به گزارش خبرگزاری فرانسه این بررسی که نتایج آن در ژورنال جامعه پزشکی سالمندان آمریکا منتشر شده است، نشان داد که این خطر برای مردان چندین برابر زنان است.
زوال عقل یا دمانس یک بیماری نیست، بلکه بیانگری گروهی از علائم شامل نقصان حافظه، تحریک‌پذیری، نوسان خلق و تغییرات شخصیت است- که به علت اختلالات موثر بر مغز مانند بیماری آلزایمر به وجود می‌آید.
مراقبت از مبتلایان به زوال عقل می‌تواند به شدت تنش‌زا باشد، به خصوص برا همسری که پیوندهای عاطفی عمیقی با فردی دارد که رفتارهای او به ناگهان عجیب و غریب و یا حتی آزاردهنده شده است.
پژوهش‌های قبلی نشان داده است که افراد که از مبتلایان به زوال عقل مراقبت می‌کنند، نسبتبه افراد مشابه که از مبتلایان به بیماری‌های جسمی مراقبت می‌کنند که اختلال ذهنی ندارند، در معرض خطر بالاتر برخی مشکلات بهداشتی ا زجمله افسردگی هستند.
اما این بررسی جدید، که به سرپرستی ماریا نورتون از دانشگاه ایالتی یوتا انجام شده است، اولین موردی است که خطر زوال عقل را در این مراقبان بررسی می‌کند.
در این بررسی 2442 فرد بدون زوال عقل- که 1221 نفر آنها زوج‌های ازدواج‌کرده هستند- در سنین 65 و بالاتر برای حداکثر 12 سال از نظر شروع علائم تحت نظر قرار گرفتند.
در طی این مدت، در میان این زوج‌ها، 125 مورد زوال عقل در مردان و 70 مورد در زنان تشخیص داده شد. به علاوه 30 زوج بودند که در آنها هر دو شخص به زوال عقل مبتلا شده بودند.
حتی هنگامی که تاثیرات مخدوش کننده کنار گذاشته شدند، خطر شروع علائم زوال عقل در افرادی که همسر آنها به زوال عقل مبتلا شده بود، در مردان حدود 12 برابر و در زنان 3.7 برابر بود.
نورتون گفت: "با توجه نگرانی‌های زیادی که از لحاظ بهداشت عمومی در مورد بیماری آلزایمر و سایر علل زوال عقل وجو دارد، و تغییر آینده در ترکیب جمعیتی، پژوهش مداوم در مورد علل زوال عقل فوریت دارد."
او افزود: "برای تعیین اینکه چه مقدار از این افزایش خطر زوال عقل، مربوط به استرسی است که فرد مراقب تحمل می‌کند و چه مقدار از آن به محیط مشترک مربوط می‌شود، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است."
