انتظارات نابجا

مشابه این صحبت‌ها از سوی فیلمسازان جشنواره‌ای، زیاد به گوش رسیده است؛ کسانی که از اکران نامطلوب فیلم‌هایشان ابراز نارضایتی می‌کنند.

در اینکه هنوز با شرایط مطلوب و پذیرفتنی نمایش فیلم، فاصله فراوانی داریم، تردیدی وجود ندارد ولی به دلایل متعدد نمی‌توان گلایه فیلمسازان جشنواره‌ای را چندان جدی گرفت.

در شرایطی که در تهران تعداد سالن‌های استاندارد سینما با اغماض به اندازه انگشتان دست است، چگونه می‌توان انتظار داشت فیلمی که از همان ابتدا برای مخاطب گسترده و فراگیر ساخته نشده، تعداد قابل توجهی از همین سالن‌های محدود را به خود اختصاص دهد.

آن هم در شرایطی که برای نمایش فیلم‌های جریان اصلی سینما، سالن کافی وجود ندارد و همیشه تعدادی از این فیلم‌ها پشت خط اکران می‌مانند.

در هیچ جای دنیا امکان اکرانی که برای فیلم متعارف وجود دارد برای فیلم هنری و روشنفکرانه فراهم نمی‌شود. فیلم‌های روشنفکرانه و جشنواره‌پسند طیف خاصی از مخاطبان را مد نظر قرار می‌دهند.

معمولا هم سینماهای مشخص اما محدودی وجود دارند که به نمایش این نوع فیلم‌ها می‌پردازند. فقط در صورتی که یک فیلم خاص در جامعه موج ایجاد کند و در واقع امکان جذب مخاطب گسترده را داشته باشد؛ مانند یک فیلم جریان اصلی، در سالن‌های متعدد به نمایش درمی‌آید.

البته به لحاظ آماری، سالن‌های نمایش دهنده این نوع فیلم‌ها هم باتوجه به تعداد سینماهای هر کشور تعیین می‌شود. طبیعی است که در کشوری مثل آمریکا یک فیلم مستقل و هنری با 300 سالن اکرانش را آغاز کند.

در حالی که کل سینماهای کشور ما به زحمت از مرز 250 سالن عبور می‌کند و وقتی فیلمی در 20سالن به نمایش درمی‌آید، به نظر می‌رسد که شرایط مطلوبی برای اکرانش فراهم شده است.

نمی‌شود فیلمی را برای خوشایند جشنواره‌ها ساخت و از تمام امکاناتش که برای این نوع آثار لحاظ می‌شود، استفاده کرد و بعد انتظار داشت که چنین اثری مانند فیلمی که برای مخاطب اینجایی ساخته شده اکران شود.

بهترین شیوه نمایش فیلم‌های خاص و جشنواره‌ای، اختصاص چند سالن محدود اما مشخص و مناسب برای این نوع آثار است؛ کاری که در دهه 60 انجام می‌شد و این نوع آثار در سینما عصر جدید به نمایش در می‌آمدند.

تجربه نشان داده که فیلم‌هایی از این نوع تنها در صورت نمایش در چنین سالن‌هایی و البته اکرانی طولانی مدت می‌توانند مخاطب خود را بیابند و گرنه اختصاص سالن‌های متعدد برای فیلمی که مخاطب خاص دارد جز لطمه زدن به آثار این جریان کار دیگری را انجام نمی‌دهد.