به گزارش خبرگزاری فرانسه بر اساس گزارش واحد اطلاعات اکونومیست (EIU) حمایت دولت از مراقبت‌های پایان زندگی و شبکه کارآمد آسایشگاه‌های بیماران لاعلاج (hospice) انگلیس را در صدر فهرستی از 40 کشور جهان قرار می‌دهد، هر چند که نظام مراقبت‌های بهداشتی آن در میان این کشورها بهترین نیست.
پژوهشگران در این بررسی به عواملی مانند آگاهی عمومی، در دسترس بودن آموزش و دسترسی به مسکن‌ها و شفافیت رابطه دکتر و بیمار پرداختند تا شاخص "کیفیت مرگ" را تعیین کنند.
استرالیا در این فهرست جهانی در رده دوم و نیوزیلند، ایرلند، آلمان، آمریکا و کانادا در رده‌های بعدی قرار دارند.
بسیاری از کشورهای ثروتمند در نیمه پایینی این فهرست قراردارند، از جمله دانمارک (رده بیست و دوم) و فنلاند (رده بیست و هشتم). هند در پایین این فهرست، در رده چهلم قرار دارد.
این بررسی نشان داد در بدترین موارد کیفیت و در دسترس بودن مراقبت‌های انتهای زندگی در حد پایینی است و خط مشی هماهنگی هم در این مورد وجود ندارد.
بر اسای این بررسی در بسیاری از این کشورها به علت افزایش طول عمر و جمعیت سالمندان نیاز به مراقبت‌های انتهای زندگی "احتمالا به شدت افزایش خواهد یافت."
این بررسی می‌افزاید به خصوص در کشورهای توسعه‌یافته با کاهش نرخ زاد و ولد احتماال دارد که این موضوع برای اولین بار در تاریخ شکلی پیچیده به خود بگیرد، چرا که شمار افراد بالای 65 سال از شمار کودکان زیر پنج سال بیشتر خواهد شد.
این گزارش می‌گوید: "برای افراد مسئول مراقبت‌های انتهای زندگی، مجموعه‌ای جدید و پیچیده از مشکلات بوجود خواهد آمد."
این بررسی پیشنهاد می‌کند آموزش ببشتری برای افرادی که در خانه از بیمار لاعلاج پرستاری می‌کنند، فراهم شود، و می‌افزاید نیاز به مراقبت تسکینی (Palliative care) (درمان‌هایی برای کاهش شدت علائم بیماری و نه جلوگیری از پیشرفت بیماری یا معالجه بیماری به کار می‌روند) لزوما به معنای بستری شدن در آسایشگاه نیست و بسیاری از بیماران می‌توانند مردن در خانه‌شان را انتخاب کنند.
این گزارش به داده‌های اشاره می‌کند که نشان می‌دهند بیش از 100 میلیون بیمار لاعلاج و خانواده‌شان که از آنها مراقبت می‌کنند، سالانه نیاز به درمان‌های تسکینی دارند، اما کمتر از هشت درصد آنها این درمان‌ها را به واقع دریافت می‌کنند.
این گزارش می‌گوید دولت‌ها و ارائه‌کنندگان خدمات بهداشتی باید با زمان مسابقه دهند، و هشدار می‌دهد که گسترش تعداد سالمندان ممکن است به سرعت تلاش‌هایی را که فراهم آوردن این مراقبت‌ها انجام می‌شود، ناکافی کند.
این پژوهشگران برای تهیه این گزارش با پزشکان عمومی، متخصصان و سایر کارشناسان در 40 کشور این فهرست از جمله 30 کشور عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) و ده کشور دیگر که داده‌های قابل دسترس داشتند، مصاحبه کرده بودند.
