به گزارش هلثدی این پژوهشگران به طور خاص این مسئله مورد بررسی قرار دادند که آیا صداهایی که با عواطف پایهای همراه هستند در فرهنگهای مختلف مشابهاند یا نه.
آنها برای انجام این کار برای افرادی در انگلیس و نیز افرادی در شهرهای دوردست شمال نامیبیا داستانی را گفتند که بر اساس یک عاطفه پایهای بود، که با صداهای متفاوت مربوط به دو نوع عاطفه دنبال میشد، مثلا خنده یا گریه.
گروه انگلیسیها صداهای نامیبیاییها را میشنیدند و برعکس. از مشارکتکنندگان در این بررسی خواسته شد که تعیین کنند که کدام این صداها بیانگر عاطفهای است که داستان بر اساس آن بود.
سوفی اسکات از یونیورسیتی کالج لندن که سرپرست این پژوهش بود، گفت: "به نظر میرسید که افراد هر دو گروه عواطف پایهای - خشم، ترس، بیزاری، لذت، اندوه و تعجب را به آسانی تشخیص میدهند. این امر بیانگر آن است که این عواطف و بیان آن با صدا – در فرهنگهای مختلف انسانی مشابه است."
بر اساس این بررسی که نتایج آن در شماره 25 ژانویه نشریه "پیشرفتهای آکادمی ملی علوم" منتشر شده است، به طور خاص خنده را شنوندگان در هر دو گروه، بهتر از همه عواطف دیگر تشخیص میدادند و توافق داشتند که خنده بیانگر لذت است و نمونه آن احساسی است که با قلقکشدن به فرد دست میدهد.
دیسا سوتر یکی دیگر از این محققان از یونیورسیتی کالج لندن گفت: "قلقلک کردن هر کسی را به خنده میاندازد- و این امر تنها به انسانها محدود نیست. ما در بقیه ابتدایهای دیگر مانند شمپانزهها و نیز در پستاندارن دیگر نیز این احساس را مشاهده میکنیم. این امر به آن است که خنده ریشه تکاملی عمیقی دارد، و احتمالا از رابطه بازیگوشانه میان نوزاد کمسن و مادر نشات میگیرد."