وی دوره ابتدایی را در نجف و تهران گذراند و در سال 1335 از دبیرستان دارالفنون فارغ التحصیل شد.
پس از آن به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و در سال 1342 با رتبه عالی و به عنوان دانشجوی ممتاز با مدرک فوق لیسانس از دانشگاه فارغ التحصیل شد.
آیت الله زاده پس از گذراندن یک سال از دوره عالی شهرسازی دانشکده مذکور برای ادامه تحصیل در دوره تخصصی پژوهشی مرمت آثار تاریخی در سال 1343 عازم ایتالیا شد.
سال 1346 به منظور پژوهش در بستر تاریخ معماری و شهرسازی ایران به میهن بازگشت و دفتر فنی سازمان حفاظت آثار باستانی اصفهان را بنیاد نهاد و آن را پایگاهی برای گسترش روشهای نوین علمی مطالعه و مرمت آثار تاریخی قرار داد. در سال 1350 از رساله خود درباره احیای مرکز تاریخی فرهنگی اصفهان با رتبه عالی در دانشکده معماری رم دفاع کرد. در سال 1358 مدیریت سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران و اداره کل حفاظت بناهای تاریخی و آثار باستانی به وی سپرده شد. آیت الله زاده شیرازی همچنین در تشکیل سازمان میراث فرهنگی سهم عمده ای داشته است.
آثار:
- ترجمه کتاب معماری اسلامی
- تالیف فرهنگ تاریخ معماری و شهرسازی تهران
استاد فقید آیت الله زاده شیرازی از چهره‌های ماندگار نیز بود و جایزه این همایش را دریافت کرده بود. وی یکی از مفاخر بزرگ عصر معاصر بود که چهل سال از عمر خود را در خصوص تمدن ایرانی اسلامی و مرمت آثار تاریخی صرف کرد. تاسیس مراکز علمی و آموزشی نیز از اقدامات وی بود.
تأسیس موسسه ایکوموس ایران پس از بازنشستگی، مدیریت سه کنگره بسیار مهم تاریخ معماری و شهرسازی ایران و مجله علمی "اثر" از دیگر فعالیت‌های بی بدیل اوست.
سرفصل‌ها:
- متولد ۱۳۱۵ در نجف اشرف
- دیپلم ریاضى، ۱۳۳۵-۱۳۳۴
- فوق لیسانس مهندسى معمارى، دانشکده هنرهاى زیبا، دانشگاه تهران، ۱۳۳۵-۱۳۴۲
- دوره عالى شهرسازى (ناتمام) دانشکده هنرهاى زیبا، دانشگاه تهران، ۱۳۴۳-۱۳۴۲
- دوره تخصصى مطالعه و مرمت بناها و بافت هاى تاریخى دکترى، مدرسه تخصصى مطالعه و مرمت آثار تاریخى، دانشگاه رم (ایتالیا)، ۱۳۵۰-۱۳۴۳
- دوره کوتاه مدت مرمت بناهاى سنگى، انستیتوى مطالعات پیشرفته معمارى دانشگاه یورک (انگلستان)، ۱۳۵۴
- کارشناس بناهاى تاریخى (سازمان ملى حفاظت آثار باستانى ایران)، ۱۳۴۵
- رئیس دفتر فنى سازمان ملى حفاظت آثار باستانى اصفهان، ۱۳۵۸-۱۳۴۶
- رئیس (و سرپرست) سازمان ملى حفاظت آثار باستانى ایران، ۱۳۶۶-۱۳۵۸
- مدیر کل (و سرپرست) اداره کل حفاظت آثار باستانى و بناهاى تاریخى ایران که در سال ۱۳۶۲ به عنوان دفتر آثار تاریخى تغییر نام یافت، ۱۳۶۶-۱۳۵۸
- مجرى طرح هاى عمرانى سازمان میراث فرهنگى کشور، ۱۳۷۳-۱۳۶۶
- معاون اجرایى سازمان میراث فرهنگى کشور، ۱۳۷۴-۱۳۶۶
- قائم مقام سازمان میراث فرهنگى کشور و کارشناس مسؤول پژوهش، ۱۳۷۹-۱۳۷۴
- بازنشسته سازمان میراث فرهنگى کشور، ۱۳۷۹/۱۲/۲۸
- ایفاى سهم در بنیانگذارى در دانشکده مرمت بناها، بافت ها و آثار تاریخى در ایران، ایفاى سهم در بنیانگذارى سازمان میراث فرهنگى کشور، تهیه کننده پیش نویس اساسنامه سازمان و ایفاى سهم در تهیه لایحه قانونى تشکیل اساسنامه سازمان و تأسیس آن
- تأسیس مجله علمى و فرهنگى اثر و مدیر مسؤول مجله اثر، ۱۳۸۱-۱۳۵۹
- تدریس در دانشگاه هاى مختلف کشور
- عضو فرهنگستان هنر
- عضو پیوسته فرهنگستان علوم
- دبیر کنگره معمارى و شهرسازى بم
- چهره ماندگار در همایش چهره هاى ماندگار