این مجموعه تلویزیونی درباره زندگی آتش نشان‌هایی است که به تازگی وارد این عرصه شده‌اند و حالا بعد از پشت‌سر گذاشتن دوره‌های آموزشی به ایستگاه‌ها آمده و با ماجراهای جدیدی روبه‌رو شده اند.
- چطور شد که از شما برای ساخت مجموعه تلویزیونی «عملیات 125 » دعوت کردند؟
اتفاقاتی که در سری دوم نسبت به سری اول رخ میدهد پرتحرک‌تر است و به دلیل پیشینه‌ام، تهیه کننده کار از من دعوت به کار کرد.
- سعی کردید که از حال و هوای سری قبلی خارج بشوید؟
صحبت‌هایی با علیرضا افخمی به عنوان ناظر کیفی، تهیه کننده و نویسنده کار داشتیم که آن فضا و آن آدم‌ها را اگر می‌شود تکرار نکنیم و همه چیز نو باشد. نیت من این بود که فضای جدید را با آدم‌های جدید تجربه کنیم.
- به همین دلیل از بازیگران جدید در کار استفاده کردید؟
به خاطر فاصله‌ای که بین ساخت دو سری مجموعه تلویزیونی افتاد نمی‌توانستیم همه بازیگران را در کنار خود داشته باشیم. یک‌سری هم که به دلیل خود داستان کنار گذاشته شدند. ما در سری اول جوان هایی داریم که می‌آیند آموزش می‌بینند و در پایان این آموزش فیلم تمام می‌شود و در سری دوم دیگر در جایگاه آموزش و استخدام نیستیم و به دلیل روند داستان بعضی از این آدم‌ها را دیگر نمی‌بینیم. وقتی شخصیت‌ها در ایستگاه‌ها مستقر می‌شوند با آدم‌های جدید و فضای جدیدی روبه‌رو می‌شوند.
- آیا از ابتدا که برای کارگردانی کار دعوت شدید همه چیز آماده و مهیا بود و متن کاملی در دست داشتید؟
من زمانی آمدم که تا حدود 10 قسمت از کار کامل نوشته شده بود و قسمت های دیگر هم طرح کلی اش شکل گرفته بود و منتظر پایان کار بودند.
-
این مجموعه در چند قسمت ساخته می‌شود؟
این پروژه قرار است در 100 قسمت طراحی و ساخته شود و در چند مرحله کار می‌شود.
احمد نجفی و مهدی امینی خواه در نمایی از مجموعه / عکس از پایگاه اینترنتی شبکه تهران
- چرا از بازیگری به جای بازیگر دیگر که در سری اول بازی کرده است و همان نقش را بازی می‌کند استفاده کردید؟
ما قراردادی با بازیگران نداشتیم که باید مثلاً تا 60 قسمت در اختیار این کار باشید. اگر بازیگری جایگزین بازیگر دیگر شده است به دلیل نبودن بازیگر اول است. من خیلی دوست داشتم حتی نام این کار تغییر کند و داستان یک سری آتش نشان باشد که اتفاقات مجموعه با آنها پیش می‌رود و اهداف آتش نشانی به عنوان سفارش دهنده کار هم در نظر گرفته شود. ما یک قصه داشتیم که تکلیف نقش‌ها همه مشخص بود و من وفادار به آن قصه بودم.
- از چه تکنیک‌هایی در کار استفاده کردید؟
تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که سعی کردیم با حفظ تناسبات، از زوایای مختلف تصویربرداری کنیم. معمولاً با دو دوربین ولی گاهی با پنج دوربین هم کار کردیم و بعضی از زوایای اکشن را با تنوع تصویربرداری کردیم و تکرار هم داشتیم و این به تدوینگر کار کمک می‌کند که از تنوع بیشتری در نما‌ها استفاده کند.
- پس یک کار پر امکانات و پرخرج بوده است؟
این چیز عجیبی نیست و یک چیز متداول است و ما خیلی راه داریم تا به استانداردهای دنیا برسیم. فضا می‌طلبید و تهیه کننده هم از شعور بالایی برخوردار بود.
- آیا از این کار راضی هستید؟
کار روی آنتن حال وهوای دیگری دارد، ما هفته‌ای کار را تدوین می‌کنیم. کار ساخت موسیقی کمی دیرتر انجام می‌شود چرا که به گروه دیر ملحق شدند و به دلیل بالا بودن حجم پلان‌های موجود، این اتفاق هفته به هفته انجام می شود.
- کار ساخت یک مجموعه تلویزیونی حادثه ای چه‌قدر سختی و مشقت دارد؟
به اندازه همان عملیات برای ما سختی و مشقت داشت و متفاوت بود. کار با آتش است و شوخی‌بردار هم نیست. ارتفاع، سقوط، تصادف، اینها سختی‌های کار است و اصلاً شوخی ندارد. ضمن این که کار خالی از اشکال هم نیست.
- از تیم بدلکاری هم در کار استفاده کردید؟
بله، طراح حرکات بدلکاران ما آقای فتحی بود، که خیلی به ما کمک کردند و به روز کار کردند.
- بعد از این کار قصد انجام کار دیگری را دارید؟
بله ، ساخت مجموعه ای تلویزیونی به نام «ستاره‌های سربی» را برای شبکه دو سیما در دست دارم که در 13 قسمت تولید می‌شود. یک کار اجتماعی متفاوت است و با تمام کارهای دیگری که در کارنامه‌ام دارم متفاوت است
