باشد. هر کسی در هر سنی که هست اگر به فعالیت بدنی اهمیت بدهد، سلامت خودش را تضمین کرده. صبحها که میبینم تعدادی از سالمندان و افراد مسن با لباس ورزشی در پارکها جمع میشوند و همراه با جوانان ورزش میکنند، لذت میبرم.
همشهری محله - 3