به گزارش مهر، این شیوه که به شیوه کدگذاری پراکنده شهرت دارد مجموعه‌ای مجازی از آثار یک هنرمند ایجاد کرده و این آثار را به ساده‌ترین عناصر تشکیل دهنده آن تجزیه می‌کند.
آثار قابل تایید هنری در این سیستم آثاری هستند که رایانه بتواند با استفاده از بخش‌های تجزیه شده آن را دوباره بسازد در حالی که یک کپی از آثار هنری قادر به انجام چنین کاری نیست.
تحلیل ریاضی آثار هنری شیوه‌ای کاملا جدید است که از سال‌های پیشین توجه جهان را به خود جلب کرده است اما اکنون محققان کالج دارثموث در آمریکا شیوه‌ای ساده را با نام کدگذاری پراکنده ارائه کرده‌اند که از تاثیر و دقت بالایی در شناسایی اثر هنری اصل از تقلبی دارد. [جرم رایانهای چگونه کشف می‌شود؟]
عملکرد این شیوه به واسطه تقسیم بندی تمامی آثار هنری یک هنرمند به 144 بخش، 12 ستون و 12 ردیف است. سپس یکسری از توابع بنیادین که معمولا از اشکال و فرمهای مختلف به رنگ سیاه و سفید تشکیل شده‌اند ارائه می‌شوند.
پس از آن رایانهای به تایید این قطعات خواهد پرداخت. این اشکال و فرم‌ها به اندازه‌ای دقیق هستند که شکل‌گیری کل اثر به کوچکترین بخش از آنها نیازمند خواهد بود.
برای آزمایش این سیستم محققان آثار پیتر بروگل را مورد بررسی قرار دادند، نقاشی از قرن 16 میلادی که آثار وی از شهرت بالایی برخوردار بوده و کپی برداری از آثار او نیز بسیار زیاد است. [10 روش برای ایمن ماندن در فضای سایبر]
بر اساس گزارش بی بی سی، نتایج نشان داد قطعات تغییر داده شده اشکال توانایی ساخت مجدد کل اثر هنری را ندارند و به این شکل می‌توان با دقتی بالا آثار تقلبی را ردیابی کرد.
