به گزارش خبرگزاری فرانسه یک بررسی که نتایج آن در نسخه آنلاین نشریه پزشکی بریتانیا منتشر شده است نشان داد بیماران مبتلا به زوال عقل شدید هنگام مصرف داروهای مسکن معمول نسبت به گروه شاهدی که درمان استاندارد را دریافت می‌کردند، تشویش و اضطراب بسیار کمتری از خود بروز دادند.
پرخاشگری و هیجان‌زدگی شدید از علائم شایع در زوال عقل پیشرفته از جمله در بیماری آلزایمر است.
چنین رفتارهایی هم برای بیمار و هم برای اعضای خانواده زجرآور است و چالشی جدی در برابر پرستاران حرفه‌ای این بیماران است.
این عارضه معمولا با وجود درد و ناتوانی مکرر اشخاص مبتلا در بیان واضح علت ناراحتی‌شان پیچید‌ه‌تر می‌شود.
اغلب اولین گزینه درمانی در این موارد در بسیاری کشورها داروهای ضدروانپریشی و ضدافسردگی قوی است، و برای حدود نیمی از بیماران مبتلا به زوال عقل در آسایشگاه‌ها در موارد تشویش و اضطراب تجویز می‌شوند.
چنین درمانی ممکن است خطراتی به دنبال داشته باشد؛ برای مثال یک بررسی اخیر نشان داد در جمعیت حدود 180 هزار نفری بیماران مبتلا به زوال عقل در بریتانیا که داروی ضدروانپریشی دریافت می‌کنند، 1620 مورد بیشتر سکته مغزی و 1800 مورد مرگ بیشتر در سال رخ می‌دهد.
به گفته پژوهشگران این ارقام بر اهمیت یافتن راه‌های ایمن و موثر برای کاهش پرخاشگری و اضطراب در بیماران مبتلا به زوال عقل تاکید می‌کند.
پژوهشگران به سرپرستی داگ آرسلند، استاد انستیتوی کارولینسکای سوئد برای اینکه دریابند مسکن‌های معمول مانند استامینوفن در این موارد چه تاثیری دارند، 355 بیمار از آسایشگاه‌های نروژ - که همه دچار زوال عقل شدید بودند واغلب‌شان در میانه یا انتهای دهه 80 زندگی بودند- را با یکی از چهار داروی مسکن معمول درمان کردند.
در طول هشت هفته، 70 درصد بیماران دوز بالای استامینوفن یا پاراستامول و 20 درصد افرادی که بوپرونورفین- یک داروی ضددرد مصنوعی شبه‌افیونی که برای درمان اعتیاد و دردهای متوسط تا شدید به کار می‌رود- دریافت کردند.
10 درصد بقیه بیماران مسکن‌های قوی‌تر، مرفین یا پرگابالین (یک داروی ضدتشنج)، دریافت کردند.
به یک گروه شاهد هم درمان معمول شامل داروهای ضدروانپریشی یا ضدافسردگی داده شد.
کارشناسانی که نمی‌دانستند کدام بیمار کدام دارو را دریافت می‌کند، در حین کارآزمایی و پس از یک دوره چهارهفته‌ای پیگیری با بیماران مصاحبه کردند.
نتایج نشان داد که مسکن‌های معمول از لحاظ آماری و بالینی باعث کاهش قابل‌توجه در میزان اضطراب و درد شده‌اند."
به گفته کارشناسان این شیوه درمانی ممکن است راهبرد جدیدی برای تسکین اضطراب و تشویش در زیرگروه‌های از بیماران دچار زوال عقل در اختیار متخصصان بالینی بگذارد.
سی و پنج میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به زوال عقل (دمانس) هستند، و انتظار می‌رود با افزایش شمار سالمندان در جهان این رقم تا سال 2050 سه برابر شود. بیماری آلزایمر شایع‌ترین شکل زوال عقل، 13 درصد افراد بالای 65 سال و تا 50 درصد افراد بالای 85 سال را مبتلا می‌کند.
