همانطور که می‌بینیم عمدتاً این وظایف در حوزه خدمات‌رسانی به مردم و در قالبی کاملاً غیرسیاسی تقسیم‌بندی می‌شوند. بنابراین اگر حتی کسانی با سابقه فعالیت سیاسی و چهره‌ای شناخته شده در حوزه سیاست بخواهند در عرصه انتخابات شوراها وارد شوند موظفند تا برنامه‌های شورایی خود را منطبق با وظایف ذاتی شوراها و مبتنی بر کارکرد مدنی و غیرسیاسی تبیین و ترسیم کنند.
علت این موضوع هم کاملاً مشخص است. اول همان نگاه قانون اساسی به فعالیت شوراهاست. در مرحله بعد اینکه مشکلات شهرها غالباً یا مطلقاً غیرسیاسی است. یعنی معضلات و مشکلات شهرها به ویژه شهرهای بزرگ ناشی از ضعف و کمبودهای سیاسی نیست.
بنابراین نمی‌توان انتظار داشت که مراجع مختلف سیاسی بتوانند صرفاً چهره‌هایی سیاسی را برای تصدی شوراها معرفی کنند. لکن شوراها که به عنوان متصدیان و مدیران کلان نگر امروز شهرها محسوب می‌شوند نیازمند حضور افرادی است که بتوانند با پشتکار و تحرک بالا و بهره‌گیری از امکانات و تخصص موجود با اجرای برنامه‌های مشخص و سودمند بتوانند مشکلات شهر را مرتفع کنند.
از همین رو می‌توان گفت که در این دوره از انتخابات شوراها در شهرها به ویژه شهرهای بزرگ فهرستی پیروز است که برنامه داشته باشد. چرا که مردم امروز مردم نسبت به اداره امور شهر خود از توسعه همه جانبه تا رفع مشکلاتی نظیر ترافیک و آلودگی هوا نگاه برنامه محور را دنبال می‌کنند.
لذا بیش از آنکه افراد و اشخاص و حتی احزاب و جریانهای مختلف مدنظر عموم مردم باشند این برنامه‌های عملی و تجربیات و سوابق اجرایی نامزدهاست که مورد اقبال افراد جامعه قرار می‌گیرد.
*عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس
