2 ماهی قبل‌تر(دی ماه 84) 9 مرزبان ایرانی توسط این گروه به گروگان رفته بودند، اما نام مالک ریگی سرکرده این گروهک تروریستی که اکنون به «جنبش مقاومت مردمی ایران !» تغییر نام داده است از تاسوکی بر سر زبان‌ها افتاد؛ هم به جهت بعد فاجعه‌ای که تروریست‌ها در آنجا بدان دامن زدند و هم به لحاظ اینکه آنها از صحنه جنایتشان تصویر گرفته و از شبکه‌های ماهواره‌ای انتشار دادند. بعد از آن، سرکرده30ساله گروهک تروریستی موسوم به جندالله، عملیات‌های مختلفی علیه مردم استان سیستان و بلوچستان ترتیب داد. یاغی سیستان و بلوچستان که از تحصیلات مدرسه‌ای چندان بالایی نیز بهره نبرده است، قربانیان عملیات‌هایش را بیشتر از اهالی تشیع استان قرار می‌داد. اما او در آخرین عملیاتش‌نشان داد می‌تواند حتی سران طایفه‌هایی را نیز که در میان آنها بزرگ شده است قتل عام کند.
خرداد ماه امسال بمبگذاری مسجد علی ابن ابیطالب زاهدان که منجر به شهادت 25 نفر از هموطنانمان شد، بار دیگر نگاه‌ها را متوجه ریگی کرد. سؤال این بود که بعد از گذشت چیزی نزدیک به 4 سال از نخستین عملیات ریگی‌ها، ادامه حیات این گروهک در منطقه بسته به پشتیبانی چه کسانی است؟
و این ریگ را کدام کشور غربی یا همسایه ایران در کفش دارد. فاصله‌ای 36 ساعته از انفجار تا اعدام 3 تن از عوامل تروریستی مسجد علی ابن ابیطالب لازم بود، اما کمتر از 4 ماه پس از این حادثه، عملیات انتحاری منطقه پیشین واقع در منطقه سرباز، شهادت جانشین فرمانده نیروی زمینی سپاه، جمعی از فرماندهان سپاه و عده‌ای از سران طوایف سیستان وبلوچستان را منجر شد و این‌بار سردار مصطفی محمد نجار وزیر سابق دفاع را که در دولت دهم قبای وزیر کشور به تن کرده است راهی پاکستان کرد تا با مجموعه‌ای از اسناد و اطلاعات به این همسایه شرقی بفهماند ملجا سرکرده گروهک تروریستی موسوم به جندالله جایی جز پاکستان نیست، اما پیش از سفر نجار، همتای پاکستانی‌اش در نشستی خبری گفت: ریگی اینجا نیست او در افغانستان است.
توپ در زمین همسایه
فروردین ماه امسال در جریان یک کنفرانس، ایران تعهد کرد که برای ثبات بخشیدن به وضعیت شکننده پاکستان حاضر است 330 میلیون دلار به این کشور کمک کند. در آن زمان انتشار این خبر با عکس العمل‌های مختلفی همراه شد تا جایی که منوچهر متکی وزیر امور خارجه مجبور شد به بهارستان رفته و نمایندگان ملت را مجاب کند مبارزه با تروریسم مرز نمی‌شناسد و کمک به پاکستان نه تنها برای ایران بلکه برای تمامی کشورهای منطقه اهمیت دارد. بعد از حادثه تروریستی منطقه پیشین، صدایی از مجلس برخاست که ایران باید کمک‌های خود به پاکستان را به حالت تعلیق در آورد.
پاکستان، در جریان سفر سه‌روزه نجار به این کشور، قول همکاری برای دستگیری و استرداد تروریست‌ها به ایران را داد و البته هم آصف علی زرداری، رئیس‌جمهوری این کشور و هم یوسف گیلانی، نخست‌وزیرش از کمک‌های ایران تشکر کردند، اما شاید دسترسی به افراطی‌ها در کشوری که سازمان‌های امنیتی و تشکیلات نظامی‌اش، خود، دولتی را درون دولت اصلی پاکستان تشکیل داده و جناح رادیکالش به حمایت از طالبان و گسترش طالبانیسم متمایل است کاری چندان آسان نباشد.ISI، مهم‌ترین سیستم امنیتی اطلاعاتی پاکستان که گفته می‌شود چیزی نزدیک به 10 هزار کارمند رسمی (اعم از نظامی و غیرنظامی) را درون خود جا داده است، می‌تواند یکه‌تازی‌هایی در عرصه سیاسی این کشور داشته باشد، در انتخابات پاکستان دخالت کند و خود را نمایه سیاسی ارتش کشور بنامد. بنا به نقل قولی در محافل غیررسمی عبدالمالک ریگی با سازمان اطلاعات ارتش پاکستان (ISI) در ارتباط است و اعضای این گروهک به راحتی و با حمایتISI در کراچی و کشورهای عربستان و امارات تردد می‌کنند.
پیش از سفر نجار به پاکستان، حیدر مصلحی، وزیر اطلاعات دولت دهم گفته بود هیأتی که به پاکستان اعزام می‌شود، شواهد و قرائن بسیار خوبی در اختیار دارد که نشان می‌دهد اقدامات عبدالمالک ریگی با مجموعه اطلاعاتی پاکستان مرتبط است. ناگفته نماند اواخر بهار سال 87 دولت پاکستان عبدالحمید ریگی، برادر مالک ریگی را به همراه 12 نفر از اعضای گروهک تروریستی موسوم به جندالله به ایران تحویل داد، اما طبیعی است پاکستانی که خود همزاد بحران است، در پاسخ به‌درخواست ایران برای تحویل ریگی از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرده و توپ را به زمین همسایه جنوبی‌اش بیندازد.
دلارهای عربی و فتواهای ساختگی
تقریبا از زمان نخست‌وزیری ذوالفقار بوتو پدر بی‌نظیر، مدرسه‌های مذهبی در پاکستان رشد کردند و طبیعی بود که تحت‌تأثیر پول‌هایی که عربستان در این مدارس خرج می‌کرد اندیشه افراطی وهابی‌گری آموزش داده شده و جریان افراط در سیستم آموزشی این کشور رخنه کند. از همین جا هم رفته رفته جریان افراط به شبکه قدرت پاکستان نفوذ کرد. مالک ریگی تا حدودی متأثر از آموزش‌هایی افراطی است که نمونه‌اش را می‌شود در این مدارس جست‌وجو کرد. بردارش عبدالحمید در نشستی خبری که پس از دستگیری‌اش برگزار شد گفته بود: «در یک مرحله مالک ریگی فتوا نامه‌ای ساختگی و دروغین از سوی یک‌هزار و 200 مولوی اهل سنت پاکستان به ما نشان داد و آنچنان تحت‌تأثیر القائات مالک قرار گرفته بودم که حاضر شدم همسرم و مادر 3 فرزندم را در خواب به قتل برسانم».
او که همچون برادرش از تحصیلات مدرسه‌ای برخوردار نیست و تنها مدتی را در حوزه علمیه تحصیل کرده است از همکاری ریگی با القاعده پرده برداشت و گفت: در زمان جنگ آمریکا با طالبان در افغانستان، مالک ریگی به‌عنوان نماینده القاعده در زاهدان فعالیت می‌کرد و مخفیانه اعرابی را که از افغانستان فرار می‌کردند در زاهدان می‌پذیرفت و از راه‌های غیرقانونی آنان را به کشورشان انتقال می‌داد. در واقع مجاری تبلیغاتی ریگی همان‌هایی هستند که با دلارهای نفتی عربستان و امارات متحده عربی پشتیبانی می‌شوند.
او از شبکه العربیه که زمانی تصویر کشتن گروگان‌های غربی به دست نیروهای القاعده را پخش می‌کرد، به‌عنوان بلندگوی تبلیغاتی خود استفاده می‌کند و از این شبکه تصاویر به شهادت رساندن مرزبانان ایرانی را پخش کرد؛ البته بی‌میل نیست با صدای آمریکا هم مصاحبه‌ای داشته باشد. بنا به گفته عبدالحمید ریگی «گروهک تروریستی ریگی با واسطه یک عرب تبعه بحرین با شبکه العربیه ارتباط پیدا کردند و ابتدا با ارسال فیلم جنایاتشان به وی، فیلم‌هایشان در این شبکه پخش می‌شود».
وزیرستان، منطقه ممنوعه
عربستان تنها کشوری نیست که یاغی سیستان و بلوچستان پشتش به دلارهای آنها گرم است. مسعود جزایری، معاون فرهنگی و تبلیغات دفاعی ستاد کل نیروهای مسلح بعد از حادثه تروریستی منطقه پیشین گفت: اقدامات تروریستی اخیری که در سیستان و بلوچستان اتفاق افتاد با همکاری آمریکایی‌ها، انگلیسی‌ها، یک کشور عرب و یکی از همسایگان شرقی ما صورت گرفته است. به‌نظر می‌رسد به غیر از تجهیز مالی این گروهک که عربستان آن را به‌عهده گرفته است، تجهیز نظامی و فکری‌اش را کشورهای دیگری عهده دار شده‌اند. آنچنان‌که در اعترافات عبدالحمید ریگی پیدا بود آموزش نیروهای این گروهک در پایگاهی در منطقه‌ای کوهستانی در مرز افغانستان و پاکستان توسط یک عرب تبعه مصر به نام حمزه جوفی انجام می‌شود که استاد ساخت بمب‌های تروریستی است. این منطقه کوهستانی چندان ناشناخته نیست.
وزیرستان نام این منطقه است که به گفته سخنگوی وزارت خارجه پاکستان، نزدیک به 1500عنصر تروریست خارجی در این منطقه و مناطق مشابه مخفی شده‌اند. منطقه‌ای کاملا کوهستانی و خشن با مردمانی از نظر اجتماعی و مذهبی به‌شدت سنت‌گرا و بنیادگرا. مقامات پاکستان می‌گویند تروریست‌ها، حشمت‌الله عطارزاده، دیپلمات ایرانی‌ای که 23 آبان سال 87 در پیشاور دزدیده شده است را در همین منطقه نگهداری می‌کنند و از همین رو آزاد کردن وی برای پاکستان با پیچیدگی‌هایی که این منطقه دارد کاری چندان آسان نیست. عربستان تنها عامل پشت صحنه تقویت گروهک ریگی نیست.
او و گروهش ارتباط مستقیم با سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس نیز دارند. آنها به‌دنبال این هستند که کل منطقه را ناامن کنند و گروهک تروریستی جندالله را با همین هدف تشکیل داده و پشتیبانی می‌کنند. ریگی 4 سال تمام است که بین مرزهای ایران، افغانستان و پاکستان به آسانی تردد می‌کند، گروگان می‌گیرد، از راه گروگان‌هایش پول در‌می‌آورد و در داخل خاک ایران به نام مبارزه با نظام جمهوری اسلامی به قتل عام بی‌گناهان اقدام می‌کند. شاید دور نباشد که با دستگیری‌اش پرده از ارتباطش با دستگاه‌های اطلاعاتی غرب، آمریکا و پاکستان برداشته شود.
