در سرمقاله روزنامه خبر که به قلم علیرضا معزی با عنوان «تا وقت دیگر» نوشته شده آمده است: هر قدر «خبرآنلاین» امکانی دلچسب و دلخواه از جنس زمان است.
خبر، جبری کاغذی است از جنس عادت مألوف رسانه‌ای حاکم بر ایران. اینکه می‌گویم جبر کاغذی از آن باب است که ارباب رسانه و سیاست و فرهنگ سندیتی را که نسبت به رسانه مکتوب در باورهایشان نشسته هنوز برای رسانه سایبر قائل نیستند و اعتباری که برای آن قائلند برای این در نظر نمی‌گیرند.
در بخش دیگری از سرمقاله روزنامه خبر ذکر شده است: و باز اگر می‌گویم «جبر کاغذی» نه از آن رو است که خبر را از سر اجبار منتشر می‌کنیم، بلکه از آن جهت که «خبر» به‌رغم تلاش‌هایی که تیم گرداننده آن پس از سال‌ها تجربه متمادی در عرصه رسانه مکتوب- می‌خواهند تا روزنامه‌ای یکسر متفاوت و نو منتشر کنند اما باز هم اقتضائات مشترک روزنامه‌نگاری، آنها را به مدار تکرار پرتاب می‌کند.
در حالی که این تیم در «خبرآنلاین» با به کارگیری قابلیت‌های مکشوف و نامکشوف عرصه سایبر توانسته‌اند با سهولتی بیشتر، کلیتی فراگیرتر را درگیر خود کنند. چه آنکه برای نخستین بار در ایران در همپایی سایت و روزنامه، ارجحیت بر سایت قرار گرفت و روزنامه، نسخه کاغذی تولیدات تحریریه برای سایت بود.
به تعبیری می‌توان گفت: «خبر» رسانه مکتوب و خلاصه رسانه‌ای بزرگ‌تر و فعال‌تر است به اسم سایت «خبرآنلاین».در این سرمقاله آمده است: آنچه عیان است آنکه ترجیح می‌دهیم بر «خبر آنلاین» متمرکز شویم که امکانی دلچسب و دلخواه است و فعلاً «خبر» را که جبری کاغذی است و جدای از همه گرفتاری و مشقت‌های خاص روزنامه‌ای امروز برخی تنگناها و سوء‌برداشت‌ها عرصه را بر آن تنگ کرده، بر زمین بگذاریم.
