همشهری آنلاین: پلک‌ها که فرو می‌افتند می‌زند بیرون از روزن شب. شب افروز زمین؛ گوش می‌سپارد به دعاها؛ تن می‌ساید به خلوت آب‌ها.
زیر چادر شب؛ زیر سقف دل‌ها؛ در‌پی‌اش ستاره‌ها....
و می‌لرزد ناگاه دل تنهای درخت.... پرسشی ریشه می‌تند زیر مهتاب..
آهای ماه همه؛ نکند ماه داری تو هم؛ نکند ماه تو رخسار نمی‌دارد به تو..... آهای ماه؛ با توام با تو که بی‌خسوف می‌آیی همه شب؛ تو دلت در پی کیست؟
- عکس‌ها: زهرا شیخایی
نظر شما