وی پس از پایان تحصیلات مقدماتی، لیسانس فلسفه و علوم تربیتی خود را از دانشسرای عالی تهران و فوق لیسانس فلسفه و علوم تربیتی را از دانشسرای عالی تهران دریافت و در رشته فلسفه و علوم تربیتی از دانشگاه ژنو دکترا گرفت.
دکتر کاردان یکى از شاگردان ایرانی «ژان پیاژه» و بنیان گذار رشته روانشناسی و علوم تربیتی در دانشگاه تهران بود.
وی بنیان گذار رشته روانشناسی و علوم تربیتی (مقطع لیسانس) در دانشگاه تهران و همچنین بنیان گذار مقطع کارشناسی ارشد روانشناسی و علوم تربیتی در دانشگاه تهران بود.گفتنی است در همایش چهره‌های ماندگار از دکتر کاردان در سال ۱۳۸۲ به عنوان چهره ماندگار روانشناسی و علوم تربیتی قدردانی شد.
دریافت لوح تقدیر و بزرگداشت از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی 1382، تجلیل و دریافت لوح تقدیر به دلیل خدمات مستمر علمی و فرهنگی از سوی ریاست جمهوری در بهمن 1380، سرپرست موسسه روان شناسی دانشگاه تهران 1376-1363، عضو پیوسته فرهنگستان علوم از سال 1369، پژوهشگر نمونه از سوی فرهنگستان علوم، ریاست دانشکده علوم تربیتی از سال 48 تا 58، نشان (مدال) سپاس 1353 برای خدمات شایان از سوی شورای عالی فرهنگ رادیویی ایران وقت، نشان (مدال) فرهنگ 1329 به خاطر احراز رتبه اول در دوره لیسانس فلسفه و علوم تربیتی از سوی وزارت فرهنگ وقت، مدیریت گردهمایی پژوهشی روان شناسی و علوم تربیتی سمت، عضویت شورای پژوهشی سازمان‌های مختلف، عضو هیات امنای دانشگاه تربیت معلم، برنامه ریزی سلسله برنامه‌های آشنایی با علوم انسانی و اجتماعی و تربیت چندین نسل دانش آموخته در رشته‌های مختلف برخی از افتخارات دکتر کاردان است.
از میان تالیفات دکتر کاردان، کتاب «تاریخ روانشناسی» در سال 1368 به عنوان کتاب برگزیده سال و ترجمه کتاب «جامعه شناسی و تربیت» در سال 1380 از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شایسته دریافت لوح تقدیر شد.
