مربع
جهان مربع شده است
هی به گوشه هایش گیر می‌کنم
وقتی جهان تازه می‌شود
شعر
آسمانی در دهان توست
مثل نان گرم از آن می‌خوری
بی‌آن‌که پایان پذیرد
شعر
شنیدن تپش قلب سنگ‌هاست
شعر، آوازی‌ست در قفس
وقتی که واژه‌ها
بال می‌زنند
وقتی کلمات را وارونه می‌کنی
و ناگهان
تازه می‌شود جهان!