خیابان‌های سنگفرش، کالسکه‌های کوچک و بزرگ، ماشین دودی، واگن اسبی و... کلمه‌هایی هستند که وقتی پای خاطرات پیرمردها و پیرزن‌های تهرانی می‌نشینی، لابه‌لای حرف‌ها بارها و بارها می‌شنوی؛ خاطراتی که حداقل با امروز ۸۰-۷۰ سالی فاصله دارند.
همشهری آنلاین، خاطراتی که جز در کتاب‌هایی درباره تهران قدیم و عکس‌هایی در عکاسخانه و موزه‌های قدیمی پایتخت، دیگر از آنها نشانی نیست. اما انگار شادروان «علی حاتمی» فراموشی زودهنگام این روزها را دیده بود که ۴۲ سال قبل طرح ساخت شهرک سینمایی غزالی را داد تا در پایتخت متجدد امروز هم بشود تاریخ را از نزدیک دید.
نظر شما