خاستگاهی که اگر نه شهرت بلکه موفقیت و هنر بازیگری خود را مدیون آنند و از همین روست که شروع و پایان و حتی اوج فعالیت هنری خود را در تئاتر جست‌وجو می‌کنند. چندی پیش «کرک داگلاس»، هنرپیشه معروف سینما در سن نود و اندی سالگی نمایش تک‌نفره‌ای را به برادوی آورد. «مریل استریپ» همچنان در صحنه تئاتر، کارنامه پرباری دارد و «آنتونیو باندراس» که با ساخت نخستین فیلم خود به جرگه کارگردانان پیوسته است همچنان به تئاتر عشق می‌ورزد و تصمیم دارد به زودی در یک نمایش پا روی صحنه بگذارد.
تازه‌ترین هنرپیشه معروفی که این روزها با یک کار نمایشی متفاوت اما تحسین‌برانگیز روی صحنه حضور دارد «جان مالکوویچ» است؛ هنرپیشه‌ای که کار خود را سال‌ها پیش با تئاتر شروع کرده بود و این بار در قالب یک قاتل معروف زنجیره‌ای، دوستدارانش را به پای گیشه‌ها می‌کشاند. بیشتر هنرپیشگان در دنیای تئاتر به سراغ نقش‌های متفاوت می‌روند. ولی نقش مالکوویچ در این نمایش چالش برانگیزتر از نقش‌های سینمایی‌اش نیست.
اونتر وگر شخصیتی که مالکوویچ در این نمایش نقش او را ایفا می‌کند در مصاحبه‌ای درباره دوره محکومیتش در زندان به جرم قتل زنی در سال 1976 حرف می‌زد و تعریف می‌کرد که چطور با کمک روشنفکرانی که کافه‌ها را پاتوق خود کرده بودند و همچنین با دستور عفو رئیس‌جمهوری آن زمان اتریش (کورت والدهایم) موفق شد دوباره زندگی عادی خود را در جامعه‌ای که او را طرد کرده بود از سر بگیرد. مالکوویچ در مصاحبه‌ای با نشریه گاردین درباره شناختی که از این قاتل پیدا کرده بود می‌گوید: «آن زمان واقعا نمی‌فهمیدم مردم چرا به کسی اعتماد دارند که واضح بود دروغ می‌گوید و همه حرف‌ها و کارهایش تصنعی است.»
داستانی که مالکوویچ به صحنه تئاتر اتریش آورده است و به‌زودی در سرتاسر اروپا آن را اجرا خواهد کرد اگر چه درباره اونتر وگر است اما درباره پر تناقض‌ترین وجه شخصیت اوست: زندانی اصلاح شده‌ای که تبدیل به یک روزنامه‌نگار و شاعر معروف نیز شد اما همان زمان به فاصله 6 ماه پس از آزادی‌اش دست به مجموعه‌ای از قتل‌های زنجیره‌ای زد. مالکوویچ می‌گوید: «وقتی برای اولین بار او را دیدم هنوز در مرحله نقشه کشیدن برای جنایات آینده خود بود. او در همان سالی که آزاد شد مرتکب 3 قتل شد.»
در فاصله سال‌های 1990 تا 1993 اونتر وگر ،11 زن خیابانی را در وین، پراگ و لس‌آنجلس به قتل رساند و در کشتن آنان از شیوه واحدی استفاده می‌کرد. درست در همان روزها بود که کتاب‌هایش از جمله اتوبیوگرافی معروفی به نام «برزخ» درباره خاطرات دوران محکومیتش، در مدارس آموزش داده می‌شد، رادیو نمایشنامه‌های قصه‌هایی را که برای کودکان نوشته بود پخش می‌کرد و خود او هم به‌عنوان یک روزنامه‌نگار در یک خبرگزاری دولتی در مورد موج جنایت‌هایی که خودش مسئول و سردسته آنها بود و هیچ‌کس از این حقیقت خبر نداشت گزارش تهیه می‌کرد!
او حتی از طرف یک نشریه اتریشی به لس‌آنجلس فرستاده شد تا گزارشی درباره وضعیت آنجا و جنایاتی که گفته می‌شد آنجا رخ داده است تهیه کند! مالکوویچ که نقش اونتر وگر را در این نمایش با عنوان «کمدی جهنمی: اعترافات یک قاتل زنجیره‌ای» بازی می‌کند می‌گوید: «او حتی مصاحبه‌هایی با این زنان در مورد مشکلاتشان انجام داد و البته چیزی از این مشکلات کم نشد چون بلافاصله پس از مصاحبه آنان را می‌کشت.
با این حال او به خواسته خود رسید؛ سفری مجانی به کالیفرنیا برای به قتل رساندن این زنان و مشهور کردن خودش.» مالکوویچ تقریبا 10سال پیش بود که پروژه‌ای را برای ساخت فیلمی درباره اونتر وگر شروع کرد و وقتی بیش از پیش مجذوب ساخت فیلم یا نمایشی درباره او شد که به شباهت‌های بسیار بین این قاتل اتریشی و قاتل دیگری به نام «جک هنری آبوت» پی برد.
این قاتل آمریکایی پس از چاپ کتابی به‌نام « در دل وحوش» که خاطرات دوره محکومیتش در یک ندامتگاه آمریکایی بود بلافاصله یک شبه به شهرتی عالمگیر در دنیای ادبیات دست یافت. همانگونه که اونتر وگر از سوی نویسندگان صاحب نامی همچون رمان نویسان برنده نوبل «الفریده یلینک» و « گونترگراس» مورد دفاع قرار می‌گرفت، آبوت نیز از سوی قشر روشنفکران و ادبیات دوستان کشورش همچون «نورمن میلر» و «کورت ونه‌گات» مورد حمایت قرار می‌گرفت؛ به‌طوری که این حمایت به کم شدن دوره محکومیتش و در نتیجه آزادی زودهنگامش از زندان انجامید؛ همان چیزی که در مورد اونتر وگر اتفاق افتاد. آبوت نیز 6هفته پس از آزاد شدن از زندان به ضرب چماق، مردی را به قتل رساند.
«مارتین هوسل باک»، سازنده موسیقی این نمایش که با اونتر وگر در جریان یکی از جلسات کتابخوانی‌اش در زندان آشنا شد معتقد است باز شدن آغوش جامعه روی این قاتل، نشانه‌ای از تغییر زمانه است. او می‌گوید: «این نشانه رواج این تفکر است که همه می‌توانند متحول شوند.» او افزود که انتظار دارد تماشاگران این نمایش «ترکیبی عجیب» از علاقه‌مندان اونتر وگر، طرفداران خود مالکوویچ و دوستداران اپرا باشند.
هنوز هستند کسانی که فکر می‌کنند اونتر وگر بی‌گناه بود و این قتل‌ها را او مرتکب نشده بود. «کمدی جهنمی: اعترافات یک قاتل زنجیره‌ای» که به زودی در اسپانیا، فرانسه و سال آینده در لندن نیز اجرا خواهد شد با این گفته خود اونتر وگر پایان می‌یابد: «من همانقدر دنبال حقیقت‌ام که شما هستید» و سپس دست به خودکشی می‌زند.
خود اونتر وگر هم در زندگی واقعی یک شب پس از آنکه از سوی دادگاه به ارتکاب 9فقره قتل محکوم شد با خودکشی به زندگی جنجالی‌اش پایان داد.مالکوویچ که به بازی در نقش آدم‌های منفی و خطرناک اما با سرگذشت‌های شخصی گیرا عادت دارد می‌گوید شخصیت اونتر وگر را تراژیک و در عین حال رعب‌آمیز یافته است؛ شخصیتی که گاهی آنقدر برای او ملموس می‌شد که وقتی روی سن می‌رفت دیالوگ‌هایش را فراموش می‌کرد!
بازی در نقش اونتر وگر بی‌شک نقطه عطفی در کارنامه حرفه‌ای جان مالکوویچ خواهد شد. قاتلی فریبنده با وجدانی دو‌گانه که نه تنها دنیا، بلکه دوستداران تئاتر نیز همیشه او را به یاد خواهند داشت.
