اولین بخش مترو در 8 می 1976 افتتاح شد.
بلیت برای تمام وسایل نقلیه عمومی در اتریش یکسان است.
هریک از خط‌ها با رنگ خاصی تفکیک می‌شود.
طول شبکه مترو وین 69.5 کیلومتر است و به طور متوسط 1.31 میلیون نفر را هر روز از 5 صبح تا یک نیمه شب جابه‌جا می‌کند. تردد بعد از این زمان از طریق اتوبوس‌های شب‌رو وین امکان‌پذیر است.
فاصله رسیدن قطارها در طول روز 5-2 دقیقه و از 8 شب به بعد 8 دقیقه است.
خط‌ها:
احداث خط یک قرمز در سال 1969 آغاز و در 1982 تکمیل شد. قرار است این خط تا سال 2015 به طرف جنوب توسعه یابد.
خط 2 به رنگ بنفش در دهه 1960 ساخته شد. توسعه ایستگاه‌ها تا سال 2019 ادامه دارد. به دلیل محدودیت در ساخت تونل اصلی و فاصله کم ایستگاه‌ها، پیشرفت فیزیکی این خط کندتر از سایر خط‌ها بود.
بخشی از توسعه خط 2 همزمان با بازی‌های فوتبال 2008 اروپا تکمیل شد و مابقی تا سال 2019 کامل می‌گردد.
ساخت خط 3 به رنگ نارنجی در چهار مرحله بین سال‌های 1989 و 2000 انجام شد. همه ایستگاه‌ها به جز دو مورد در زیر زمین قرار دارند.
خط 4 به رنگ سبز بین سال‌های 1898 و 1901 احداث و در سال‌های 1976 و 1981 به شکل مدرن و امروزی در‌آمد. اکثر ایستگاه‌های این خط بازسازی شده‌اند.
پنجمین خط، خط 6 نام دارد، به رنگ قهوه‌ای است، طولانی‌ترین خط مترو وین است و در مسیر دره‌مانند از روی پل اشتادبان می‌گذرد. برخلاف خط 4 بیشتر ایستگاه‌های آن با همان طراحی اولیه رها شده است. بخش جنوبی این خط در اواخر دهه 1970 و بخش شمالی آن در سال 1989 افتتاح شد. به دلیل کمی ترافیک، همه قطارها تا ایستگاه آخر نمی‌روند.