خبرنگاران حوادث به حکم وظیفه‌شان، ساعت به ساعت منابع خبری را چک می‌کنند تا ابعاد جدیدتری از این حادثه تأسف‌بار را برای رسانه‌هایی که در آنها کار می‌کنند گزارش کنند. آنها وظیفه‌شان خبررسانی است و باید تازه‌ترین خبرها را که شامل یافتن خبرهایی درباره عامل این حادثه، قربانیان و مجروحان و علت حادثه است مخابره کنند.
همراه با خبرنگاران، مسئولان هم به حکم وظیفه‌شان تند و تند تلاش می‌کنند این نیاز را برطرف کنند.مسئولان بیمارستانی از افزایش تعداد جان باختگان می‌گویند و وخامت حال برخی از مجروحان، ماموران پلیس راهنمایی و رانندگی هم به حکم وظیفه‌شان به‌سرعت از تعداد جریمه‌های راننده تریلی هوو که این تصادف آتشین را رقم زده است حرف می‌زنند؛ اینکه مثلا آقای راننده 177 مورد پارک ممنوع و... داشته است.
با این جوی که به‌وجود آمده و اخباری که در این یک یا 2 روز درباره راننده متخلف منتشر شده است حالا نه تنها مردم همدان- که از نزدیک شاهد این ماجرای دردناک بوده‌اند- که همه مردم ایران، راننده تریلی را به‌عنوان یک قاتل مخوف می‌شناسند که 8 انسان را کشته است؛ انسانی که 8 خانواده را به خاطر سهل انگاری خود سیاهپوش کرده است اما واقعا این مرد چقدر مقصر است؟ آیا ما خبرنگاران رسانه‌ها، مسئولان راهنمایی و رانندگی و... داریم وظیفه مان را درست انجام می‌دهیم ؟ آیا ما مقصر اصلی را درست نشانه رفته‌ایم؟ آیا ما در شناخت مقصر اصلی راه را اشتباه نرفته‌ایم؟
سؤال مهم این است که آیا میزان تقصیر این راننده که با یک اشتباه این حادثه را رقم زده است با کسانی که اجازه ورود این خودروهای چینی مرگ آفرین را به ایران صادر کردند، با آنهایی که آن را وارد کردند، با آنهایی که ماه‌ها از پذیرفتن نقص در سیستم ترمز این خودرو به خاطر مخارجی که ممکن بود برایشان به بار بیاورد خودداری کردند و با مسئولانی که بعد از اطلاع از نقص این خودرو به‌شدت با متخلفان و شرکت وارد‌کننده برخورد نکردند یکسان است؟
حالا ما این راننده را گذاشته‌ایم وسط سیبل و همه داریم به او شلیک می‌کنیم و آن وقت عاملان اصلی این مرگ‌ها، کنار گود نشسته‌اند و حتی با خواندن این خبر دردناک سری هم تکان می‌دهند و ته دلشان راننده را که با بی‌احتیاطی این حادثه را رقم زده است سرزنش می‌کنند. اما واقعا مقصر اصلی راننده‌ای نیست که باید تقاص مشکل ترمز این خودروها را بدهد؛
انسان زحمتکشی که برای تامین هزینه خرید این خودرو، خودش را به هزار زحمت انداخته است و حالا باید با آن کار کند تا بتواند زندگی را بگذراند با خودرویی که ترمزهایش ممکن است هر ساعت و هر روز که دلشان نخواست همراهی‌اش نکنند و آن وقت حادثه مرگبار دیگری رقم زده شود که راننده‌اش مقصر اصلی شناخته می‌شود. حالا این وظیفه مسئولان و نهادهای نظارتی است تا با متخلفان اصلی و نه فقط رانندگان این خودروها که پول هنگفتی برای خرید آنها پرداخته اند برخورد کنند.
