آخرین بار با بابک بیات

همشهری‌آنلاین - سید ابوالحسن مختاباد: جمعی از هنرمندان موسیقی، سینما و تئاتر چهارشنبه 8 آذر در تالار وحدت گرد آمدند تا برای آخرین بار با یکی از درخشان ترین آهنگسازان وداع کنند.

بابک بیات که بیماری کهنه کبد امانش را ستانده بود، در نهایت نتوانست دربرابر آن مقاومت کند و آهنگ مرگ نواخت و به خاک رفت، اگر چه نغمه هایی که وی سروده بود اینک به افلاکیان هم رسیده است.

درباره بیات و ویژگی های کاری و شخصی اش برخی از دوستدارانش و نیز چهره‌های شناخته شده موسیقیب و هنر سخن گفتند و حتی بهرام بیضایی که پاشکسته در کنج منزل افتاده است، با یاد آهنگساز بسیاری از فیلمهایش قطعه شعری سرود که از زبان دکتر محمد سریر، آهنگساز موسیقی پاپ و رئیس هیات مدیره خانه موسیقی، بیان شد تا به نوعی دردش را از بی توجهی به این هنرمند بیان کند، اما آنچه که بیش از همه جلب توجه کرد سخنان، بابک صحرایی، یکی از دوستان بیات بود که ابتدا علت اصلی خاک نشدن بیات در امامزاده طاهر را نبودن مکان خالی مورد وصیت بیات ذکر کرد، مکانی در کنار احمد شاملو که بیات علاقه مند بود سکوت ابدی اش و ناگفته های فراوانش را در سپیده دمان هر روز با این شاعر نامی نجواکند .

صحرایی در ادامه سخنانش به برخی شایعات درباره وضعیت مالی بیات پرداخت و گفت که :«برخی مطبوعات اعلام کردند «بیات» به دلیل وضعیت مالی نامناسب برای ادامه درمان به خارج از کشور نرفته است، اما من از طرف خانواده وی این مسئله را تکذیب می‌کنم چرا که «بیات» از نظر مالی در شرایط مناسبی بود اما باز هم در این شرایط هزینه کردن 100 میلیون تومان در آن واحد و به صورت یک جا امکان‌پذیر نبود. چرا که وی به خاطر بیماری پسرش به تنهایی مخارج درمان او را تامین کرد و در این شرایط فراهم کردن 100 میلیون تومان از جانب آنها سخت بود.»

این سخنان صحرایی به شکل غیر مستقیم شایعه دیگری را هم تکذیب کرد،آنجا که برخی از مطبوعات علت اصلی مرگ بیات را سوگ نشست وی در درگذشت فرزندش عنوان کرده بودند، درحالیکه فرزندش تصادف کرده بود و ماجرای مرگ فرزند دیگرش (مانی) به سالیان قبل‌تر بر می گشت. برخی از علاقه مندان بیات اما تاثیر این سوگ را واقعی می دیدند و غم از کف دادن مانی را در چشمانش نظاره می کردند و معتقد بودند که این نغمه پرداز نامی را درنهایت بیماری فرزندش از پای افکند و به زیر خاک فرستاد. زنده یاد بیات به یاد مانی نام رهنمای خواننده را هم مانی انتخاب کرد و برایش آهنگی ساخت و در آلبومی انتشار داد.

در تداوم وتایید سخنان صحرایی، عباس سجادی میکروفن را به دست گرفت و با سخنان خود بر امر حساسی انگشت نهاد که معضل بسیاری از اهالی فکر و فرهنگ و هنر است و از قرار خواهدبود، سجادی گفت:شاید«بیات» مبلغ 100 میلیون تومان هزینه را برای پیوند کبد نداشت، اما وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این امکان و اختیار را داشت که چنین کمکی را انجام دهد و سپس ابراز تاسف کرد که چرا نباید هنرمندی همانند بیات درسن شصت سالگی بیمه باشد .

این سخنان را چندی قبل داریوش پیرنیاکان هم در مهمانی افطار وزیر ارشاد با اهل هنر بیان کرد، آنجا که گفت، در عمل بسیاری از هنرمندان در سنین 50 تا 60 سالگی به مرز بلوغ هنری می رسند، اما برابر قوانین بیمه‌ای کشور مردان بالای 50 سال و بانوان بالای 45 سال نمی توانند بیمه شوند.

این گونه است که تمامی این امکاناتی که نهادهایی همانند خانه موسیقی و خانه تئاتر و خانه سینما و انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران در قالب بیمه دراختیار اهل فرهنگ و هنر قرار می دهند، آن که از این مزایا استفاده می‌کند نه اهل قلم پیش کسوت و اهل هنر خاک خورده که برخی تازه واردان زیر چهل و پنجاه سال‌اند که هم قدرت کار کردن دارند و هم اینکه توان و حوصله استفاده و چانه زنی و درافتادن با بوروکراسی بیمار و پیچیده برای گرفتن چنین امکاناتی. و آنکه محروم می‌ماند هنرمند فروتنی است که که حجب و حیای ناشی از عمری را نمی‌خواهد به پای برخی رفتارهای اداری بریزد.

پس اینجاست که وظیفه نهادهای فرهنگی بیشتر نمود پیدا می‌کند، آنجا که حساب هنرمندان پیش کسوت و خاک خورده را از حساب دیگرانی که جان و توانی دارند، جدا کرده و بی مزد و منتی و حتی با التماس آنها را بیمه کند. این گونه است که بیات، می توانست به جای 60 سال دو دهه دیگر هم عمر کند و از دانش و تجربه خویش دیگران را هم بهره‌مند سازد.

حاشیه‌های مراسم:

وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی و معاون هنری وزیر درمراسم حضور نداشتند ،اما محمد حسین نیرومند مشاور وزیر و نیز محمد حسین ملک احمدی، مدیر دفتر موسیقی در مراسم حاضر بودند.

* خشایار اعتمادی که فعالیت هنری اش را وامدار آثار زنده یاد بیات است، در سخنانی از اخلاق شخصی و هنری آن مرحوم یاد کرد.