اتهام کارادزیج فرماندهی نسل‌کشی بوسنی و هرزگوین است که در آن هزاران غیرنظامی بوسنیایی به دست شبهه نظامیان صرب کشته شدند.
« نسل کشی» (genocide) کشتار بزرگ مردم غیرنظامی با هدف نابودی کامل یک قوم، نژاد یا مذهب است. در جنگ‌ها نظامیان یا شبه نظامیان با هم درگیر می‌شوند و معمولاً تعدادی از مردم غیرنظامی هم در معرض خطر قرار می‌گیرند. غیرنظامی‌ها هدف اصلی جنگ نیستند ولی وقتی درگیری از جبهه جنگ به مناطق مسکونی هم کشیده می‌شود تعدادی از مردم در اثر پرتاب موشک، بمباران یا تیراندازی بی‌هدف جان خود را از دست می‌دهند. اما در نسل‌کشی هدف اصلی قتل عام مردم است. جلوگیری از تولد نوزادان یک قوم هم ممکن است نوعی نسل‌کشی محسوب شود.برای نسل‌کشی نظامیان یا شبه نظامیان اغلب به منطقه‌ای حمله می کنند و تمام اهالی را خانه به خانه می‌کشند. اجساد باقی مانده از نسل‌کشی رها یا در گورهای دسته‌جمعی دفن می‌شوند.
نسل کشی در طول تاریخ بشر بارها اتفاق افتاده است ولی این کلمه در سال‌های جنگ جهانی دوم ساخته شد و تا امروز قوانین مختلفی برای جلوگیری از آن تصویب شده است.
بزرگ‌ترین نسل کشی تاریخ معاصر در سال 1994 در روآندا رخ داد.
بازمانده نسل کشی بوسنی در کنار یادبود کشته شده‌ها
مردم روآندا از دو قوم «هوتو» و «توتسی» هستند. روز 7 آوریل (18 فروردین) 1994 هواپیمای رئیس‌جمهور که از قوم هوتو بود سقوط کرد. این اتفاق به توتسی‌ها نسبت داده شد و از فردای آن روز هوتوها نسل‌کشی را آغاز کردند. ابزار بیشتر قتل‌ها سلاح سرد مانند ساطور و تبر بود. بسیاری از توتسی‌ها نیز سوزانده شدند. حتی هوتوهایی که به توتسی‌ها پناه می‌دادند یا با قتل عام مخالفت می‌کردند کشته می‌شدند. در طول 100 روز حدود 800 هزار نفر کشته شدند. نیروهای حافظ صلح سازمان ملل هم نتوانستند جلوی نسل‌کشی را بگیرند تا اینکه گروهی از توتسی‌های مسلح به پایتخت روآندا شهر «کیگالی» حمله و دولت هوتوها را سرنگون کردند.
درسال‌های دهه 90 نسل‌کشی دیگری در اروپا اتفاق افتاد. کشور یوگسلاوی که از چند قوم و مذهب مختلف تشکیل شده است تجزیه شد. صرب‌های مسیحی در جنگ‌های داخلی این منطقه شروع به نسل‌کشی بوسنیایی‌های مسلمان کردند و در جنگی که چند سال طول کشید گروه‌های زیادی از بوسنیایی‌ها کشته شدند.
«اسلوبودان میلوسویچ» رئیس جمهور وقت یوگسلاوی که از این نسل‌کشی حمایت می‌کرد قبل از پایان محاکمه خود در زندان مرد و «راتکوملادیچ» که فرماندهی اصلی قتل‌عام شهر «سربرنیتسا» را برعهده داشت هنوز فراری است. سال 1995 در این شهر 7 هزار غیرنظامی کشته شدند. یکی از اتهامات کارادزیج شرکت در نسل‌کشی شهر سربرنیتساست. او 13 سال مخفیانه و با هویتی جعلی زندگی می‌کرد تا اینکه سال قبل دستگیر شد.
تا به حال هیچ نسل‌کشی ای به هدف اصلی خود نرسیده است و مردمی که قربانی نسل‌کشی می‌شوند هیچ‌وقت کاملاً از بین نمی‌رود ولی آثار این جنایت گروهی تا سالیان طولانی باقی می‌ماند.
