و یوم شکرگزاری و هر سالی که به پایان می‌رسد از خود درس‌ها، تجارب و اندوخته‌های تلخ و شیرین ولی گرانبها و ارزشمند برای حیات فردی و زیست جمعی به یادگار می‌گذارد؛ اندوخته پربهایی که با گذر ایام و تلاش یک ملت در تحمل سختی‌ها و تجربه‌اندوزی‌ها حاصل می‌شود و همگان معترفند که دانش و بینشی که اینگونه از گذر سال‌ها و ایام آموخته می‌شود انسان‌ساز، جامعه‌ساز و آینده‌ساز خواهد بود و با هیچ دانش و نظریه‌ای قابل مقایسه نیست؛
چونان‌که مولای متقیان، حضرت علی(ع) فرموده‌اند که «گذشتگان چراغ راه آیندگانند؛ از گذشتگانت بیاموز، قبل از آنکه آیندگانت از تو بیاموزند.»درسالی که گذشت کارخانه فتنه پررونق بود و محصولاتی همچون افراط و تفریط، تهمت‌زنی و بداخلاقی، کج‌اندیشی و لجبازی، قانون‌گریزی و ولایت‌ناپذیری را تولید کرد و توامان با آن مفاخر ارزشمندی چون حضور حداکثری مردم فهیم، بصیر و عزیز ایران در صحنه‌های گوناگون،
تعمیق و تداوم پیوند ارتباط جامعه با انقلاب و مقام معظم رهبری به ظهور و بروز رسید و بر همگان آشکار شد که در برهه خطیری از عصر انقلاب قرار داریم و با پندپذیری از تمامی این آلام تلخ و ظفرهای شیرین باید بپذیریم که راهی جز «انقلابی‌ماندن» و «انقلابی‌زیستن» و «التزام‌عملی شعورگرا نسبت به ولایت فقیه» به عنوان کارآمدترین و شفابخش‌ترین نسخه برای حرکت به سمت تحقق اهداف و آرمان‌های انقلاب و اندیشه‌های امام‌خمینی (ره) نداریم.
امروزه برای آنانی که مسئولیت حفظ و تداوم رسالت بزرگ اسلامیت و ایرانیت را در برهه خطیر فعلی بر دوش دارند، بزرگ‌ترین آفت راه، فراموشی و نسیان اهداف و آرمان‌های اولیه انقلاب و امام خمینی(ره) است؛
برای ملت ما که روزی با رسیدن به اوج شعور انقلابی و ملی، بزرگ‌ترین انقلاب تحول‌گرای منبعث از ارزش‌ها را به ثمر رساند، اکنون نسیان آرزوها و آرمان‌هایش و گرفتار آمدن در دام ابهام، افراط و تفریط و ناامیدی بزرگ‌ترین آفت و گناه نابخشودنی است و مبارزه با این پدیده شوم بزرگ‌ترین جهاد و راهبرد در سالی خواهد بود که پیش رو داریم و با کاربست درس‌های آگاهی‌بخش از فرهنگ دفاع مقدس مبتنی بر «صدق»، «کارآمدی»، «همت» و «وحدت» همراه با عقلانیت دینی و بصیرت اجتماعی اهداف سال آتی به عنوان دومین سال از دهه چهارم و اهدافی نظیر پیشرفت و عدالت را محقق سازیم و عنصر توانمند و غنی دین در عرصه اداره جامعه را اثبات نماییم.
سال گذشته برای تهران نیز سالی سرشار از امیدها و برداشتن قدم‌های بزرگ در مسیر تحقق یک شهر آرمانی و نمونه بود و بسیاری از رویاها و آرزوهای گذشته ما درباره تهران، امروز به واقعیت تبدیل شده‌اند و اینجانب امیدوارم و بر این امید خویش تعهد و باور دارم که تهران در آینده، شهری فراتر از رویاهای امروز ما خواهد بود؛ آینده‌ای که در سایه الطاف الهی چندان دور نخواهد بود. پایتخت ایران اسلامی گام‌های بلندی را در رسیدن به شهری توسعه‌یافته و عدالت‌محور خواهد پیمود که شایسته حیات طیبه مهدوی و مامنی برای خودشکوفایی همه جان‌های آزاده باشد.
در پایان هر زمستان و آغاز هر بهار طبیعت، نوروز می‌تواند فرصتی باشد برای تجدیدعهد با آرمان‌ها و آرزوهایی که آن پیر جماران برای ما و سرزمین ما داشت و دمیدن بهار، فرصت گرانبها و مغتنمی است برای یادآوری درس‌ها و تجارب تاریخی انقلاب و تجدید عهد با ارواح مطهری که خون پاکشان برای تحقق آرمان‌های اسلامیت و ایرانیت بر خاک گرم این سرزمین ریخته شد و بهار فرصت یگانه‌ای است برای تجدید اتحاد و همدلی همه آنانی که دل در گرو این انقلاب و نظام مقدس دارند و تحقق اهداف و آرمان‌های آن را بزرگ‌ترین رسالت و مسئولیت انقلابی و اسلامی خویش می‌دانند؛
به امید آنکه در سایه وحدت و همگرایی همه ملت ایران، شاهد جهش بزرگی در تحقق جامعه‌ای مبتنی بر پیشرفت و عدالت باشیم و سال 89 را با نتایجی بسیار بزرگ و خرسندی مقام معظم رهبری نیز به پایان برسانیم.
از خداوند منان می‌خواهم ما را یاری کند تا در سال جدید، بتوانیم با یک خانه‌تکانی علی‌الخصوص در حوزه سیاسی، رها از آلام تلخ گذشته، اعتدال را در سرلوحه کارهای خود قرار داده و همدلی و همبستگی ملی را چه در میان نخبگان علمی و عملی و چه در میان مردم افزایش دهیم و حسن ختام کلام خود را با شعری از امام‌خمینی(ره) قرین می‌نمایم که چنین سروده‌اند:
بهار شد در میخانه باز باید کرد / به سوی قبله عاشق نماز باید کرد
نسیم قدس به عشاق باغ مژده دهد / که دل ز هر دو جهان بی‌نیاز باید کرد
کنون که دست به دامان سرو می نرسد/ به بید عاشق مجنون نیاز باید کرد
غمی که در دلم از عشق گل فراوان است/ دوا به جام می چاره‌ساز باید کرد
کنون که دست به دامان بوستان نرسد/ نظر به سروقدی سرفراز باید کرد
نوروزتان پیروز و مستدام
